Κρασοχώρι Σερρών
Συντεταγμένες: 41°23′54.35″N 23°29′29.83″E / 41.3984306°N 23.4916194°E
| Κρασοχώρι | |
|---|---|
 του Κρασοχωρίου | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Κεντρικής Μακεδονίας |
| Περιφερειακή Ενότητα | Σερρών |
| Δήμος | Σιντικής |
| Δημοτική Ενότητα | Αγκίστρου |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Μακεδονίας |
| Νομός | Σερρών |
| Υψόμετρο | 510 μέτρα |
| Πληθυσμός | |
| Πραγματικός | 545 |
| Έτος απογραφής | 1940 |
| Πληροφορίες | |
| Παλαιά ονομασία | Λέχοβον Παλαιό Λέχοβο |
Το Κρασοχώρι, έως το 1927 γνωστό ως Λέχοβον[1], είναι εγκαταλελειμμένος οικισμός που βρίσκεται στον σημερινό Δήμο Σιντικής της Περιφερειακής Ενότητας Σερρών της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, σε πολύ μικρή απόσταση από τα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα.
Γεωγραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βρισκόταν σε υψόμετρο 510 μέτρων στους δυτικούς πρόποδες του Ορβήλου όρους, σε απόσταση 1,2 χλμ. νότια από το σημερινό χωριό Λέχοβο της Βουλγαρίας και 5 χλμ. βορειοανατολικά του χωριού Άγκιστρο Σερρών[2][3][4][5][6][7][8].
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κατά την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ανήκε διοικητικά στον Καζά του Ντεμίρ Ισάρ του Σαντζακίου των Σερρών του Βιλαετίου της Θεσσαλονίκης.
Στη δημογραφική μελέτη «Εθνογραφία των Βιλαετίων Αδριανούπολης, Μοναστηρίου και Θεσσαλονίκης» που εκδόθηκε το 1878 στην Κωνσταντινούπολη, εκτιμάται ότι το 1873 ο οικισμός αποτελούνταν από 220 σπίτια και 780 κατοίκους[9], ενώ η στατιστική μελέτη του Βούλγαρου Βασίλ Κάντσωφ, «Μακεδονία, Εθνογραφία και Στατιστική», εκτιμά ότι το 1900 το Λέχοβον είχε 1.250 κατοίκους[10]. Σύμφωνα με την «Εθνολογική Στατιστική των Βιλαετίων Θεσσαλονίκης και Μοναστηρίου» του Αθανάσιου Χαλκιόπουλου που εκδόθηκε το 1910 στην Αθήνα, ο οικισμός είχε 1.120 εξαρχικούς κατοίκους[11].
Μετά το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων και τον προσδιορισμό των ελληνοβουλγαρικών συνόρων με τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου, ο οικισμός περιήλθε στην ελληνική επικράτεια. Οι κάτοικοί του τον εγκατέλειψαν και ίδρυσαν νέο οικισμό με το ίδιο όνομα, περίπου 1 χιλιόμετρο βορειότερα, σε βουλγαρικό έδαφος.
Ο οικισμός προσαρτήθηκε το 1920 στη νεοσυσταθείσα κοινότητα Τσιγγέλι (Άγκιστρο), μαζί με τα χωριά Χόντζιοβον (Άνω Καρυδιά), Βράνκοβον (Κάτω Καρυδιά) και Τρίνκα (Δαμάσκηνο), ενώ το 1927 μετονομάστηκε σε Κρασοχώρι[1]. Σύμφωνα με στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων, στο Κρασοχώρι εγκαταστάθηκαν τη δεκαετία του 1920 τουλάχιστον 20 οικογένειες προσφύγων[12].
Με την κήρυξη του ελληνοϊταλικού πολέμου το 1940 ο οικισμός εκκενώθηκε, λόγω των στρατιωτικών επιχειρήσεων και της επικείμενης γερμανικής εισβολής. Κατά την περίοδο του Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου, στο Κρασοχώρι είχε εγκατασταθεί η 7η Μεραρχία του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας[13]. Τα μεταπολεμικά χρόνια, ο οικισμός παρέμεινε απομονωμένος από τον υπόλοιπο νομό Σερρών, λόγω χαρακτηρισμού της ευρύτερης περιοχής ως στρατιωτικής απαγορευμένης ζώνης έως το τέλος της δεκαετίας του 1980.
Τα ερείπια του οικισμού λιθολογήθηκαν και οι πέτρες χρησιμοποιήθηκαν σε νεότερες κατασκευές στα γύρω χωριά. Παρ' όλα αυτά, εντοπίζονται εύκολα έως και σήμερα τα χαλάσματα του σχολείου, της εκκλησίας, καθώς και ολόκληρο το καμπαναριό. Το τοπωνύμιο «Παλαιό Λέχοβο», όπως είχε επικρατήσει, μετονομάστηκε επίσημα σε Κρασοχώρι το 1982.[14]
Πληθυσμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Απογραφή | Κάτοικοι | Αναφ. | ||
|---|---|---|---|---|
| Άνδρες | Γυναίκες | Σύνολο | ||
| 1913 | 555 | 562 | 1.117 | [15] |
| 1920 | 263 | 242 | 505 | [16] |
| 1928 | 248 | 211 | 459 | [17] |
| 1940 | 292 | 253 | 545 | [18] |
Χάρτης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2020.
- ↑ «Άτλας των δήμων και κοινοτήτων της Ελλάδος - Τόμος Δεύτερος». Ψηφιακή Βιβλιοθήκη ΕΛ.ΣΤΑΤ. Γενική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος. 1950. σελ. 59. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ «Όρβηλος - Βροντού - Λαϊλιάς - Μενοίκιο 1:50.000 Ψηφιακή Έκδοση». Geopsis. 4 Ιουνίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ Ανατ. Μακεδονία - Χωροταξικός χάρτης 1:200.000 (PDF). Υπουργείον Οικισμού & Ανοικοδομήσεως. 1950 [1943-1946]. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ Φύλλο χάρτη «41° 41° Θεσσαλονίκη». Αθήνα: Λιθογραφείο Γ. Κοντογόνη. 1910.
- ↑ Greece 1:100k Topographic Maps - Serrai (στα Αγγλικά). London: Great Britain. War Office. General Staff. Geographical Section. 1944. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ 3rd Military Mapping Survey of Austria-Hungary (στα Ουγγρικά). 1910. σελ. Sheet 41-41. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ Φύλλο χάρτη «Solun - Tesaloniki». Βελιγράδι: Vojnogeografskog Instituta. 1966 [1939].
- ↑ Ethnographic des Vilayets d'Andrinople, de Monastir, et de Salonique (στα Γαλλικά). Κωνσταντινούπολη: Courrier d`Orient. 1878. σελ. 35. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ Κάντσωφ, Βασίλ (1900). Македония. Етнография и статистика (στα Βουλγάρικα). Σόφια: Βουλγαρική Ακαδημία Επιστημών.
- ↑ Χαλκιόπουλος, Αθανάσιος (1910). Εθνολογική Στατιστική των Βιλαετίων Θεσσαλονίκης και Μοναστηρίου. Αθήνα: Τυπογραφείου "Νομικής". σελ. 54. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ Ονομαστικόν Ευρετήριον Αγροτών Προσφύγων - Τόμος 1ος. Αθήνα: Επιτροπή Αποκαταστάσεως Προσφύγων. 1928. σελ. ΧΧΧ.
Αύξων αριθ. υπεύθ. δηλώσεων 110701 - 110720: Κρασοχώρι (Λέχοβον)
- ↑ Κωστούδης, Βαγγέλης (2010). Η ΕΑΜική Αντίσταση και ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας στην περιοχή των Σερρών 1940-1949. Αθήνα: Σύγχρονη Εποχή. σελ. 160. ISBN 9789604511013.
- ↑ Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ) 21Α΄/24-2-1982. Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 7.
- ↑ Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας - Διεύθυνση Στατιστικής (1915). Απαρίθμησις των Κατοίκων των Νέων Επαρχιών της Ελλάδος του Έτους 1913 (PDF). Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 48.
- ↑ Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας - Διεύθυνση Στατιστικής (1921). Πληθυσμός του Βασιλείου της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 19 Δεκεμβρίου 1920 - Πραγματικός πληθυσμός (PDF). Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 282.
- ↑ Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας - Διεύθυνση Στατιστικής (1935). Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 15-16 Μαΐου 1928 - Πραγματικός πληθυσμός (PDF). Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 320.
- ↑ Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας - Γενική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος (1950). Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 16 Οκτωβρίου 1940 - Πραγματικός πληθυσμός (PDF). Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 351.