Βραβεία Ολίβιε
| Βραβείο Λόρενς Ολίβιε | |
|---|---|
| Απονέμεται για | Επιτεύγματα στο χώρο του Θεάτρου, της όπερας και του μπαλέτου. |
| Χώρα | .svg){kind=small} Ηνωμένο Βασίλειο |
| Απονέμεται από | Society of London Theatre |
| Πρώτη απονομή | 1976 |
Τα Βραβεία Λόρενς Ολίβιε, γνωστότερα παλαιότερα ως The Society of West End Theater Awards, απονέμονται για εξαιρετικά επιτεύγματα στον χώρο του επαγγελματικού θεάτρου, της όπερας και του μπαλέτου. Μετονομάστηκαν προς τιμήν του ηθοποιού Λόρενς Ολίβιε το 1984 και θεσμοθετήθηκαν το 1976.
Τα βραβεία οργανώνονται από τη μη κερδοσκοπική οργάνωση «Society of London Theatre», που αντιπροσωπεύει όσους εργάζονται στο χώρο του θεάτρου στα μεγαλύτερα θέατρα του Λονδίνου. Θεωρούνται κορυφαία βρετανικά θεατρικά βραβεία, ισότιμα με τα Βραβεία της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση και τα μουσικά βραβεία BRIT. Επίσης, θεωρούνται ισότιμα με τα θεατρικά Βραβεία Τόνυ των Η.Π.Α. και τα γαλλικά θεατρικά Βραβεία Μολιέρ.
Οι τελετές απονομής γίνονται σε διάφορους χώρους του Λονδίνου. Από το 2012 έως το 2016 οι τελετές γίνονταν στη Βασιλική Όπερα του Λονδίνου ενώ από το 2017 στην αίθουσα συναυλιών Ρόγιαλ Άλμπερτ Χολ. Ακόμη, καλύπτονται τηλεοπτικά από τον σταθμό ITV από το 2013 και ραδιοφωνικά από το Magic Radio.
Τελετές απονομής
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι νικητές των βραβείων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Θέατρο πρόζας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Καλύτερο νέο θεατρικό έργο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Χρονιά | Έργο | Συγγραφέας |
|---|---|---|
| 1976[1] | Dear Daddy | Ντένις Κάναν |
| 1977[2] | Η πόλη που Πρίγκιπάς της ήταν ένα παιδί | Ανρί ντε Μοντερλάν, Βίβιαν Κοξ και Μπέρναρντ Μάιλς |
| 1978[3] | Whose Life is It Anyway? | Μπράιαν Κλαρκ |
| 1979[4] | Προδοσία | Χάρολντ Πίντερ |
| 1980[5] | The Life and Adventures of Nicholas Nickleby | Κάρολος Ντίκενς και Ντέιβιντ Έντγκαρ |
| 1981[6] | Παιδιά ενός κατώτερου θεού | Μαρκ Μέντοφ |
| 1982[7] | Another Country | Τζούλιαν Μίτσελ |
| 1983[8] | Οικόπεδα με θέα | Ντέιβιντ Μάμετ |
| 1984[9] | Benefactors | Μάικλ Φρέιν |
| 1985[10] | Red Noses | Πίτερ Μπαρνς |
| 1986[11] | Επικίνδυνες Σχέσεις | Κρίστοφερ Χάμπτον |
| 1987[12] | Serious Money | Κάριλ Τσόρτσιλ |
| 1988[13] | Our Country's Good | Τίμπερλεϊκ Γουέρτνμπεϊκερ |
| 1989/90[14] | Racing Demon | Ντέιβιντ Χέιρ |
| 1991[15] | Χορεύοντας στη Λουνάσα | Μπράιαν Φράιελ |
| 1992[16] | Death and the Maiden | Άριελ Ντόρφμαν |
| 1993[17] | Six Degrees of Separation | Τζον Γκουέιρ |
| 1994[18] | Arcadia | Τομ Στόπαρντ[19] |
| 1995[20] | Σπασμένο γυαλί | Άρθουρ Μίλερ |
| 1996[21] | Skylight | Ντέιβιντ Χέιρ |
| 1997[22] | Stanley | Παμ Τζεμς |
| 1998[23] | Closer | Πάτρικ Μάρμπερ |
| 1999[24] | The Weir | Κόνορ Μακ Φέρσον |
| 2000[25] | Goodnight Children Everywhere | Ρίτσαρντ Νέλσον |
| 2001[26] | Blue/Orange | Τζο Πένχολ |
| 2002[27] | Jitney | Όγκαστ Γουίλσον |
| 2003[28] | Vincent in Brixton | Νίκολας Ράιτ |
| 2004[29] | Ο πουπουλένιος | Μάρτιν Μακ Ντόνα |
| 2005[30] | The History Boys | Άλαν Μπένετ |
| 2006[31] | On the Shore of the Wide World | Σάιμον Στίβενς |
| 2007[32] | Blackbird | Ντέιβιντ Χάροουερ |
| 2008[33] | A Disappearing Number | Σάιμον Μακ Μπέρνεϊ |
| 2009[34] | Black Watch | Γκρέγκορι Μπερκ |
| 2010[35] | The Mountaintop | Κάτορι Χολ |
| 2011[36] | Clybourne Park | Μπρους Νόρις |
| 2012[37] | Collaborators | Τζον Χοτζ |
| 2013[38] | Ποιος σκότωσε το σκύλο τα μεσάνυχτα | Σάιμον Στίβενς |
| 2014[39] | Chimerica | Λούσι Κίρκγουντ |
| 2015[40] | King Charles III | Μάικ Μπάρτλετ |
| 2016[41] | Hangmen | Μάρτιν Μακ Ντόνα |
| 2017[42] | Ο Χάρι Πότερ και το Καταραμένο Παιδί | Τζακ Θορν |
| 2018[43] | The Ferryman | Τζες Μπάτεργουερθ |
| 2019[44] | The Inheritance | Μάθιου Λόπεζ |
| 2020[45] | Leopoldstadt | Τομ Στόπαρντ |
| 2021 | Δεν απονεμήθηκε λόγω της πανδημίας COVID-19 | |
| 2022[46] | Η ζωή του Πι | Λολίτα Τσακραμπάτι |
| 2023[47] | Prima Facie[48] | Σούζι Μίλερ |
Καλύτερη κωμωδία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Χρονιά | Έργο | Συγγραφέας |
|---|---|---|
| 1976 | Donkeys' Years | Μάικλ Φρέιν |
| 1977 | Privates on Parade | Πίτερ Νίκολς |
| 1978 | Filumena | Εντουάρντο Ντε Φιλίππο, σε διασκευή των Κιθ Γουότερχαουζ και Γουίλις Χολ |
| 1979 | Middle-Age Spread | Ρότζερ Χολ |
| 1980 | Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα | Γουίλι Ράσελ |
| 1981 | Steaming | Νελ Νταν |
| 1982 | Το σώσε[49] | Μάικλ Φρέιν |
| 1983 | Daisy Pulls It Off | Ντενίζ Ντίγκαν |
| 1984 | Up 'n' Under | Τζον Γκόντμπερ |
| 1985 | A Chorus of Disapproval | Άλαν Έικμπερν |
| 1986 | When We Are Married | Τζ. Μπ. Πρίσλεϊ |
| 1987 | Three Men on a Horse | Τζον Σέσιλ Χολμ και Τζορτζ Άμποτ |
| 1988 | Σίρλεϊ Βάλενταϊν | Γουίλι Ράσελ |
| 1989/90 | Single Spies | Άλαν Μπένετ |
| 1991 | Out of Order | Ρέι Κούνεϊ |
| 1992 | La Bête | Ντέιβιντ Χίρσον |
| 1993 | The Rise and Fall of Little Voice | Τζιμ Καρτράιτ |
| 1994 | Hysteria | Τέρι Τζόνσον |
| 1995 | Μια νύχτα με τον Ρετζ | Κέβιν Έλιοτ |
| 1996 | Mojo | Τζες Μπάτεργουορθ |
| 1997 | Art | Γιασμίνα Ρεζά |
| 1998 | Popcorn | Μπεν Έλτον |
| 1999 | Cleo, Camping, Emmanuelle and Dick | Τέρι Τζόνσον |
| 2000 | The Memory of Water | Σίλα Στίβενσον |
| 2001 | Πέτρες στις τσέπες του | Μαρί Τζόουνς |
| 2002 | The Play What I Wrote | Χέμις Μακ Κολ, Σον Φόλεϊ και Έντι Μπρέιμπεν |
| 2003 | Ο υπολοχαγός του Ίνισμορ | Μάρτιν ΜακΝτόνα |
| 2004 | Δεν απονεμήθηκε | |
| 2005 | ||
| 2006 | Heroes | Ζεράρ Σιμπλερά και Τομ Στόπαρντ |
| 2007 | Τα 39 σκαλοπάτια | Πάτρικ Μπάρλοου, Σάιμον Κορμπλ και Νόμπι Ντάιμον |
| 2008 | Rafta, Rafta... | Μπιλ Νότον και Αγιούμπ Χαν Ντιν |
| 2009 | Ο θεός της σφαγής | Γιασμίνα Ρεζά |
| 2010 | The Priory | Μάικλ Γουάιν |
| 2011 | Δεν απονεμήθηκε | |
| 2012 | ||
| 2013 | ||
| 2014 | Jeeves and Wooster in Perfect Nonsense | Ρόμπερτ και Ντέιβιντ Γκούντεϊλ |
| 2015 | The Play That Goes Wrong | Χένρι Σιλντς, Τζόναθαν Σόγιερ και Χένρι Λιούις |
| 2016 | Nell Gwynn | Τζέσικα Σουέιλ |
| 2017 | Our Ladies of Perpetual Succour | Λι Χολ |
| 2018 | Labour of Love | Τζέιμς Γκράχαμ |
| 2019 | Home, I'm Darling | Λόρα Γουέιντ |
| 2020 | Emilia | Μόργκαν Λόυντ Μάλκομ |
| 2021 | Δεν απονεμήθηκε λόγω της πανδημίας COVID-19 | |
| 2022 | Pride and Prejudice* (*sort of) | Ίζαμπελ Μακ Άρθουρ |
| 2023 | Η γειτονιά του δάσους: Οι περιπέτειες του Τότορο[48] | Τομ Μόρτον-Σμιθ |
Καλύτερο νέο ανέβασμα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η απονομή αυτού του βραβείου γινόταν από το 1991 έως το 1995, έπειτα καταργήθηκε μέχρι το 2002 και θεσμοθετήθηκε εκ νέου από το 2003.
| Χρονιά | Έργο | Συγγραφέας |
|---|---|---|
| 1991 | Περικλής, ο πρίγκιπας της Τύρου | Ουίλιαμ Σαίξπηρ |
| 1992 | Έντα Γκάμπλερ | Χένρικ Ίψεν |
| 1993 | Ο επιθεωρητής έρχεται | Τζ. Μπ. Πρίσλεϋ |
| 1994 | Μάκιναλ | Σόφι Τρέντγουελ |
| 1995 | Όπως αγαπάτε | Ουίλιαμ Σαίξπηρ |
| Χρονιά | Έργο | Συγγραφέας |
|---|---|---|
| 2003 | Δωδέκατη νύχτα | Ουίλιαμ Σαίξπηρ |
| Θείος Βάνιας | Άντον Τσέχοφ | |
| 2004 | Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα | Ευγένιος Ο'Νιλ |
| 2005 | Άμλετ | Ουίλιαμ Σαίξπηρ |
| 2006 | Έντα Γκάμπλερ | Χένρικ Ίψεν και Ρίτσαρντ Έιρ |
| 2007 | Οι μάγισσες του Σάλεμ | Άρθουρ Μίλερ |
| 2008 | Αγία Ιωάννα | Τζορτζ Μπέρναρντ Σω |
| 2009 | The Histories | σκηνοθεσία: Μάικλ Μπόιντ |
| 2010 | Λυσσασμένη γάτα[50] | Τενεσί Ουίλιαμς |
| 2011 | After the Dance | Τέρενς Ράτιγκαν |
| 2012 | Άννα Κρίστι | Ευγένιος Ο'Νιλ |
| 2013 | Ταξίδι μιας μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα | |
| 2014 | Βρυκόλακες | Χένρικ Ίψεν |
| 2015 | Ψηλά απ' τη γέφυρα | Άρθουρ Μίλερ |
| 2016 | Η Θρυλική Μα Ρέινι | Όγκουστ Γουίλσον |
| 2017 | Γέρμα | Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα |
| 2018 | Άγγελοι στην Αμερική | Τόνι Κάσνερ |
| 2019 | Καλοκαίρι και καταχνιά | Τενεσί Ουίλιαμς |
| 2020 | Συρανό ντε Μπερζεράκ | Εντμόν Ροστάν |
| 2021 | Δεν απονεμήθηκε λόγω της πανδημίας COVID-19 | |
| 2022 | Αστερισμοί | Νικ Πέιν |
| 2023 | Λεωφορείο ο πόθος | Τενεσί Ουίλιαμς |
Βραβείο καλύτερου ανδρικού ρόλου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αυτό το βραβείο, από την πρώτη απονομή το 1976 μέχρι το 1984 (και πάλι το 1988), χωριζόταν σε 2 υποκατηγορίες: Ηθοποιός της χρονιάς σε νέο έργο και Ηθοποιός της χρονιάς σε νέο ανέβασμα. Το ενιαίο βραβείο εισήχθη το 1985, με την ονομασία Ηθοποιός της χρονιάς, και στη συνέχεια πήρε το σημερινό του όνομα από την τελετή απονομής του 1993.
| Χρονιά | Ηθοποιός | Έργο |
|---|---|---|
| 1976 | Πολ Κόπλεϊ | For King and Country |
| 1977 | Μάικλ Μπράιαντ | State of Revolution |
| 1978 | Τομ Κόντι | Whose Life Is It Anyway? |
| 1979 | Ίαν ΜακΚέλεν | Μπεντ[51] |
| 1980 | Ρότζερ Ρις | Οι ζωή και οι περιπέτειες του Νίκολας Νίκλεμπι |
| 1981 | Τρέβορ Ιβ | Παιδιά ενός κατώτερου θεού |
| 1982 | Ίαν ΜακΝτέρμιντ | Insignificance |
| 1983 | Τζακ Σέπαρντ | Οικόπεδα με θέα |
| 1984 | Μπράιαν Κοξ | Rat in the Skull |
| 1988 | Ντέιβιντ Χέιγκ | Our Country's Good |
| Χρονιά | Ηθοποιός | Έργο |
|---|---|---|
| 1976 | Άλαν Χάουαρντ | Ερρίκος ο Δ΄ (πρώτο μέρος), Ερρίκος ο Δ΄ (δεύτερο μέρος) και Ερρίκος ο Ε΄ |
| 1977 | Ίαν ΜακΚέλεν | Τα στηρίγματα της κοινωνίας |
| 1978 | Άλαν Χάουαρντ | Κοριολανός |
| 1979 | Γουόρεν Μίτσελ | Ο θάνατος του εμποράκου |
| 1980 | Τζόναθαν Πράις | Άμλετ |
| 1981 | Ντάνιελ Μάσεϊ | Άνθρωπος και υπεράνθρωπος |
| 1982 | Στίβεν Μουρ | Το κουκλόσπιτο |
| 1983 | Ντέρεκ Τζάκομπι | Συρανό ντε Μπερζεράκ |
| 1984 | Ίαν ΜακΚέλεν | Wild Honey |
| 1988 | Μπράιαν Κοξ | Τίτος Ανδρόνικος |
| Χρονιά | Ηθοποιός | Έργο |
|---|---|---|
| 1985 | Άντονι Σερ | Ριχάρδος ο Γ' και Ερωτική τριλογία |
| 1986 | Άλμπερτ Φίνεϊ | Τα ορφανά |
| 1987 | Μάικλ Γκάμπον | Ψηλά απ’ τη γέφυρα |
| 1989/90 | Όλιβερ Φορντ Ντέιβις | Racing Demon |
| 1991 | Ίαν ΜακΚέλεν | Ριχάρδος ο Γ' |
| 1992 | Νάιτζελ Χόθορν | Η Τρέλα του Γεωργίου Γ΄ |
| 1993 | Ρόμπερτ Στίβενς | Ερρίκος ο Δ΄ (πρώτο μέρος) και Ερρίκος ο Δ΄ (δεύτερο μέρος) |
| 1994 | Μαρκ Ράιλανς | Πολύ κακό για το τίποτα |
| 1995 | Ντέιβιντ Μπάμπερ | Μια νύχτα με τον Ρετζ |
| 1996 | Άλεξ Τζένινγκς | Πέερ Γκυντ |
| 1997 | Άντονι Σερ | Στάνλεϊ |
| 1998 | Ίαν Χολμ | Βασιλιάς Ληρ |
| 1999 | Κέβιν Σπέισι | Ο παγοπώλης έρχεται |
| 2000 | Χένρι Γκούντμαν | Ο Έμπορος της Βενετίας |
| 2001 | Κόνλεθ Χιλ | Πέτρες στις τσέπες του |
| 2002 | Ρότζερ Όλαμ | Privates on Parade |
| 2003 | Σάιμον Ράσελ Μπιλ | Θείος Βάνιας |
| 2004 | Μάθιου Κέλι | Άνθρωποι και Ποντίκια |
| 2005 | Ρίτσαρντ Γκρίφιθς | The History Boys |
| 2006 | Μπράιαν Ντένεχι | Ο θάνατος του εμποράκου |
| 2007 | Ρούφους Σίουελ | Rock 'n Roll |
| 2008 | Τσιουέτελ Έτζιοφορ | Οθέλλος |
| 2009 | Ντέρεκ Τζάκομπι | Δωδέκατη Νύχτα |
| 2010 | Μαρκ Ράιλανς | Jerusalem |
| 2011 | Ρότζερ Όλαμ | Ερρίκος ο Δ΄ (πρώτο μέρος) και Ερρίκος ο Δ΄ (δεύτερο μέρος) |
| 2012 | Μπένεντικτ Κάμπερμπατς & Τζόνι Λι Μίλερ | Φρανκενστάιν |
| 2013 | Λιουκ Τρεντογουέι | Ποιος σκότωσε το σκύλο τα μεσάνυχτα |
| 2014 | Ρόρι Κίννερ | Οθέλος |
| 2015 | Μαρκ Στρονγκ[52] | Ψηλά απ’ τη γέφυρα |
| 2016 | Κένεθ Κράνχαμ | Ο πατέρας |
| 2017 | Τζέιμι Πάρκερ | Ο Χάρι Πότερ και το Καταραμένο Παιδί |
| 2018 | Μπράιαν Κράνστον | Το Δίκτυο |
| 2019 | Κάιλ Σόκερ | Η κληρονομιά |
| 2020 | Άντριου Σκοτ | Present Laughter |
| 2021 | Δεν απονεμήθηκε λόγω της πανδημίας COVID-19 | |
| 2022 | Hiran Abeysekera | Η ζωή του Πι |
| 2023 | Πολ Μεσκάλ[48] | Λεωφορείο ο πόθος |
Βραβείο καλύτερου γυναικείου ρόλου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το βραβείο του πρώτου γυναικείου ρόλου, από την πρώτη απονομή το 1976 μέχρι το 1984 (και πάλι το 1988), χωριζόταν σε 2 υποκατηγορίες: Ηθοποιός της χρονιάς σε νέο έργο και Ηθοποιός της χρονιάς σε νέο ανέβασμα. Το ενιαίο βραβείο εισήχθη το 1985, με την ονομασία Ηθοποιός της χρονιάς, και στη συνέχεια πήρε το σημερινό του όνομα από την τελετή απονομής του 1993.
| Χρονιά | Ηθοποιός | Έργο |
|---|---|---|
| 1976 | Πέγκι Άσκροφτ | Φθινοπωρινή ιστορία |
| 1977 | Άλισον Φισκ | Dusa, Fish, Stats and Vi |
| 1978 | Τζόαν Πλοουράιτ | Φιλουμένα Μαρτουράνο |
| 1979 | Τζέιν Λαπότερ | Πιάφ |
| 1980 | Φράνσις Ντε λα Τουρ | Ντουέτο για μια |
| 1981 | Ελίζαμπεθ Κουίν | Παιδιά ενός κατώτερου θεού |
| 1982 | Ρόζμαρι Λιτς | Οδός Τσάρινγκ Κρος 84 |
| 1983 | Τζούντι Ντεντς | Pack of Lies |
| 1984 | Θούλι Ντούμακουντ | Poppie Nongena |
| 1988 | Πολίν Κόλινς | Σίρλεϊ Βάλενταϊν |
| Χρονιά | Ηθοποιός | Έργο |
|---|---|---|
| 1976 | Ντόροθι Τούτιν | Ένας μήνας στην εξοχή |
| 1977 | Τζούντι Ντεντς | Μάκβεθ |
| 1978 | Ντόροθι Τούτιν | The Double Dealer |
| 1979 | Ζόε Γουαναμέικερ | Once in a Lifetime |
| 1980 | Τζούντι Ντεντς | Η Ήρα και το παγόνι |
| 1981 | Μάργκαρετ Τάιζακ | Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ; |
| 1982 | Σίριλ Κάμπελ | Το κουκλόσπιτο |
| 1983 | Φράνσις Ντε λα Τουρ | Ένα φεγγάρι για τους κακογεννημένους |
| 1984 | Βανέσα Ρέντγκρεϊβ | Τα χαρτιά του Άσπερν |
| 1988 | Χάριετ Γουόλτερ | A Question of Geography, Δωδέκατη Νύχτα και Τρεις αδελφές |
| Χρονιά | Ηθοποιός | Έργο |
|---|---|---|
| 1985 | Ιβόν Μπράισλαντ | The Road to Mecca |
| 1986 | Λίντσεϊ Ντάνκαν | Οι επικίνδυνες σχέσεις |
| 1987 | Τζούντι Ντεντς | Αντώνιος και Κλεοπάτρα |
| 1989/90 | Φιόνα Σόου | Ηλέκτρα, Όπως αγαπάτε και Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν |
| 1991 | Κάθριν Χάντερ | Η επίσκεψη της γηραιάς κυρίας |
| 1992 | Τζούλιετ Στίβενσον | Ο θάνατος και η κόρη |
| 1993 | Άλισον Στίντμαν | The Rise and Fall of Little Voice |
| 1994 | Φιόνα Σόου | Μάκιναλ |
| 1995 | Κλερ Χίγκινς | Γλυκό πουλί της νιότης |
| 1996 | Τζούντι Ντεντς | Absolute Hell |
| 1997 | Τζάνετ Μακ Τιρ | Το κουκλόσπιτο |
| 1998 | Ζόε Γουαναμέικερ | Ηλέκτρα |
| 1999 | Αϊλίν Άτκινς | The Unexpected Man |
| 2000 | Τζέινι Ντι | Comic Potential |
| 2001 | Τζούλι Γουόλτερς | Ήταν όλοι τους παιδιά μου |
| 2002 | Λίντσεϊ Ντάνκαν | Ιδιωτικές ζωές |
| 2003 | Κλερ Χίγκινς | Vincent in Brixton |
| 2004 | Αϊλίν Άτκινς | Honour |
| 2005 | Κλερ Χίγκινς | Εκάβη |
| 2006 | Ιβ Μπεστ | Έντα Γκάμπλερ |
| 2007 | Τάμσιν Γκρέγκ | Πολύ κακό για το τίποτα |
| 2008 | Κριστίν Σκοτ Τόμας | Ο Γλάρος |
| 2009 | Μάργκαρετ Τάιζακ | The Chalk Garden |
| 2010 | Ρέιτσελ Βάις[50] | Λεωφορείο ο Πόθος |
| 2011 | Νάνσι Κάρολ | After the Dance |
| 2012 | Ρουθ Γουίλσον | Άννα Κρίστι |
| 2013 | Έλεν Μίρεν | The Audience |
| 2014 | Λέσλι Μάνβιλ | Βρυκόλακες |
| 2015 | Πενέλοπε Γουίλτον | Taken at Midnight |
| 2016 | Ντενίζ Γκαφ | People, Places and Things |
| 2017 | Μπίλι Πάιπερ | Γέρμα |
| 2018 | Λόρα Ντόνελυ | The Ferryman |
| 2019 | Πάτσι Φέραν | Καλοκαίρι και καταχνιά |
| 2020 | Σάρον Ντ. Κλαρκ | Ο θάνατος του εμποράκου |
| 2021 | Δεν απονεμήθηκε λόγω της πανδημίας COVID-19 | |
| 2022 | Σίλα Άτιμ | Αστερισμοί |
| 2023 | Τζόντι Κόμερ[48] | Prima Facie |
Καλύτερη ερμηνεία σε δεύτερο ρόλο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από το 1985 έως το 1990, το 1996, από το 1998 έως το 1999, από το 2003 έως το 2009 και το 2012 οι ηθοποιοί, τόσο άνδρες όσο και γυναίκες, βραβεύονταν σε μία κοινή κατηγορία για τους δεύτερους ρόλους. Όλες τις άλλες χρονιές, από το 1977 που ξεκίνησαν οι απονομές του βραβείου μέχρι τις μέρες μας, τα βραβεία ήταν χωριστά για ανδρική και γυναικεία ερμηνεία. Στις 16 περιπτώσεις που δόθηκε το κοινό βραβείο, απονεμήθηκε έξι φορές σε γυναίκα ηθοποιό και δέκα φορές σε άνδρα.
| Χρονιά | Ηθοποιός | Έργο |
|---|---|---|
| 1985 | Ιμέλντα Στόντον | A Chorus of Disapproval και The Corn Is Green |
| 1986 | Πολ Τζέσον | The Normal Heart |
| 1987 | Μάικλ Μπράιαντ | Βασιλιάς Ληρ και Αντώνιος και Κλεοπάτρα |
| 1988 | Αϊλίν Άτκινς | Κυμβελίνος, Το χειμωνιάτικο παραμύθι και Βουνίσια γλώσσα |
| 1989/90 | Μάικλ Μπράιαντ | Άμλετ, The Voysey Inheritance και Racing Demon |
| Χρονιά | Ηθοποιός | Έργο |
|---|---|---|
| 1996 | Σάιμον Ράσελ Μπιλ | Βολπόνε |
| 1998 | Σάρα Γούντγουορντ | Tom & Clem |
| 1999 | Μπρένταν Κόιλ | The Weir |
| Χρονιά | Ηθοποιός | Έργο |
|---|---|---|
| 2003 | Έσι Ντέιβις | Λεωφορείο ο πόθος |
| 2004 | Γουόρεν Μίτσελ | Το τίμημα |
| 2005 | Αμάντα Χάρις | Οθέλλος |
| 2006 | Νόμα Ντουμεζουένι | A Raisin In The Sun |
| 2007 | Τζιμ Νόρτον | The Seafarer |
| 2008 | Ρόρι Κινίαρ | The Man of Mode |
| 2009 | Πάτρικ Στιούαρτ | Άμλετ |
| 2012 | Σέρινταν Σμιθ | Flare Path |
Καλύτερη ανδρική ερμηνεία σε δεύτερο ρόλο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Χρονιά | Ηθοποιός | Έργο |
|---|---|---|
| 1977 | Νάιτζελ Χόθορν | Privates on Parade |
| 1978 | Ρόμπερτ Έντισον | Δωδέκατη Νύχτα |
| 1979 | Πάτρικ Στιούαρτ | Αντώνιος και Κλεοπάτρα |
| 1980 | Ντέιβιντ Θρέλφολ | Νίκολας Νίκλεμπι |
| 1981 | Τζο Μελία | Good |
| 1982 | Ντέιβιντ Χίλι | Μάγκες και κούκλες |
| 1983 | Άλαν Ντέβλιν | Ένα φεγγάρι για τους κακογεννημένους |
| 1984 | Έντουαρντ Πέθερμπριτζ | Παράξενο Ιντερμέτζο |
| 1991 | Ντέιβιντ Μπράντλι | Βασιλιάς Ληρ |
| 1992 | Όλεγκ Μένσικοφ | When She Danced |
| 1993 | Τζούλιαν Γκλόβερ | Ερρίκος ο Δ΄ (πρώτο μέρος) και Ερρίκος ο Δ΄ (δεύτερο μέρος) |
| 1994 | Τζόζεφ Μάιντελ | Angels in America: Perestroika |
| 1995 | Κεν Στοτ | Σπασμένο γυαλί |
| 1997 | Τρέβορ Ιβ | Θείος Βάνιας |
| 2000 | Ρότζερ Άλαμ | Money |
| 2001 | Μπεν Ντάνιελς | Ήταν όλοι τους παιδιά μου |
| 2002 | Τόμπι Τζόουνς | The Play What I Wrote |
| 2010 | Έντι Ρέντμεϊν | Κόκκινο |
| 2011 | Έντριαν Σκάρμπορο | After the Dance |
| 2013 | Ρίτσαρντ Μακέιμπ | The Audience |
| 2014 | Τζακ Λόουντεν | Βρυκόλακες |
| 2015 | Ναθάνιελ Πάρκερ | Wolf Hall και Bring up the Bodies |
| 2016 | Μαρκ Γκέιτις | Three Days in the Country |
| 2017 | Άντονι Μπόιλ | Ο Χάρι Πότερ και το Καταραμένο Παιδί |
| 2018 | Μπέρτι Κάρβελ | Ink |
| 2019 | Κρις Γουόλεϊ | Ο υπολοχαγός του Ίνισμορ |
| 2020 | Έντριαν Σκάρμπορο | Leopoldstadt |
| 2021 | Δεν απονεμήθηκε λόγω της πανδημίας COVID-19 | |
| 2022 | Φρεντ Ντέηβις, Ντέιζι Φρανκς, Ρομίνα Χάιτεν, Τομ Λάρκιν, Χαμπίμπ Νασίρ Ναντέρ, Τομ Στέισι και Σκάρλετ Γουίλντερινκ | Η ζωή του Πι |
| 2023 | Γουίλ Κιν | Patriots |
Καλύτερη γυναικεία ερμηνεία σε δεύτερο ρόλο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Χρονιά | Ηθοποιός | Έργο |
|---|---|---|
| 1977 | Μόνα Γουόσμπορν | Stevie |
| 1978 | Ελίζαμπεθ Σπρίγκς | Love Letters on Blue Paper |
| 1979 | Ντορίν Μαντλ | Ο θάνατος του εμποράκου |
| 1980 | Σούζαν Μπέρτις | Νίκολας Νίκλεμπι |
| 1981 | Γκουέν Γουάτφορντ | Present Laughter |
| 1982 | Άννα Μάσεϊ | Η σημασία του να είναι κανείς σοβαρός |
| 1983 | Άμπιγκεϊλ Μακέρν | Όπως αγαπάτε |
| 1984 | Μάρσια Γουόρεν | Stepping Out |
| 1991 | Σάρα Κρόου | Ιδιωτικές ζωές |
| 1992 | Φράνσις Ντε λα Τουρ | When She Danced |
| 1993 | Μπάρμπαρα Λι-Χαντ | Ο επιθεωρητής έρχεται |
| 1994 | Έλεν Μπερνς | Ο τελευταίος Γιάνκης |
| 1995 | Ντόρα Μπράιαν | Πάρτυ Γενεθλίων |
| 1997 | Ντέμπορα Φίντλεϊ | Stanley |
| 2000 | Πατρίσια Χοτζ | Money |
| 2001 | Πολίν Φλάναγκαν | Dolly West's Kitchen |
| 2002 | Μάρσια Γουόρεν | Humble Boy |
| 2010 | Ρουθ Γουίλσον[50] | Λεωφορείο ο πόθος |
| 2011 | Μισέλ Τέρι | Φυλές |
| 2013 | Νίκολα Γουόλκερ | Ποιος σκότωσε το σκύλο τα μεσάνυχτα |
| 2014 | Σάρον Ντ. Κλαρκ | The Amen Corner |
| 2015 | Άντζελα Λάνσμπερι | Πονηρό πνεύμα |
| 2016 | Τζούντι Ντεντς[53] | Το χειμωνιάτικο παραμύθι |
| 2017 | Νόμα Ντουμεζουένι | Ο Χάρι Πότερ και το Καταραμένο Παιδί |
| 2018 | Ντενίζ Γκαφ | Angels in America |
| 2019 | Μόνικα Ντόλαν | Όλα για την Εύα |
| 2020 | Ιντίρα Βάρμα | Present Laughter |
| 2021 | Δεν απονεμήθηκε λόγω της πανδημίας COVID-19 | |
| 2022 | Λιζ Καρ[54] | The Normal Heart |
| 2023 | Αντζάνα Βάσαν | Λεωφορείο ο πόθος |
Μιούζικαλ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στην κατηγορία του μιούζικαλ απονέμονται τα εξής βραβεία:
- Καλύτερο νέο μιούζικαλ
- Καλύτερο νέο ανέβασμα σε μιούζικαλ
- Καλύτερη ανδρική ερμηνεία σε μιούζικαλ
- Καλύτερη γυναικεία ερμηνεία σε μιούζικαλ
- Καλύτερη ανδρική ερμηνεία σε δεύτερο ρόλο σε μιούζικαλ
- Καλύτερη γυναικεία ερμηνεία σε δεύτερο ρόλο σε μιούζικαλ
- Καλύτερη πρωτότυπη μουσική ή νέες ενορχηστρώσεις
Καλύτερο νέο μιούζικαλ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Χρονιά | Έργο |
|---|---|
| 1976 | A Chorus Line |
| 1977 | Η Κωμωδία των Παρεξηγήσεων |
| 1978 | Εβίτα |
| 1979 | Songbook |
| 1980 | Σουήνυ Τοντ, ο δαιμόνιος κουρέας της οδού Φλητ |
| 1981 | Cats |
| 1982 | Poppy |
| 1983 | Blood Brothers |
| 1984 | 42nd Street |
| 1985 | Me and My Girl |
| 1986 | Το Φάντασμα της Όπερας |
| 1987 | Follies |
| 1988 | Candide |
| 1989/90 | Return to the Forbidden Planet |
| 1991 | Sunday in the Park with George |
| 1992 | Carmen Jones |
| 1993 | Crazy for You |
| 1994 | City of Angels |
| 1995 | Once on This Island |
| 1996 | Jolson |
| 1997 | Martin Guerre |
| 1998 | Η Πεντάμορφη και το Τέρας |
| 1999 | Kat and the Kings |
| 2000 | Honk! |
| 2001 | Merrily We Roll Along |
| 2003 | Our House |
| 2004 | Jerry Springer |
| 2005 | Αυτοί οι τρελοί τρελοί παραγωγοί |
| 2006 | Billy Elliot |
| 2007 | Caroline, or Change |
| 2008 | Hairspray |
| 2009 | Jersey Boys |
| 2010 | Spring Awakening |
| 2011 | Η Εκδίκηση της Ξανθιάς |
| 2012 | Ματίλντα |
| 2013 | Top Hat |
| 2014 | The Book of Mormon |
| 2015 | Sunny Afternoon[52] |
| 2016 | Kinky Boots |
| 2017 | Η Μέρα της Μαρμότας |
| 2018 | Hamilton |
| 2019 | Come from Away |
| 2020 | Dear Evan Hansen |
| 2021 | Δεν απονεμήθηκε λόγω της πανδημίας COVID-19 |
| 2022 | Επιστροφή στο Μέλλον:Το μιούζικαλ |
| 2023 | Standing at the Sky's Edge |
Καλύτερο νέο ανέβασμα σε μιούζικαλ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Χρονιά | Έργο |
|---|---|
| 1991 | Show Boat |
| 1992 | The Boys from Syracuse |
| 1993 | Carousel |
| 1994 | Σουήνυ Τοντ, ο δαιμόνιος κουρέας της οδού Φλητ |
| 1995 | She Loves Me |
| 1997 | The Who's Tommy |
| 1998 | Σικάγο |
| 1999 | Οκλαχόμα |
| 2000 | Candide |
| 2001 | Τραγουδώντας στη βροχή |
| 2002 | Ωραία μου Κυρία |
| 2003 | Anything Goes |
| 2004 | Pacific Overtures |
| 2005 | Grand Hotel |
| 2006 | Μάγκες και Κούκλες |
| 2007 | Sunday in the Park with George |
| 2008 | Ο Μαγικός Αυλός |
| 2009 | Το Κλουβί με τις Τρελές |
| 2010 | Hello, Dolly! |
| 2011 | Into the Woods |
| 2012 | Crazy for You |
| 2013 | Σουήνυ Τοντ, ο δαιμόνιος κουρέας της οδού Φλητ |
| 2014 | Merrily We Roll Along |
| 2015 | City of Angels |
| 2016 | Gypsy |
| 2017 | Jesus Christ Superstar |
| 2018 | Follies |
| 2019 | Company |
| 2020 | Ο βιολιστής στη στέγη |
| 2021 | Δεν απονεμήθηκε λόγω της πανδημίας COVID-19 |
| 2022 | Καμπαρέ |
| 2023 | Οκλαχόμα |
Μπαλέτο/Όπερα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στην κατηγορία αυτή απονέμονται τα εξής βραβεία:
- Καλύτερη νέα παραγωγή μπαλέτου
- Καλύτερη νέα παραγωγή όπερας
- Εξαιρετικό Επίτευγμα στο μπαλέτο[σημ. 1]
- Εξαιρετικό Επίτευγμα στην όπερα
Καλύτερη νέα παραγωγή μπαλέτου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Χρονιά | Μπαλέτο | Θίασος |
|---|---|---|
| 1983 | Ρέκβιεμ | Βασιλικό Μπαλέτο |
| 1984 | Ζιζέλ | Dance Theatre of Harlem |
| 1985 | Pictures | Merce Cunningham |
| 1993 | The Judas Tree | Βασιλικό Μπαλέτο |
| 1994 | Choreartium | Birmingham Royal Ballet |
| 1995 | Fearful Symmetries | Βασιλικό Μπαλέτο |
| 1996 | Η λίμνη των κύκνων του Μάθιου Μπορν | Adventures in Motion Pictures |
| 1997 | Σταχτοπούτα | English National Ballet |
| 1998 | L'Allegro, il Penseroso ed il Moderato | Mark Morris Dance Group, English National Opera σε συνεργασία με τον Dance Umbrella |
| 1999 | Enemy in the Figure | Ballett Frankfurt |
| 2000 | Symphony of Psalms | Nederlands Dans Theater I |
| 2001 | Le Jardin Io Io Ito Ito | Compagnie Montalvo-Hervieu |
| 2002 | Hibiki | Sankai Juku |
| 2003 | Polyphonia | New York City Ballet |
| 2004 | Broken Fall | George Piper Dances σε συνεργασία με την Βασιλική Όπερα |
| 2005 | Swamp | Rambert Dance Company |
| 2006 | PUSH | Sylvie Guillem και Russell Maliphant |
| 2007 | Chroma | Βασιλικό Μπαλέτο |
| 2008 | Jewels | Βασιλικό Μπαλέτο |
| 2009 | Café Müller και The Rite of Spring | Tanztheater Wuppertal Πίνα Μπάους |
| 2010 | Goldberg | The Brandstrup/Rojo Project |
| 2011 | Babel (Words) | Sidi Larbi Cherkaoui και Damien Jalet |
| 2012 | DESH | Akram Khan Company |
| 2013 | Aeternum | Βασιλικό Μπαλέτο |
| 2014 | Puz/zle | Eastman - Sidi Larbi Cherkaoui και Sadler's Wells |
| 2015 | 32 rue Vandenbranden | Peeping Tom |
| Ρωμαίος και Ιουλιέτα[52] | Βασιλικό Μπαλέτο Σουηδίας | |
| 2016 | Woolf Works | Wayne McGregor για το Βασιλικό Μπαλέτο |
| 2017 | Betroffenheit | Crystal Pite και Jonathon Young για το θέατρο Sadler's Wells |
| 2018 | Flight Pattern | Crystal Pite |
| 2019 | Blkdog | Botis Seva |
| 2020 | Ingome | Mthuthuzeli November και Ballet Black |
| 2021 | Δεν απονεμήθηκε λόγω της πανδημίας COVID-19 | |
| 2022 | Revisor | Crystal Pite και Jonathon Young / Kidd Pivot |
| 2023 | Traplord | Ivan Michael Blackstock |
Καλύτερη νέα παραγωγή όπερας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Χρονιά | Όπερα (Συνθέτης) | Θίασος |
|---|---|---|
| 1993 | Στιφέλιο (Τζουζέπε Βέρντι) | Βασιλική Όπερα |
| 1994 | Η καταδίκη του Φάουστ (Εκτόρ Μπερλιόζ) | Βασιλική Όπερα |
| 1995 | Χοβάνστσινα (Μοντέστ Μουσόργκσκι) | Αγγλική Εθνική Όπερα |
| 1996 | Billy Budd (Μπέντζαμιν Μπρίτεν) | Βασιλική Όπερα |
| 1997 | Τριστάνος και Ιζόλδη | Αγγλική Εθνική Όπερα |
| 1998 | Paul Bunyan (Μπέντζαμιν Μπρίτεν) | Βασιλική Όπερα |
| 1999 | H μεγαλοψυχία του Τίτου | Εθνική Όπερα Ουαλίας |
| 2000 | Χάνσελ και Γκρέτελ (Ένγκελμπερτ Χούμπερντινκ) | Εθνική Όπερα Ουαλίας |
| 2001 | Το Ελληνικόν Πάθος (Μπόχουσλαβ Μαρτίνου) | Βασιλική Όπερα |
| 2002 | Boulevard Solitude (Χανς Βέρνερ Χέντσε) | Βασιλική Όπερα |
| 2003 | Βόιτσεκ (Άλμπαν Μπεργκ) | Βασιλική Όπερα |
| 2004 | Τρώες (Εκτόρ Μπερλιόζ) | Αγγλική Εθνική Όπερα |
| 2005 | Η Λαίδη Μάκβεθ του Μτσενσκ (Ντμίτρι Σοστακόβιτς) | Βασιλική Όπερα |
| 2006 | Μαντάμα Μπατερφλάι | Αγγλική Εθνική Όπερα |
| 2007 | Γιένουφα (Λέος Γιάνατσεκ) | Αγγλική Εθνική Όπερα |
| 2008 | Πελλέας και Μελισσάνθη | Βασιλική Όπερα |
| 2009 | Παρθενόπη (Γκέοργκ Φρίντριχ Χαίντελ) | Αγγλική Εθνική Όπερα |
| 2010 | Τριστάνος και Ιζόλδη | Βασιλική Όπερα |
| 2011 | Λα Μποέμ | OperaUpClose |
| 2012 | Κάστωρ και Πολυδεύκης (Ζαν Φιλίπ Ραμώ) | Αγγλική Εθνική Όπερα |
| 2013 | Ο Αϊνστάιν στην παραλία (Φίλιπ Γκλας) | Ρόμπερτ Γουίλσον και Φίλιπ Γκλας |
| 2014 | Ο Σικελικός Εσπερινός | Βασιλική Όπερα |
| 2015 | Ο Αρχιτραγουδιστής της Νυρεμβέργης (Ρίχαρντ Βάγκνερ) | Αγγλική Εθνική Όπερα |
| 2016 | Καβαλερία Ρουστικάνα και Οι Παλιάτσοι[56] | Βασιλική Όπερα |
| 2017 | Ακενατόν (Φίλιπ Γκλας) | Αγγλική Εθνική Όπερα |
| 2018 | Σεμίραμις | Βασιλική Όπερα |
| 2019 | Κάτια Καμπάνοβα (Λέος Γιάνατσεκ) | Βασιλική Όπερα |
| 2020 | Billy Budd (Μπέντζαμιν Μπρίτεν) | Βασιλική Όπερα |
| 2021 | Δεν απονεμήθηκε λόγω της πανδημίας COVID-19 | |
| 2022 | Γιένουφα (Λέος Γιάνατσεκ) | Βασιλική Όπερα |
| 2023 | Αλτσίνα | Βασιλική Όπερα |
Παραγωγή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η κατηγορία αυτή περιλαμβάνει τα εξής βραβεία:
- Καλύτερος σκηνοθέτης
- Καλύτερος χορογράφος
- Καλύτερος σκηνογράφος
- Καλύτερος ενδυματολόγος
- Καλύτερος φωτιστής
- Καλύτερος τεχνικός ήχου
Καλύτερος σκηνοθέτης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από το 1991 μέχρι το 1995 το βραβείο είχε χωριστεί σε 2 υποκατηγορίες: Καλύτερης Σκηνοθεσίας Έργου Πρόζας και Καλύτερης Σκηνοθεσίας Μιούζικαλ. Από το 1996 οι υποκατηγορίες αυτές καταργήθηκαν και επανήλθε το ενιαίο βραβείο σκηνοθεσίας.
Από την τελετή απονομής του 2019, το «Βραβείο για τον καλύτερο σκηνοθέτη» μετονομάστηκε σε «Βραβείο σερ Πίτερ Χολ για τον καλύτερο σκηνοθέτη» προς τιμήν του καταξιωμένου θεατρικού σκηνοθέτη σερ Πίτερ Χολ, ο οποίος απεβίωσε το 2017.
| Χρονιά | Σκηνοθέτης | Έργο |
|---|---|---|
| 1976 | Τζόναθαν Μίλερ | Τρεις αδελφές |
| 1977 | Κλίφορντ Ουίλιαμς | Wild Oats |
| 1978 | Τέρι Χαντς | Ερρίκος ο ΣΤ΄ |
| 1979 | Μάικλ Μπογκντάνοφ | Το ημέρωμα της στρίγγλας |
| 1980 | Τρέβορ Ναν και Τζον Κερντ | Η ζωή και οι περιπέτειες του Νίκολας Νίκλεμπι |
| 1981 | Πίτερ Γουντ | On the Razzle |
| 1982 | Ρίτσαρντ Έιρ | Μάγκες και κούκλες |
| 1983 | Τέρι Χαντς | Συρανό ντε Μπερζεράκ |
| 1984 | Κρίστοφερ Μοράχαν | Wild Honey |
| 1985 | Μπιλ Μπράιντεν | The Mysteries |
| 1986 | Μπιλ Αλεξάντερ | Οι εύθυμες Κυράδες του Ουίνδσορ |
| 1987 | Ντέκλαν Ντόνελαν | Ο Σιντ, Δωδέκατη Νύχτα και Μάκβεθ |
| 1988 | Ντέμπορα Γουόρνερ | Τίτος Ανδρόνικος |
| 1989/90 | Μάικλ Μπογκντάνοφ | Ο πόλεμος των Ρόδων |
| 1996 | Σαμ Μέντες | Company και Γυάλινος Κόσμος |
| 1997 | Ντες ΜακΑνοφ | The Who's Tommy |
| 1998 | Ρίτσαρντ Έιρ | Βασιλιάς Ληρ |
| 1999 | Χάουαρντ Ντέιβις | Ο παγοπώλης έρχεται |
| 2000 | Τρέβορ Ναν | Παραθεριστές, Ο Έμπορος της Βενετίας και Τρωίλος και Χρυσηίδα |
| 2001 | Χάουαρντ Ντέιβις | Ήταν όλοι τους παιδιά μου |
| 2002 | Μάικλ Μπόιντ | Ερρίκος ο ΣΤ΄ και Ριχάρδος ο Γ' |
| 2003 | Σαμ Μέντες | Δωδέκατη Νύχτα και Θείος Βάνιας |
| 2004 | Μάικλ Γκράντατζ | Καλιγούλας |
| 2005 | Νίκολας Χάτνερ | The History Boys |
| 2006 | Ρίτσαρντ Έιρ | Έντα Γκάμπλερ |
| 2007 | Ντόμινικ Κουκ | Οι μάγισσες του Σάλεμ |
| 2008 | Ρούπερτ Γκουλντ | Μάκβεθ |
| 2009 | Τζον Τίφανι | Black Watch |
| 2010 | Ρούπερτ Γκουλντ | ENRON |
| 2011 | Χάουαρντ Ντέιβις | Λευκή Φρουρά |
| 2012 | Μάθιου Γουόρκες | Ματίλντα |
| 2013 | Μαριάν Έλιοτ | Ποιος σκότωσε το σκύλο τα μεσάνυχτα |
| 2014 | Λίντσεϊ Τέρνερ | Chimerica |
| 2015 | Ίβο φαν Χόβε[52] | Ψηλά απ' τη γέφυρα |
| 2016 | Ρόμπερτ Άικ | Ορέστεια |
| 2017 | Τζον Τίφανι | Ο Χάρι Πότερ και το Καταραμένο Παιδί |
| 2018 | Σαμ Μέντες | The Ferryman |
| 2019 | Στίβεν Ντόλντρι | The Inheritance |
| 2020 | Μαριάν Έλιοτ και Μιράντα Κρόμγουελ | Ο θάνατος του εμποράκου |
| 2021 | Δεν απονεμήθηκε λόγω της πανδημίας COVID-19 | |
| 2022 | Ρεμπέκα Φρέκναλ | Καμπαρέ |
| 2023 | Φέλιμ Μακ Ντέρμοντ | Η γειτονιά του δάσους: Οι περιπέτειες του Τότορο |
| Χρονιά | Σκηνοθέτης | Έργο |
|---|---|---|
| 1991 | Ντέιβιντ Θάκερ | Περικλής, ο πρίγκιπας της Τύρου |
| 1992 | Ντέμπορα Γουόρνερ | Έντα Γκάμπλερ |
| 1993 | Στίβεν Ντάλντρι | Ο επιθεωρητής έρχεται |
| 1994 | Στίβεν Ντάλντρι | Μάκιναλ |
| 1995 | Ντέκλαν Ντόνελαν | Όπως αγαπάτε |
| Χρονιά | Σκηνοθέτης | Έργο |
|---|---|---|
| 1991 | Ρίτσαρντ Τζόουνς | Into the Woods |
| 1992 | Σάιμον Κάλοου | Κάρμεν Τζόουνς |
| 1993 | Νίκολας Χάτνερ | Καρουζέλ |
| 1994 | Ντέκλαν Ντόνελαν | Σουήνυ Τοντ, ο δαιμόνιος κουρέας της οδού Φλητ |
| 1995 | Σκοτ Έλις | She Loves Me |
Ειδικό Βραβείο (Society of London Theatre Special Award)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Ειδικό βραβείο απονέμεται για τη συνολική προσφορά στο χώρο του θεάτρου, της όπερας και του μπαλέτου. Από το 2020, το βραβείο επεκτάθηκε με την υπό-κατηγορία «Ειδικής Αναγνώρισης», τιμώντας μεγαλύτερο αριθμό ατόμων κάθε χρόνο για τη διάρκεια της συνεισφοράς τους στο βρετανικό θέατρο.
| Χρονιά | Βραβευμένος | Επαγγελματική ενασχόληση |
|---|---|---|
| 1977 | Χάρι Λόμαν | κωμικός περφόρμερ |
| 1978 | Μπράιαν Κλαρκ | Θεατρικός συγγραφέας και σεναριογράφος |
| 1979 | Λόρενς Ολίβιε | Ηθοποιός και σκηνοθέτης |
| 1980 | Ραλφ Ρίτσαρντσον | Ηθοποιός |
| 1982 | Τσαρλς Γουίντουρ | Αρχισυντάκτης εφημερίδων |
| 1983 | Τζόαν Λίτλγουντ | Σκηνοθέτιδα |
| 1984 | Άρνολντ Γκούντμαν | Δικηγόρος, Πρόεδρος του Συμβουλίου Καλών Τεχνών της Μεγάλης Βρετανίας |
| 1985 | Τζον Γκίλγκουντ | Ηθοποιός |
| 1988 | Άλεκ Γκίνες | Ηθοποιός |
| 1991 | Πέγκι Άσκροφτ | Ηθοποιός |
| 1992 | Νινέτ ντε Βαλουά | Μπαλαρίνα, χορογράφος και σκηνοθέτης κλασικού μπαλέτου |
| 1993 | Κένεθ Μακ Μίλαν | Χορευτής, χορογράφος, καλλιτεχνικός διευθυντής του Βασιλικού Μπαλέτου |
| 1994 | Σαμ Γουαναμέικερ | Ηθοποιός και σκηνοθέτης |
| 1996 | Χάρολντ Πίντερ | Θεατρικός συγγραφέας, σεναριογράφος και σκηνοθέτης |
| 1997 | Μάργκαρετ Χάρις | Ενδυματολόγος και σκηνογράφος του θεάτρου και της όπερας |
| 1998 | Ντέιβιντ Μέρβις | Θεατρικός παραγωγός |
| Εντ Μέρβις | Θεατρικός ιμπρεσάριος | |
| 1999 | Πίτερ Χολ | Σκηνοθέτης |
| 2002 | Ρούπερτ Ράιμς | Θεατρικός διευθυντής |
| 2003 | Σαμ Μέντες | Σκηνοθέτης |
| 2004 | Τζούντι Ντεντς | Ηθοποιός |
| 2005 | Άλαν Μπένετ | Θεατρικός συγγραφέας και σεναριογράφος |
| 2006 | Ίαν ΜακΚέλεν | Ηθοποιός |
| 2007 | Τζον Τόμλινσον | Τραγουδιστής της όπερας |
| 2008 | Άντριου Λόυντ Βέμπερ | συνθέτης και παραγωγός μιούζικαλ |
| 2009 | Άλαν Έικμπουρν | Θεατρικός συγγραφέας και σκηνοθέτης |
| 2010 | Μάγκι Σμιθ[50] | Ηθοποιός |
| 2011 | Στίβεν Σόντχαϊμ | Συνθέτης και στιχουργός μιούζικαλ |
| 2012 | Μόνικα Μέισον | Μπαλαρίνα και καλλιτεχνική διευθύντρια του Βασιλικού Μπαλέτου |
| Τιμ Ράις | Θεατρικός συγγραφέας και στιχουργός | |
| 2013 | Μάικλ Φρέιν | Θεατρικός συγγραφέας |
| Τζίλιαν Λιν | Μπαλαρίνα, χορογράφος, ηθοποιός και σκηνοθέτης | |
| 2014 | Νίκολας Χάτνερ | Σκηνοθέτης |
| Νικ Σταρ | Θεατρικός παραγωγός και διευθυντής θεάτρου | |
| Μάικλ Γουάϊτ | θεατρικός ιμπρεσάριος και κινηματογραφικός παραγωγός | |
| 2015 | Σιλβί Γκιγιέμ | Μπαλαρίνα |
| Κέβιν Σπέισι[52] | Ηθοποιός, σκηνοθέτης και παραγωγός | |
| 2017 | Κένεθ Μπράνα | Ηθοποιός, σκηνοθέτης και παραγωγός |
| 2018 | Ντέιβιντ Λαν | Θεατρικός συγγραφέας, σκηνοθέτης και παραγωγός |
| 2019 | Μάθιου Μπορν | Χορογράφος |
| Χρονιά | Κατηγορία | Βραβευμένος | Επαγγελματική ενασχόληση |
|---|---|---|---|
| 2020 | Ειδικό βραβείο | Ντον Μπλακ Ίαν ΜακΚέλεν |
Στιχουργός Ηθοποιός |
| Ειδική Αναγνώριση | Τζο Χοζ Θέλμα Χολτ Στίβεν Τζέιμσον και Σάρα Πρις Πίτερ Ρόμπερτς |
Casting director παιδιών Θεατρική παραγωγός Διευθυντές θεάτρου Διευθυντής παραγωγής | |
| 2021 | Δεν απονεμήθηκε λόγω της πανδημίας COVID-19 | ||
| 2022 | Ειδικό βραβείο | - | |
| Ειδική Αναγνώριση | Λίζα Μπέργκερ Μπομπ Κινγκ Γκλόρια Λούις Σούζι Σένσμπουρι Σύλβια Γιανγκ |
Διευθύντρια του Εθνικού Θεάτρου της Μ. Βρετανίας Σχεδιαστής και γραφίστας Διευθύντρια θεάτρου Μέλος διοικητικού συμβουλίου του Royal Shakespeare Company Διευθύντρια δραματικής σχολής | |
| 2023 | Ειδικό βραβείο | - | |
| Ειδική Αναγνώριση | Ντέρεκ Τζάκομπι Αρλίν Φίλιπς |
Ηθοποιός Χορεύτρια και χορογράφος σε ,μιούζικαλ |
Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Στην κατηγορία αυτή, το 2019, ήταν υποψήφιος ο Δημήτρης Παπαϊωάννου για τη χορογραφία του στο «The Great Tamer»[55]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Olivier Winners 1976». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 1977». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 1978». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 1979». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 1980». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 1981». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 1982». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 1983». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 1984». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 1985». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 1986». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 1987». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 1988». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 1989/90». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 1991». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 1992». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 1993». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 1994». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Tom Stoppard: Η ταραχώδης ζωή, ο θάνατος του πατέρα του και η πριγκίπισσα Μαργαρίτα». Έθνος. 19 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 1995». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 1996». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 1997». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 1998». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 1999». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 2000». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 2001». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 2002». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 2003». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 2004». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 2005». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 2006». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 2007». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 2008». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 2009». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 2010». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 2011». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 2012». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 2013». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 2014». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 2015». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 2016». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 2017». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 2018». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 2019». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 2020». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 2022». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Olivier Winners 2023». Official London Theatre. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023.
- ↑ 48,0 48,1 48,2 48,3 «Πολ Μεσκάλ και Τζόντι Κόμερ θριάμβευσαν στα βραβεία Ολιβιέ». Popaganda. 3 Απριλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Tο Σώσε του Michael Frayn». Στέγη Ιδρύματος Ωνάση. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2023.
- ↑ 50,0 50,1 50,2 50,3 ΜΙΝΑ ΚΑΘΕΡΗ (8 Απριλίου 2010). «Έσκισαν οι Βρετανοί στα βραβεία Ολίβιε». Αθηνόραμα. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2023.
- ↑ Θοδωρής Αντωνόπουλος (21 Οκτωβρίου 2022). ««Μπεντ»: Ένα έργο για τη σαρωτική δύναμη του έρωτα ακόμα και στο βαθύτερο σκοτάδι». lifo. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2023.
- ↑ 52,0 52,1 52,2 52,3 52,4 Γιώργος Μητρόπουλος (13 Απριλίου 2015). «Οι νικητές των φετινών βραβείων Ολίβιε». Euronews. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Η ηθοποιός Τζούντι Ντεντς παίρνει το όγδοο Βραβείο Ολίβιε, σπάζοντας ρεκόρ». Left. 4 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Liz Carr : Η ηθοποιός με ειδικές ανάγκες κέρδισε το Βραβείο Ολίβιε». ARTme. 12 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου υποψήφιος για το θεατρικό βραβείο Λόρενς Ολίβιε». in.gr. 6 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Ο Δημήτρης Πλατανιάς και το βραβείο Λόρενς Ολίβιε». Kalamatajournal. 6 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2023.