Οβρυόκαμπος Αχαΐας
Το λήμμα πιθανόν να περιλαμβάνει πληροφορίες που αποτελούν πρωτότυπη έρευνα, που δεν έχουν προηγουμένως δημοσιευτεί ή δεν έχουν ελεγχθεί από ειδικούς. |
Συντεταγμένες: 38°10′16″N 21°54′17″E / 38.17111°N 21.90472°E
Οβρυόκαμπος | |
---|---|
Διοίκηση | |
Χώρα | Ελλάδα[1] |
Περιφέρεια | Δυτικής Ελλάδας |
Δήμος | Ερυμάνθου |
Δημοτική Ενότητα | Λεοντίου |
Γεωγραφία | |
Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοποννήσου |
Νομός | Αχαΐας |
Υψόμετρο | 1.260-1.280 |
Πληθυσμός | |
Μόνιμος | 0 |
Έτος απογραφής | 2011 |
Ο Οβρυόκαμπος είναι ορεινός οικισμός της Τοπικής Κοινότητας Λεοντίου στο Νομό Αχαΐας και σύμφωνα με το «Πρόγραμμα Καλλικράτης» από 1/1/2011 ανήκει στο νεοπαγή Δήμο Ερυμάνθου[2][3]. Κατά την απογραφή του 2011 βρέθηκε χωρίς μόνιμους κατοίκους.
Τοποθεσία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βρίσκεται χτισμένος στο νότιο μέρος του Παναχαϊκού, σε υψόμετρο 1.260-1.280 μέτρων περίπου[4][5][6][7], εντός του ομώνυμου οροπέδιου[8][9][4], και αποτελεί τον πιο ορεινό οικισμό στην Αχαΐα. Είναι ευκολότερα προσβάσιμος από τα Βεταίικα μέσω χωματόδρομου, όπου και η σχετική σήμανση. Απέχει από την Πάτρα 41,5 χλμ. περίπου (μέσω Χαλανδρίτσας) ή 33 χλμ. περίπου (μέσω Μοίρας), 3,5 χλμ. περίπου από τα Βεταίικα, 8,5 χλμ. περίπου από το Λεόντιο και 19,5 χλμ. από την Χαλανδρίτσα, έδρα του Δήμου Ερυμάνθου. Βόρεια του οικισμού οδηγεί δύσβατος χωματόδρομος προς τον μικρό οικισμό Βεραίικα (πρώην Λαλικώστα).
Γενικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Θεωρείται ένα από τα λεγόμενα Ζουμπατοχώρια[10]. Αναγνωρίστηκε ως οικισμός το 1981 και υπήχθη στην πρώην Κοινότητα Λεοντίου[2][3][11]. Μαρτυρίες αναφέρουν ότι υφίσταται ως οικισμός πριν το 1923[12][13], ωστόσο δεν απογράφεται αυτόνομα παρά μόνο κατόπιν της αναγνώρισής του ως οικισμός[14]. Στην απογραφή του 1981 αναφέρεται ως οικισμός αλλά χωρίς να αναφέρεται ένδειξη κατοίκων[15].
Δημογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Συγκεντρωτικά, η δημογραφική εξέλιξη του οικισμού σύμφωνα με τις εθνικές απογραφές[16][17] είναι η εξής:
Απογραφή | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
---|---|---|---|---|
Πληθυσμός | Δ/Α[11][14] | 5[11][18] | 25[18][19] | 0[20] |
Λοιπά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στον οικισμό βρίσκεται ο Ι.Ν. Αναλήψεως[15].
Παραπομπές και υποσημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ 2,0 2,1 Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Οβρυόκαμπου Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 09/12/2017.
- ↑ 3,0 3,1 Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Λεοντίου (1912-2010). eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 04/11/2017.
- ↑ 4,0 4,1 Οι σωστές γεωγραφικές συντεταγμένες στο Google Earth είναι: 38.171111°, 21.904722°. Στο Google Earth τοποθετείται ο οικισμός σε διαφορετικό γεωγραφικό στίγμα. Ανακτήθηκε: 09/12/2017.
- ↑ Αναφέρεται υψόμετρο 1.277 μ. στο βόρειο τμήμα του οικισμού. Βλ. χάρτη της περιοχής. topoguide.gr. Ανακτήθηκε: 09/12/2017.
- ↑ Αναφέρεται υψόμετρο του οικισμού άνω των 1.200 μ. Βλ. Ο «Οβρυόκαμπος» είναι δασική έκταση και με το ΣτΕ! Αρχειοθετήθηκε 2021-02-24 στο Wayback Machine.. ecocrete.gr. 11 Ιουνίου 2005. Ανακτήθηκε: 09/12/2017.
- ↑ Βλ. λ.χ. διαδρομές ορεινής πεζοπορίας:
α) Υψόμετρο περίπου στα 1.260 μ. στην Διαδρομή Πηγή - Οβρυόκαμπος. wikiloc.com. 17/05/2016. Ανακτήθηκε: 09/12/2017.
β) Υψόμετρο περίπου στα 1.270 μ. στην Διαδρομή Πηγή (Ζουμπάτα) - Οβρυόκαμπος (Παναχαϊκό). wikiloc.com. 09/04/2014. Ανακτήθηκε: 09/12/2017. - ↑ Βλ. χάρτη της περιοχής. openstreetmap.org. Ανακτήθηκε: 09/12/2017.
- ↑ Λοιπές αναφορές στον οικισμό τον τοποθετούν σε διαφορετικό σημείο -πολύ κοντά στα Βεταίικα- έχοντας διαφορετικό υψόμετρο. Βλ. λ.χ.
α) Οβρυόκαμπος. buk.gr. Ανακτήθηκε: 09/12/2017.
β) Σταματελάτος, Επίτομο γεωγραφικό λεξικό, 2001, σελ. 559, όπου αναφέρεται λανθασμένα υψόμετρο 1.020 μ. - ↑ Παπαδημητρίου 2000, σελ. 43.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 Σταματελάτος, Επίτομο γεωγραφικό λεξικό, 2001, σελ. 559.
- ↑ Ηλίας Ντρες, «Το Παναχαϊκό πάλι στη κλίνη του Προκρούστη» Αρχειοθετήθηκε 2021-04-06 στο Wayback Machine.. oikipa.gr. Ανακτήθηκε: 09/12/2017.
- ↑ Ο «Οβρυόκαμπος» είναι δασική έκταση και με το ΣτΕ! Αρχειοθετήθηκε 2021-02-24 στο Wayback Machine.. ecocrete.gr. 11 Ιουνίου 2005. Ανακτήθηκε: 09/12/2017.
- ↑ 14,0 14,1 Λουλούδης 2010, σελ. 330, 331.
- ↑ 15,0 15,1 Λουλούδης 2010, σελ. 330.
- ↑ Ψηφιακή βιβλιοθήκη της Ε.Σ.Υ.Ε./ΕΛ.ΣΤΑΤ. dlib.statistics.gr. Ανακτήθηκε: 09/12/2017.
- ↑ Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές στην Τ.Α. - Δημοσιεύματα απογραφών. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 09/12/2017.
- ↑ 18,0 18,1 Λουλούδης 2010, σελ. 331.
- ↑ Μόνιμος πληθυσμός: 24 κάτοικοι. Βλ. Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001
- ↑ ΕΛ.ΣΤΑΤ. - Μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2011
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού-Κατοικιών 2011 που αφορούν στο Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας, Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, τχ. 2ο, φ. 3465 (28 Δεκεμβρίου 2012).
- Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001, Αθήνα 2004. ISBN 960-86704-8-9.
- Ιωάννης Δ. Παπαδημητρίου, Το Μαζαράκι των Πειρών και της Παναχαΐας και το Μαζαράκι των Πατρών και της Ωλενίας. Από 1600 π.Χ. μέχρι σήμερον, Πάτρα 2000, Δεύτερη Έκδοση.
- Μιχαήλ Σταματελάτος - Φωτεινή Βάμβα-Σταματελάτου, Επίτομο γεωγραφικό λεξικό της Ελλάδος, Ερμής, Αθήνα 2001. ISBN 960-320-133-2.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Λουλούδης, Θεόδωρος Η. (2010). Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση. Πάτρα: Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας.
- Κώστας Ν. Τριανταφύλλου, Ιστορικόν Λεξικόν των Πατρών, Τόμος Β', Τυπογραφείο Πέτρου Χρ. Κούλη, Πάτρα 1995, Τρίτη Έκδοση, λήμμα Οβρυά.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Οβρυόκαμπου Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 09/12/2017.
- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Λεοντίου (1912-2010). eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 04/11/2017.
- Ηλίας Ντρες, «Το Παναχαϊκό πάλι στη κλίνη του Προκρούστη» Αρχειοθετήθηκε 2021-04-06 στο Wayback Machine.. oikipa.gr. Ανακτήθηκε: 09/12/2017.
- Ο «Οβρυόκαμπος» είναι δασική έκταση και με το ΣτΕ! Αρχειοθετήθηκε 2021-02-24 στο Wayback Machine.. ecocrete.gr. 11 Ιουνίου 2005. Ανακτήθηκε: 09/12/2017.
- Οβρυόκαμπος. wikimapia.org. Ανακτήθηκε: 09/12/2017.