Κατρίν Ντενέβ
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται μετάφραση.
Αν θέλετε να συμμετάσχετε, μπορείτε να επεξεργαστείτε το λήμμα μεταφράζοντάς το ή προσθέτοντας δικό σας υλικό και να αφαιρέσετε το {{μετάφραση}} μόλις το ολοκληρώσετε. Είναι πιθανό (και επιθυμητό) το ξενόγλωσσο κείμενο να έχει κρυφτεί σαν σχόλιο με τα <!-- και -->. Πατήστε "επεξεργασία" για να δείτε ολόκληρο το κείμενο. |
Η Κατρίν Ντενέβ (γαλλικά: Catherine Deneuve, πραγματικό όνομα Κατρίν Φαμπιέν Ντορλεάκ, 22 Οκτωβρίου 1943 - ) είναι Γαλλίδα ηθοποιός, τραγουδίστρια, μοντέλο και παραγωγός. Έγινε γνωστή για ρόλους απόμακρων, μυστηριωδών γυναικών που ενσάρκωσε για διάφορους σκηνοθέτες, μεταξύ των οποίων οι Λουίς Μπουνιουέλ, Φρανσουά Τρυφό και Ρόμαν Πολάνσκι.[15][16] Το 1985 διαδέχθηκε τη Μιρέιγ Ματιέ ως το επίσημο πρόσωπο της Μαριάν, του εθνικού συμβόλου της Γαλλικής Δημοκρατίας. Ήταν δεκατέσσερις φορές υποψήφια για Βραβείο Σεζάρ και κέρδισε τα δυο για την ερμηνεία της στην ταινία Το τελευταίο μετρό (1980), για την οποία κέρδισε επίσης Βραβείο Νταβίντ ντι Ντονατέλο στην κατηγορία Καλύτερη Ξένη Ηθοποιός και στην ταινία Ινδοκίνα (1992).
Η Ντενέβ έκανε την πρώτη της εμφάνιση στον κινηματογράφο το 1957 και ήρθε για πρώτη φορά στο προσκήνιο το 1964 με το μιούζικαλ του Ζακ Ντεμί Οι ομπρέλες του Χερβούργου, πριν γίνει πρωταγωνίστρια του Πολάνσκι στη ταινία Αποστροφή (1965), του Ντεμί στις ταινίες Τα νεαρά κορίτσια του Ροσεφόρ (1967) και Δέρμα γαϊδάρου (1970) και του Μπουνιουέλ στις ταινίες Η ωραία της ημέρας (1967) και Τριστάνα (1970).
Ήταν υποψήφια για βραβείο BAFTA Καλύτερης Ηθοποιού για την ταινία Η ωραία της ημέρας και υποψήφια για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου για την ταινία Ινδοκίνα. Στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας το 1998 κέρδισε το Volpi Cup Α΄ Γυναικείου Ρόλου για την ταινία Κάτω από τα φώτα της πλατείας. Άλλες σημαντικές ταινίες στην αγγλική γλώσσα περιλαμβάνουν τις Τρέλες του Απρίλη (1969), Ο αστυνόμος και το κολ γκερλ (1975), Αίμα και πάθος (1983), Χορεύοντας στο σκοτάδι (2000) και 8 γυναίκες (2002). Το 2008 έκανε την εκατοστή της εμφάνιση στην ταινία Μια νύχτα Χριστουγέννων.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Ντενέβ γεννήθηκε ως Κατρίν Φαμπιέν Ντορλεάκ στο Παρίσι και είναι η κόρη των Γάλλων θεατρικών ηθοποιών Μορίς Ντορλεάκ (1901-1979) και Ρενέ Σιμονό (1911-2021[17]). Έχει δυο αδερφές, τη Φρανσουάζ Ντορλεάκ (1942-1967) και την Σιλβί Ντορλεάκ (14 Δεκεμβρίου 1946 - ), καθώς και μια ετεροθαλή αδερφή, την Ντανιέλα, την οποία απέκτησε εκτός γάμου η μητέρα της το 1937 με τον Εμέ Σαριόν. Αργότερα ο Μορίς Ντενέβ την υιοθέτησε και της έδωσε το επίθετό του. Ντενέβ ήταν το μεσαίο όνομα της μητέρας της, το οποίο η ίδια επέλεξε ως καλλιτεχνικό όνομα, προκειμένου να διαφοροποιηθεί από τις αδερφές της. Η Ντενέβ φοίτησε σε καθολικά σχολεία.
Άλλη καριέρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μόντελινγκ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Ντενέβ εμφανίστηκε γυμνή σε δυο εξώφυλλα του περιοδικού Playboy το 1963 και το 1965. Χρησιμοποιήθηκε το πρόσωπό της στη φιγούρα της Μαριάν, του εθνικού συμβόλου της Γαλλίας, από το 1985 έως το 1989. Ως πρόσωπο του αρώματος Chanel No. 5 στα τέλη της δεκαετίας του 1970, προκάλεσε έναν μεγάλο αριθμό πωλήσεων στις ΗΠΑ - τόσο πολύ είχε ο αμερικανικός τύπος εντυπωσιαστεί από την ομορφιά της ώστε την έβαλε στην λίστα με τις πιο καλόγουστες γυναίκες στον κόσμο. Το 1983, η εταιρεία American Home Products την επέλεξε ως το κεντρικό πρόσωπο για την σειρά καλλυντικών της και προσέλαβε τον παγκοσμίου φήμης φωτογράφο Ρίτσαρντ Έιβεντον για να προωθήσει τη σειρά καλλυντικών Youth Garde, για την οποία η ίδια η Ντενέβ δήλωσε: "Κοιτάξτε πιο προσεκτικά. Του χρόνου θα γίνω 40 χρονών".
Θεωρείται η μούσα του σχεδιαστή Ιβ Σεν-Λοράν, ο οποίος την έντυσε στις ταινίες Η ωραία της ημέρας, Η υποταγή, Η σειρήνα του Μισισιπή, Ο μπάτσος, Λίζα και Αίμα και πάθος. Το 1992 έγινε το μοντέλο για τη σειρά καλλυντικών για το σώμα που κυκλοφόρησε ο Ιβ Σεν-Λοράν την ίδια χρονιά. Το 2001 επιλέχθηκε ως το νέο πρόσωπο της L'Oréal Paris. Το 2006 αποτέλεσε την έμπνευση για τη σειρά καλλυντικών της M•A•C Beauty και τον Φεβρουάριο του ίδιου χρόνου συνεργάστηκε με την εταιρεία για την χρωματική παλέτα της M•A•C που διατέθηκε στα καταστήματα ομορφιάς σε όλο τον κόσμο. Το 2007 η Ντενέβ ξεκίνησε να εμφανίζεται στις διαφημίσεις για τις βαλίτσες της Louis Vuitton. Τον Μάρτιο του 2013 η εφημερίδα Guardian την έβαλε στη λίστα με τις 50 πιο καλοντυμένες γυναίκες άνω των 50. Τον Ιούλιο του 2017 η Ντενέβ εμφανίστηκε σε μια εκστρατεία της Louis Vuitton με τίτλο Connected Journeys, γιορτάζοντας την κυκλοφορία του ρολογιού Tambour Horizon. Και άλλοι καλλιτέχνες συμμετείχαν επίσης, μεταξύ των οποίων οι Τζένιφερ Κόνελι, Μπε Ντούνα, Τζέιντεν Σμιθ και Μιράντα Κερ.
Επιχειρηματίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1986 η Ντενέβ κυκλοφόρησε το προσωπικό της άρωμα, με τίτλο Deneuve. Σχεδιάζει γυαλιά, παπούτσια και κοσμήματα.
Φιλανθρωπία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Ντενέβ ορίστηκε Πρέσβειρα της UNESCO για την Προστασία της Κινηματογραφικής Κληρονομιάς από το 1994 μέχρι την συνταξιοδότησή της στις 12 Νοεμβρίου 2003. Η Ντενέβ ζήτησε τα δικαιώματα που της ανήκουν από τον ρόλο της Μαριάν να δοθούν στη Διεθνή Αμνηστία. Η Louis Vuitton έκανε μια δωρεά στον οργανισμό The Climate Project, εκ μέρους της Ντενέβ.
Η Ντενέβ έχει επίσης ενεργό ρόλο στους οργανισμούς Children Action, Children of Africa, Orphelins Roumains, Reporters Without Borders και Douleur sans frontiers (Πόνος Χωρίς Σύνορα). Στα τέλη του 2003, η Ντενέβ ηχογράφησε μια ραδιοφωνική διαφήμιση για να ενθαρρύνει τις δωρεές για την απάλειψη του πόνου στον κόσμο.
Στα μέσα του Ιουλίου 2005, η Ντενέβ δάνεισε τη φωνή της σε ραδιοφωνικές διαφημίσεις, στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο για την Handicap International. Η Ντενέβ διάβασε το κείμενο "Le petit garçon" ("Το μικρό αγόρι") του Jean-Lou Dabadie, στο CD, "Voix de femmes pour la démocratie" (Φωνή των Γυναικών για την Δημοκρατία). Τα έσοδα από το CD δόθηκαν σε γυναίκες θύματα πολέμου και σε ΜΚΟ που μάχονται για την διατήρηση της δημοκρατίας.
Η Ντενέβ ασχολείται επίσης με αρκετές φιλανθρωπίες στη μάχη ενάντια του AIDS και του καρκίνου.
Συμμετοχή στην πολιτική
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1972 υπέγραψε το Μανιφέστο των 343. Το μανιφέστο ήταν μια παραδοχή από τις υπογράφουσες ότι είχαν προβεί σε παράνομες αμβλώσεις και εξέθεταν τον εαυτό τους σε έννομες ενέργειες και σε καταδίκη σε φυλάκιση. Δημοσιεύτηκε στο Le Nouvel Observateur στις 5 Απριλίου 1971. Την ίδια χρονιά, η φεμινίστρια δικηγόρος Γκιζέλ Χαλιμί ίδρυσε την ομάδα Choisir, ώστε να προστατεύσει τις γυναίκες που είχαν υπογράψει το Μανιφέστο των 343.
Ασχολείται ενεργά με το πρόγραμμα της Διεθνούς Αμνηστίας αναφορικά με την κατάλυση της θανατικής ποινής. Το 2001 υπέβαλε μια αναφορά στην αμερικανική πρεσβεία στο Παρίσι εκ μέρους της γαλλικής ομάδας "Together Against the death penalty" ("Μαζί ενάντια στην θανατική ποινή"). Τον Απρίλιο 2007 υπέγραψε μια αναφορά στο διαδίκτυο ενάντια στη "μισογυνική" συμπεριφορά της σοσιαλίστριας υποψηφίου στις βουλευτικές εκλογές Σεγκολέν Ρουαγιάλ. Περισσότεροι από 8,000 Γάλλοι άνδρες και γυναίκες υπέγραψαν την αναφορά, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίδας ηθοποιού Ζαν Μορό.
Τον Ιανουάριο 2018, μαζί με 99 άλλες Γαλλίδες συγγραφείς, καλλιτέχνιδες και ακαδημαϊκούς, υπέγραψε μια ανοιχτή επιστολή που υποστήριζε ότι η εκστρατεία ενάντια στην σεξουαλική παρενόχληση έχει φτάσει στα άκρα και ότι έτεινε να γίνει ένα "κυνήγι μαγισσών". Η επιστολή κατήγγειλε ότι η εν λόγω εκστρατεία ήταν μια μορφή πουριτανισμού. Παρόλο που η ίδια αργότερα ζήτησε συγγνώμη σε όλα τα θύματα που ίσως προσβλήθηκαν από την επιστολή, συνέχισε να τάσσεται υπέρ αυτής δηλώνοντας στη Le Monde ότι "δεν υπάρχει τίποτα επιλήψιμο στην επιστολή".
Προσωπική ζωή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Ντενέβ μιλάει άπταιστα γαλλικά, αγγλικά και ιταλικά και μιλάει ελάχιστα ισπανικά. Οι αγαπημένες δραστηριότητές της περιλαμβάνουν την κηπουρική, τη ζωγραφική, τη φωτογραφία, το διάβασμα, τη μουσική, τον κινηματογράφο, τη μόδα και τη διακόσμηση.
Παντρεύτηκε μια φορά, με τον φωτογράφο Ντέιβιντ Μπέιλι από το 1965 έως το 1972. Έχει υπάρξει ζευγάρι με τον σκηνοθέτη Ροζέ Βαντίμ, τον ηθοποιό Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, τον κινηματογραφιστή Χιου Τζόνσον, τον Ισπανό μοντέλο και σήμερα τηλεοπτικό παρουσιαστή Κάρλος Λοζάνο αλλά και με τον επιχειρηματία του Canal+ Πιερ Λεσκούρ.
Έχει δύο παιδιά: τον ηθοποιό Κριστιάν Βαντίμ, από τη σχέση της με τον Ροζέ Βαντίμ, και την ηθοποιό Κιάρα Μαστρογιάνι από τη σχέση της με τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι. Έχει πέντε εγγόνια.
Είναι στενή φίλη με τον καλλιτέχνη Nall και έχει αγοράσει μερικά έργα του.
Στις 6 Νοεμβρίου 2019 το BBC News ανέφερε ότι η Ντενέβ υπέστη ένα ελαφρύ εγκεφαλικό και ότι αναρρώνει σε ένα νοσοκομείο του Παρισιού. Παρ' όλη την ανησυχία των ιατρών, δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα στις ζωτικές λειτουργίες της.
Φιλμογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτος | Πρωτότυπος τίτλος | Τίτλος στα ελληνικά | Ρόλος | Σκηνοθέτης | Σημειώσεις |
---|---|---|---|---|---|
Δεκαετία 1950 | |||||
1957 | Les Collégiennes | Άγουρες Εύες | φοιτήτρια | Αντρέ Ινμπέλ | |
Δεκαετία 1960 | |||||
1960 | L'Homme à femmes | Το έγκλημα με τους 5 ενόχους | Κατρίν | Ζακ-Ζεράρ Κορνού | |
Les Portes claquent | Ο παράδεισος των τρελών | Ντάνι | Μισέλ Φερμό, Ζακ Πουαντρενό | ||
1962 | Les Parisiennes | Οι Παριζιάνες | Σοφί | Μαρκ Αλεγκρέ | |
Ça c'est la vie | Κλοντ Σουμπλιέ | μικρού μήκους | |||
Et Satan conduit le bal | Μανουέλ | Γκρισά Νταμπά | |||
1963 | Le vice et la vertu | Βίτσιο και αρετή | Ζιστίν Μοράν | Ροζέ Βαντίμ | |
Vacances portugaises | Κατρίν | Πιερ Καστ | |||
1964 | Les parapluies de Cherbourg | Οι ομπρέλες του Χερβούργου | Ζενεβιέβ Εμερί | Ζακ Ντεμί | |
Les Plus belles escroqueries du monde | Οι ωραιότερες απάτες του κόμου | απατεώνισσα | Κλοντ Σαμπρόλ | ||
La Chasse à l'homme | Επιχείρησις: Το κυνήγι του άνδρας | Ντενίζ Ερτάν | Εντουάρ Μολιναρό | ||
Un monsieur de compagnie | Ερωτικές υπερωρίες | Ιζαμπέλ | Φιλίπ ντε Μπροκά | ||
La Costanza della ragione | Πάνω και κάτω απ' το κρεβάτι | Λόρι | Πασκουάλε Φέστα Καμπανίλε | ||
1965 | Les Petits chats | Ζακ Ρ. Βίλα | |||
Repulsion | Αποστροφή | Κάρολ | Ρόμαν Πολάνσκι | ||
Das Liebeskarussell | Άνγκελα Κλάζεν | Ρολφ Τίλε, Άξελ φον Άμπερσεν, Άλφρεντ Βάιντενμαν | |||
Le Chant du monde | Γυμνή οπτασία - Το τραγούδι του κόσμου | Κλάρα | Μαρσέλ Καμί | ||
1966 | La vie de château | Το σκάνδαλο του πράσινου πύργου | Μαρί | Ζαν-Πολ Ραπενό | |
Les Créatures | Παιχνίδι με τον διάβολο | Μιλέν | Ανιές Βαρντά | ||
1967 | Les demoiselles de Rochefort | Τα κορίτσια του Ροσφόρ | Ντελφίν Γκαρνιέ | Ζακ Ντεμί | |
Belle de Jour | Η ωραία της ημέρας | Σεβερίν Σεριζί / Ωραία της ημέρας | Λουίς Μπουνιουέλ | ||
1968 | Benjamin | Αναμνήσεις ενός ανήλικου | Αν ντε Κλεσί | Μισέλ Ντεβίλ | |
Manon 70 | Μανόν '70 | Μανόν | Ζαν Ορέλ | ||
Mayerling | Μάγιερλινγκ | Μαρία Βετσέρα | Τέρενς Γιανγκ | ||
La Chamade | Η υποταγή | Λουσίλ | Αλέν Καβαλιέ | ||
1969 | The April Fools | Τρέλες του Απρίλη | Κάθριν Γκάνθερ | Στιούαρτ Ρόζενμπεργκ | |
La sirène du Mississipi | Η σειρήνα του Μισισιπή | Ζουλί Ρουσέλ / Μαριόν Βεργκανό | Φρανσουά Τριφό | ||
Tout peut arriver | συνεντευξιαζόμενη | Φιλίπ Λαμπρό | |||
Δεκαετία 1970 | |||||
1970 | Tristana | Τριστάνα | Τριστάνα | Λουίς Μπουνιουέλ | |
Peau d'Âne | Αυτός ο υπέροχος, παλιός, καλός κόσμος | πριγκίπισσα | Ζακ Ντεμί | ||
1971 | Ça n'arrive qu'aux autres | Στη σκιά μιας μεγάλης αγάπης | Κατρίν | Ναντίν Τρεντινιάν | |
1972 | Liza | Λίζα | Λίζα | Μάρκο Φερέρι | |
Un flic | Ο μπάτσος | Κάθι | Ζαν-Πιερ Μελβίλ | ||
1973 | L'événement le plus important depuis que l'homme a marché sur la Lune | Μάρκο, ο άπιστος | Ιρέν ντε Φοντενού | Ζακ Ντεμί | |
1974 | Touche pas à la femme blanche | Κάτω τα χέρια απ' τη λευκή γυναίκα | Μαρί-Ελέν ντε Μπουαμονφρέ | Μάρκο Φερέρι | |
Fatti di gente perbene | Το αγγελικό πρόσωπο της υψηλής κοινωνίας | Λίντα Μούρι Μπονμαρτίνι | Μάουρο Μπολονίνι | ||
La femme aux bottes rouges | Φρανσουάζ Λερουά | Χουάν Λουίς Μπουνιουέλ | |||
1975 | Zig-Zig | Ζιγκ ζαγκ | Μαρί | Λάσλο Σάμπο | |
L'Agression | Επίθεση εν ψυχρώ | Σάρα | Ζεράρ Πιρές | ||
Le sauvage | Ο άγριος | Νέλι | Jean-Paul Rappeneau | ||
Hustle | Ο αστυνόμος και το κολ γκερλ | Νικόλ Μπριτόν | Ρόμπερτ Όλντριτς | ||
1976 | Si c'était à refaire | Αν έπρεπε να ξαναρχίσω | Κάθριν Μπέργκερ | Κλοντ Λελούς | |
1977 | Anima persa | Σοφία Στολτς | Ντίνο Ρίζι | ||
March or Die | Οι τυχοδιώκτες της ερήμου | Σιμόν Πικάρ | Ντικ Ρίτσαρντς | ||
Casotto | γυναίκα στο όνειρο | Σέρτζιο Τσίτι | |||
1978 | L'Argent des autres | Σεσίλ Ρενιέ | Κριστιάν ντε Σαλόν | ||
1979 | Ils sont grands, ces petits | Ας γίνουμε για λίγο παιδιά | Λουίζ Μουσάν | Ζοέλ Σαντονί | |
À nous deux | Απελπισμένη φυγή | Φρανσουάζ | Κλοντ Λελούς | ||
Courage fuyons | Ας δραπετεύσουμε | Εύα Σίλβερ | Ιβ Ρομπέρ | ||
Écoute voir | Κλοντ Αλφάν | Ούγκο Σαντιάγκο | |||
Δεκαετία 1980 | |||||
1980 | Le dernier métro | Το τελευταίο μετρό | Μάριον Στέινερ | Φρανσουά Τριφό | |
Je vous aime | Οι άντρες της ζωής μου | Αλίς | Κλοντ Μπερί | ||
1981 | Le Choix des armes | Οι δυο δραπέτες | Νικόλ Ντιριέ | Αλέν Κορνό | |
Hotel America | Ελέν | Αντρέ Τεσινέ | |||
1982 | Le choc | Κλερ | Ρόμπιν Ντέιβις | ||
1983 | L'Africain | Σαφάρι | Σαρλότ | Φιλίπ ντε Μπροκά | |
The Hunger | Αίμα και πάθος | Μίριαμ Μπλέιλοκ | Τόνι Σκοτ | ||
1984 | Le Bon Plaisir | Κλερ Ντεσπρέ | Φρανσίς Ζιρό | ||
Fort Saganne | Λουίζ | Αλέν Κορνό | |||
Paroles et Musique | Μαργκό | Ελ Σουρακί | |||
1986 | Speriamo che sia femmina | Κλαούντια | Μάριο Μονιτσέλι | ||
Le lieu du crime | Λιλί Ραβενέλ | Αντρέ Τεσινέ | |||
1987 | Agent trouble | Αμάντα Βέμπερ | Ζαν-Πιερ Μοκί | ||
1988 | Fréquence meurtre | Ζαν Κέστερ | Ελιζαμπέτ Ραπενό | ||
Drôle d'endroit pour une rencontre | Φρανς | Φρανσουά Ντιπεϊρόν | |||
Δεκαετία 1990 | |||||
1991 | La Reine blanche | Λιλιάν Ριπός | Ζαν-Λουπ Ιμπέρ | ||
1992 | Indochine | Ινδοκίνα | Ελιάν | Ρεζί Βαρνιέ | |
1993 | Ma saison préférée | Η αγαπημένη μου εποχή | Εμιλί | Αντρέ Τεσινέ | |
1994 | La Partie d'échecs | μαρκησία | Ιβ Ανκάρ | ||
1995 | Les cent et une nuits de Simon Cinéma | Εκατό και μία νύχτες | σταρ | Ανιές Βαρντά | |
O Convento | Το μοναστήρι του πάθους | Ελέν | Μανουέλ ντε Ολιβέιρα | ||
1996 | Les voleurs | Τις μικρές ώρες της νύχτας | Μαρί Λεμπλάν | Αντρέ Τεσινέ | |
Court toujours: L'inconnu | Μαριάν | Ισμαέλ Φερουκί | μικρού μήκους | ||
1997 | Généalogies d'un crime | Γενεαλογία ενός εγκλήματος | Ζαν / Σολάνζ | Ραούλ Ρουίς | |
Sans titre | Λεός Καράξ | μικρού μήκους | |||
1998 | Place Vendôme | Κάτω από τα φώτα της πλατείας | Μαριάν Μαλιβέρ | Νικόλ Γκαρθία | |
1999 | Le vent de la nuit | Ο άνεμος της νύχτας | Ελέν | Φιλίπ Γκαρέλ | |
Belle maman | Η ωραία πεθερά | Λεά | Γκαμπριέλ Αγιόν | ||
Pola X | Μαρί | Λεός Καράξ | |||
Le temps retrouvé, d'après l'oeuvre de Marcel Proust | Ο ξανακερδισμένος χρόνος | Οντέν ντε Κρεσί | Ραούλ Ρουίς | ||
Est - Ouest | Ανατολή - Δύση | Γκαμπριέλ Ντεβελέ | Ρεζί Βαρζνιέ | ||
Δεκαετία 2000 | |||||
2000 | Dancer in the Dark | Χορεύοντας στο σκοτάδι | Κάθι | Λαρς φον Τρίερ | |
2001 | Je rentre à la maison | Γυρίζω σπίτι | Μαργκερίτ | Μανουέλ ντε Ολιβέιρα | |
Absolument fabuleux | γυναίκα στο κοινό | Γκαμπριέλ Αγιόν | |||
The Musketeer | Νταρτανιάν | βασίλισσα | Πίτερ Χάιαμς | ||
Le petit poucet | Ο μικρούλης Τομ | Ολιβιέ Νταχάν | |||
2002 | 8 femmes | 8 γυναίκες | Γκάμπι | Φρανσουά Οζόν | |
Au plus près du paradis | Πιο κοντά στον Παράδεισο | Φανέτ | Τόνι Μάρσαλ | ||
2003 | Les Liaisons dangereuses | Επικίνδυνες σχέσεις | Μαρκησία Ιζαμπέλ ντε Μερτέιγ | Ζοζέ Νταγιάν | μίνι σειρά |
Um Filme Falado | Λόγια μιας ταινίας | Ντελφίνα | Μανουέλ ντε Ολιβέιρα | ||
2004 | Princesse Marie | πριγκίπισσα Μαρία Βοναπάρτη | Μπενουά Ζακό | τηλεταινία | |
Rois et reine | Ρηγάδες για μια ντάμα | κυρία Βασέ | Αρνό Ντεπλεσάν | ||
Les temps qui changent | Ο χρόνος που κυλά | Σεσίλ | Αντρέ Τεσινέ | ||
2005 | Palais royal! | Ευγενία | Βαλερί Λεμερσιέ | ||
2006 | Le Concile de Pierre | Πέτρινος κύκλος | Σίμπιλ Βέμπερ | Γκιγιόμ Νικλού | |
Nip/Tuck | Νταϊάνα Λάμπεϊ | Ράιαν Μέρφι | επεισόδιο: "Νταϊάνα Λάμπεϊ" | ||
Le héros de la famille | Αλίς Μορμόν | Τιερί Κιλφά | |||
2007 | Après lui | Καμίλ | Γκαέλ Μορέλ | ||
Persepolis | Περσέπολις | Ταζί Σαρταπί (φωνή) | Μαργιάν Σατραπί, Βινσάν Παρονό | ||
Frühstück mit einer Unbekannten | κομψή κυρία | Μαρία φον Χέλαντ | τηλεταινία | ||
2008 | Un conte de Noël | Μια νύχτα Χριστουγέννων | Ζουνόν Βουιλάρ | Αρνό Ντεπλεσάν | |
Je veux voir | σταρ | Ιωάννα Χατζηθωμά, Χαλίλ Ζορέζ | |||
Mes stars et moi | Οι γυναίκες των ονείρων μου | Σολάνζ Ντιβιβιέ | Λετισιά Κολομπάνι | ||
2009 | Cyprien | Βιβιάν Βαγκνέρ | Νταβίντ Σαρόν | ||
La fille du RER | Λουίζ | Αντρέ Τεσινέ | |||
Bancs publics | πελάτισσα | Μπρούνο Ποδαλίδης | |||
Mères et filles | Μάνες και κόρες | Μαρτίν | Ζουλί Λοπές-Κουρβάλ | ||
Δεκαετία 2010 | |||||
2010 | Potiche | Σουζάν Πιζόλ | Φρανσουά Οζόν | ||
L'homme qui voulait vivre sa vie | Η μεγάλη φυγή | Αν | Ερίκ Λαρτιγκό | ||
2011 | Les yeux de sa mère | Λίνα Βέμπερ | Τιερί Κιλφά | ||
Les bien-aimés | Τα παιχνίδια της αγάπης | Μαντλέν 2 | Κριστόφ Ονορέ | ||
2012 | Linhas de Wellington | Σεβερίνα | Βαλέρια Σαρμιέντο | ||
Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι | Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι | αυτοκράτειρα Αικατερίνη Β΄ της Ρωσίας | Γιάννης Σμαραγδής | ||
Astérix & Obélix: Au service de sa Majesté | Αστερίξ και Οβελίξ στη Βρετανία | βασίλισσα Κορντίλια | Λοράν Τιράρ | ||
2013 | Elle s'en va | Μπέτι | Εμανουέλ Μπερκό | ||
2014 | Dans la cour | Σε μια αυλή στο Παρίσι | Ματίλντ | Πιερ Σαλβαντόρι | |
3 coeurs | 3 καρδιές | μητέρα | Μπενουά Ζακό | ||
L'homme qu'on aimait trop | Ο άνδρας που αγαπήθηκε πολύ | Ρενέ Λε Ρου | Αντρέ Τεσινέ | ||
2015 | Le tout nouveau testament | Η ολοκαίνουργια Καινή Διαθήκη | Μαρτίν | Ζακό βαν Ντορμέλ | |
La tête haute | Με το κεφάλι ψηλά | Φλοράνς Μπλακ | Εμανουέλ Μπερκό | ||
2016 | Le Cancre | Μαργκερίτ | Πολ Βεκιάλι | ||
2017 | Sage femme | Μικρά βήματα | Μπεατρίς Σομπολέφσκι | Μαρτάν Προβόστ | |
Belle à croquer | άγγελος | Αξέλ Κουρτιέρ | μικρού μήκους | ||
Bonne Pomme | Μπαρμπαρά | Φλοράν Κεντάν | |||
Tout nous sépare | Λουίζ Κέλερ | Τιερί Κιλφά | |||
Naissance d'une étoile | δεσποινίς Ζαν | Τζέιμς Μπορτ | μικρού μήκους | ||
2018 | Le dernier vide-grenier de Claire Darling | Ζουλί Μπερτουτσέλι | Post-production | ||
Mauvaises Herbes | Μικρές απάτες | Μονίκ | Κεϊρόν | ||
2019 | La vérité | Η αλήθεια | Φαμπιάν | Χιροκάζου Κόρε Έντα | |
L'adieu à la nuit | Μιριέλ | Αντρέ Τεσινέ | |||
Fête de famille | Μάντεψε ποιος ήρθε για τα γενέθλιά σου | Αντρεά | Σεντρίκ Καν | ||
2020 | Terrible jungle | Σαντάλ ντε Μπελάμπρ | Ουγκό Μπεναμοζίγκ, Νταβίντ Καβινιόλι | ||
2021 | De son vivant | Κρίσταλ Μπολτάνσκι | Εμανουέλ Μπερκό | ||
2022 | Habib, la grande aventure | Κατρίν Ντενέβ | Μπενουά Μαριάζ |
Δισκογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]1980
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Dieu fumeur de havanes – από τον και μαζί με τον Σερζ Γκενσμπούρ (πρωτότυπος τίτλος τραγουδιού Je vous aime σε στίχους του Κλοντ Μπερί)
- Quand on s'aime – ντουέτο με τον Ζεράρ Ντεπαρντιέ για ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα
1981
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Το πρώτο και μοναδικό της άλμπουμ – Souviens-toi de m'oublier σε στίχους του Σερζ Γκενσμπούρ
- Digital delay
- Depression au-dessus du jardin
- Epsilon
- Monna Vanna et Miss Duncan
- Marine bond tremolo
- Ces petits riens (ντουέτο με τον Serge Gainsbourg) – πρώτη εκτέλεση από τον Gainsbourg και την Juliette Gréco (1964)
- Souviens-toi de m'oublier (ντουέτο με τον Serge Gainsbourg)
- Overseas telegram
- What tu dis qu'est-ce tu say
- Oh Soliman
- Alice helas
1993
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Paris Paris – από τον και με τον Μάλκολμ Μακλάρεν
1997
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Allo maman bobo – από τον Αλέν Σουσόν, κατά την διάρκεια μιας συνάντησης με το συγκρότημα Les Enfoirés το 1997
1999
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Joyeux anniversaire maman – από τον Στόρμι Μπάγκσι (πρωτότυπος τίτλος τραγουδιού Belle-maman σε στίχους του Γκαμπριέλ Αγιόν)
2000
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Cvalda – από και με την Μπιορκ (πρωτότυπος τίτλος τραγουδιού Dancer in the dark σε στίχους του Λαρς φον Τρίερ)
2001
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Toi jamais – πρωτότυπος τίτλος τραγουδιού Huit Femmes σε στίχους του Φρανσουά Οζόν (πρώτη εκτέλεση από τη Σιλβί Βαρτάν το 1976)
2006
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ho capito che ti amo – πρωτότυπος τίτλος τραγουδιού Le héros de la famille σε στίχους του Τιερί Κιλφά
2010
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- C'est beau la vie του Ζαν Φερά – πρωτότυπος τίτλος τραγουδιού Potiche σε στίχους του Φρανσουά Οζόν
2011
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Tout est si calme με τους Κλάρα Κουστ, Λουντιβίν Σανιέ και Κιάρα Μαστρογιάνι, Une fille légère in duet με την Κιάρα Μαστρογιάνι, Je ne peux vivre sans t'aimer – πρωτότυπος τίτλος τραγουδιού Beloved σε στίχους του Κριστόφ Ονορέ
Ομιλούντα βιβλία για τον εκδοτικό οίκο Éditions des Femmes
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Σταχτοπούτα του Σαρλ Περό
- Καλημέρα θλίψη της Φρανσουάζ Σαγκάν
- Τ' αλογάκια της Ταρκινία της Μαργκερίτ Ντιράς
- Les Paradis aveugles της Ντουόνγκ Θου Χουόνγκ
- Η μαρκησία του Ο του Χάινριχ φον Κλάιστ
- Γράμματα σ' έναν νέο ποιητή του Ράινερ Μαρία Ρίλκε
- Lettres à ma mère της Σίλβια Πλαθ
Βραβεία και υποψηφιότητες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Όσκαρ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτος | Βραβείο | Τίτλος | Αποτέλεσμα |
---|---|---|---|
1993 | Α΄ Γυναικείου Ρόλου | Ινδοκίνα | Υποψηφιότητα |
Βραβεία BAFTA
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτος | Βραβείο | Τίτλος | Αποτέλεσμα |
---|---|---|---|
1968 | Α΄ Γυναικείου Ρόλου | Η ωραία της ημέρας | Υποψηφιότητα |
Βραβεία Σεζάρ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτος | Βραβείο | Τίτλος ταινίας | Αποτέλεσμα |
---|---|---|---|
1976 | Α' Γυναικείου Ρόλου | Le Sauvage | Υποψηφιότητα |
1981 | Le Dernier métro | Νίκη | |
1982 | Hôtel des Amériques | Υποψηφιότητα | |
1988 | Agent trouble | Υποψηφιότητα | |
1989 | Drôle d'endroit pour une rencontre | Υποψηφιότητα | |
1993 | Indochine | Νίκη | |
1994 | Ma saison préférée | Υποψηφιότητα | |
1997 | Les Voleurs | Υποψηφιότητα | |
1999 | Place Vendôme | Υποψηφιότητα | |
2006 | Β' Γυναικείου Ρόλου | Palais Royal! | Υποψηφιότητα |
2011 | Α' Γυναικείου Ρόλου | Potiche | Υποψηφιότητα |
2014 | On My Way | Υποψηφιότητα | |
2015 | In the Courtyard | Υποψηφιότητα | |
2016 | La Tête haute | Υποψηφιότητα |
Άλλα βραβεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτος | Οργανισμός | Βραβείο | Τίτλος ταινίας | Αποτέλεσμα |
---|---|---|---|---|
1965 | Βραβείο NYFCC | Α΄ Γυναικείου Ρόλου | Repulsion | Υποψηφιότητα |
1976 | Bambi Award | Film International | Lovers Like Us | Νίκη |
1981 | David di Donatello | Καλύτερη Ξένη Ηθοποιός | The Last Metro | Νίκη |
1993 | WIFTI Award | Crystal Award – International | Η ίδια | Νίκη |
1994 | Goldene Kamera | Καλύτερη Ηθοποιός στον Κόσμο | My Favorite Season | Νίκη |
1995 | San Sebastián IFF Award | Donostia Award | Η ίδια | Νίκη |
1997 | Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Μόσχας | Silver St. George[18] | Νίκη | |
1998 | Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας | Volpi Cup – Καλύτερη Ηθοποιός | Place Vendôme | Νίκη |
Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου[19] | Honorary Golden Bear | Η ίδια | Νίκη | |
2000 | AFF Award | Actor's Mission Award | Νίκη | |
2001 | Bambi Award | Film International | East/West | Νίκη |
I'm Going Home | ||||
Dancer in the Dark | ||||
Satellite Award | Β' Γυναικείος Ρόλος σε δραματική σειρά | Dancer in the Dark | Υποψηφιότητα | |
2002 | Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου | Silver Berlin Bear | 8 Women (shared with cast) |
Νίκη |
EFA Award | Α' Γυναικείος Ρόλος | Νίκη | ||
2005 | Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών | Palme d'Or d'honneur | Η ίδια | Νίκη |
2006 | Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Μπανγκόκ | Golden Kinnaree Award | Νίκη | |
Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Κων/πολης | Cinema Honorary Award | Νίκη | ||
2008 | Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών | Special Jury Award (με τον Κλιντ Ίστγουντ) | Νίκη | |
Satellite Award | Best Actress – Motion Picture | A Christmas Tale | Υποψηφιότητα | |
2009 | Globes de Cristal Award | Α' Γυναικείος Ρόλος | Υποψηφιότητα | |
2011 | Lumières Award | Α' Γυναικείος Ρόλος | Potiche | Υποψηφιότητα |
2012 | FSLC Award | Gala Tribute | Η ίδια | Νίκη |
Lumières Award | Α' Γυναικείος Ρόλος | Beloved | Υποψηφιότητα | |
Manaki Brothers FF Award | Special Golden Camera 300 | Η ίδια | Νίκη | |
Moscow International FF | Stanislavsky Award | Η ίδια | Νίκη | |
2013 | Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Cabourg | Coup de Cœur | On My Way | Νίκη |
Lumières Award | Α' Γυναικείος Ρόλος | Υποψηφιότητα | ||
2015 | Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Αμβούργου | Douglas-Sirk-Award | Η ίδια | Νίκη |
2018 | Globes de Cristal Award | Α' Γυναικείος Ρόλος | The Midwife | Υποψηφιότητα |
Το 2000, ένα αστέρι Golden Palm στην Λεωφόρο της Δόξας στο Χόλυγουντ αφιερώθηκε σε αυτήν.[20] Το 2013 τιμήθηκε για το σύνολο της καριέρας της στα 26α Βραβεία Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου.[21] Το 2015 έλαβε το βραβείο Golden Orange για το σύνολο της καριέρας της από το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αττάλειας στην Τουρκία.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12173008j. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2014.
- ↑ «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Catherine-Deneuve. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) SNAC. w61c240b. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ «Leading Sarkozy to the Guillotine». The New York Times. 5 Μαΐου 2012.
- ↑ www
.nytimes .com /2006 /06 /11 /movies /11raff .html. - ↑ news
.bbc .co .uk /2 /hi /entertainment /321476 .stm. - ↑ (Αγγλικά) Behind The Voice Actors. Catherine-Deneuve. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2021.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ www
.europeanfilmacademy .org /European-Film-Awards-Winners-2002 .71 .0 .html. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2019. - ↑ www
.europeanfilmacademy .org /2013 .393 .0 .html. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2020. - ↑ www
.praemiumimperiale .org /en /laureate-en /laureates-en. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2022. - ↑ www
.president .gov .ua /documents /5562023-48201. - ↑ «Entertainment News, Celebrity Photos and Videos | MSN Entertainment». MSN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2023.
- ↑ «Answers - The Most Trusted Place for Answering Life's Questions». Answers (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2023.
- ↑ «LES GENS DU CINEMA ©». www.lesgensducinema.com.
- ↑ «20th Moscow International Film Festival (1997)». MIFF. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2013.
- ↑ «Berlinale: 1998 Prize Winners». berlinale.de. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2012.
- ↑ «Wayback Machine» (PDF). archive.org. 13 Οκτωβρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2018.
- ↑ «Winners 2013». European Film Awards. European Film Academy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2013.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Κατρίν Ντενέβ στην IMDb (Αγγλικά)
- Κατρίν Ντενέβ στο Rotten Tomatoes (Αγγλικά)
- Κατρίν Ντενέβ στο Metacritic (Αγγλικά)
- Κατρίν Ντενέβ στο Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου (Αγγλικά)
- Κατρίν Ντενέβ στο Βρετανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου (Αγγλικά)
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη βιογραφία ενός προσώπου χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |