Καλούσι Αχαΐας
Συντεταγμένες: 38°2′N 21°48′E / 38.033°N 21.800°E
| Καλούσι | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Δυτικής Ελλάδας |
| Δημοτική Ενότητα | Φαρρών |
| Δημοτική Κοινότητα | Καλουσίου |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοπόννησος |
| Νομός | Αχαΐας |
| Υψόμετρο | 809 μέτρα |
| Έκταση | 22,41 km² |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 166 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πυκν. πληθ. | 7,4 κατ./χλμ.2 |
Το Καλούσι είναι ορεινό χωριό και έδρα της ομώνυμης τοπικής κοινότητας του Δήμου Ερυμάνθου της Αχαΐας. Ο οικισμός είναι αμφιθεατρικά χτισμένος σε μια απότομη πλαγιά του Ερυμάνθου σε υψόμετρο μεταξύ 760-840 μέτρων περίπου.
Στην Κοινότητα Καλουσίου συμπεριλαμβάνονται επίσης οι μικροί συνοικισμοί Κάκιζα και Γκοτσαίικα, ενώ η συνολική της έκταση ανέρχεται στα 22.410 στρέμματα. Το χωριό απέχει οδικώς περίπου 32 χλμ. από την πόλη της Πάτρας και 15 χλμ. περίπου από την Χαλανδρίτσα, έδρα του Δήμου Ερυμάνθου.
Δημογραφική εξέλιξη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η δημογραφική εξέλιξη του Καλουσίου στον 21ο αιώνα είναι η εξής:
| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 2001 | 335[1][2] |
| 2011 | 163[3] |
| 2021 | 166 |
Αξιοθέατα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η περιοχή προσφέρει εντυπωσιακή θέα. Στο χωριό υπάρχουν παραδοσιακά πέτρινα σπίτια και πέτρινες βρύσες ενώ αξιοθαύμαστο μέρος και τοπόσημο της περιοχής είναι ο επιβλητικός βράχος που δεσπόζει λίγο πιο ψηλά από το χωριό, που από τους ντόπιους έχει πάρει την ονομασία «Τρανό Λιθάρι» και προσφέρεται για αναρρίχηση και ανεμοπτερισμό (παραπέντε). Σε τοποθεσία κοντά στο χωριό στεγάζεται εκτροφείο άγριων θηραμάτων όπου εκτρέφονται ελάφια, πέρδικες και φασιανοί.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Λουλούδης 2010, σελ. 270.
- ↑ Μόνιμος πληθυσμός: 185 κάτοικοι. Βλ. Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001
- ↑ ΕΛ.ΣΤΑΤ. - Μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2011
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού-Κατοικιών 2011 που αφορούν στο Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας, Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, τχ. 2ο, φ. 3465 (28 Δεκεμβρίου 2012).
- Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001, Αθήνα 2004. ISBN 960-86704-8-9.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Λουλούδης, Θεόδωρος Η. (2010). Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση. Πάτρα: Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας.