Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ρεϊμόν Κοπά

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ρεϊμόν Κοπά

1963
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαΡεϊμόν Κοπαζέφσκι
Ημερ. γέννησης13 Οκτωβρίου 1931
Τόπος γέννησηςΝε-λε-Μιν, Γαλλία
Ημερ. θανάτου3 Μαρτίου 2017 (85 ετών)
Τόπος θανάτουΑνζέ, Γαλλία
Ύψος1,68 μ.
ΘέσηΜέσος
Ομάδες νέων
1941–1949Νότιο ντε Μιν
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1949–1951Ανζέ60(15)
1951–1956Σταντ ντε Ρενς158(48)
1956–1959Ρεάλ Μαδρίτης79(24)
1959–1967Σταντ ντε Ρενς244(36)
Σύνολο541(123)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1952–1962Γαλλία45(18)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Ρεϊμόν Κοπά (Raymond Kopa , γαλλική προφορά: [ʁɛmɔ kɔpa], όνομα γέννησης Ρεϊμόν Κοπαζέφσκι, 13 Οκτωβρίου 1931 – 3 Μαρτίου 2017) ήταν Γάλλος ποδοσφαιριστής, βασικό μέλος της γαλλικής εθνικής ομάδας της δεκαετίας του 1950. Ένας από τους κορυφαίους Γάλλους και Ευρωπαίους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών,[1][2][3] ψηφίστηκε 43ος καλύτερος ποδοσφαιριστής του 20ού αιώνα στις εκλογές της IFFHS.[4] Ήταν ο πρώτος Γάλλος ποδοσφαιριστής που έλαβε τον τίτλο του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής (Légion d'honneur) το 1970.[5]

Ο Κοπά γεννήθηκε σε οικογένεια Πολωνών μεταναστών. Οι παππούδες του ήταν αρχικά από την Κρακοβία και μετανάστευσαν στη Γερμανία, όπου γεννήθηκαν οι γονείς του. Στη συνέχεια μετανάστευσαν στη Γαλλία μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Το επώνυμό του μειώθηκε από το πρωτότυπο Κοπαζέφσκι σε Κοπά ενώ ήταν στο σχολείο. Στην ηλικία των 14 ετών ακολούθησε τα βήματα του παππού, του πατέρα και του αδελφού του, εργαζόμενος στα ανθρακωρυχεία Nœux-les-Mines. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έχασε δύο δάκτυλα σε ατύχημα εξόρυξης.[6][7] Τον Μάιο του 1949 πήρε μέρος σε διαγωνισμό νέων ποδοσφαιριστών, μια εθνική διοργάνωση ανοιχτή σε εκκολαπτόμενους επαγγελματίες και ακολουθούμενη στενά από τους κορυφαίους προπονητές της χώρας. Τερματίζοντας δεύτερος στη γενική κατάταξη, υπέγραψε συμβόλαιο με την Ανζέ λίγο αργότερα.[8]

Καριέρα σε συλλόγους

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα σε ηλικία 18 ετών στη δεύτερη κατηγορία και μεταγράφηκε δύο χρόνια αργότερα στη Σταντ ντε Ρενς, με την οποία κέρδισε δύο πρωταθλήματα Γαλλίας το 1953 και το 1955.[9] Με τη Ρενς, έφτασε στον τελικό του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου Πρωταθλητριών του 1956, αλλά η ομάδα έχασε από την Ρεάλ Μαδρίτης με 4–3.[10] Αγωνιζόταν ως μέσα δεξιά (right inside forward), στην πραγματικότητα όμως λειτουργούσε ως επιτελικός μέσος δίνοντας ευκαιρίες στους επιθετικούς της ομάδας να πετύχουν τους στόχους τους. Ήταν εξαιρετικά τεχνικός, το παιχνίδι του είχε φινέτσα, ακρίβεια, και ταχύτητα αλλαγών.[11][12]

Ο Κοπά είχε αρχικά προσελκύσει την προσοχή των Ισπανών, όταν έπαιξε για την Εθνική Γαλλίας εναντίον της Ισπανίας σε αγώνα στη Μαδρίτη τον Μάρτιο του 1955, που οδήγησε στην ισπανική αθλητική εφημερίδα Marca να του δώσει το προσωνύμιο Little Napoleon (Μικρός Ναπολέων).[13] Έγινε ο πρώτος αναγνωρίσιμος διεθνώς Γάλλος ποδοσφαιριστής και μεταγράφηκε στην Ρεάλ Μαδρίτης τη σεζόν 1956–57, όπου σύντομα προσχώρησε και ο Φέρεντς Πούσκας.[14] Στον πρώτο διαγωνισμό της Χρυσής Μπάλας το 1956 κατέλαβε την τρίτη θέση πίσω από τους Στάνλεϊ Μάθιους και Αλφρέδο Ντι Στέφανο. [15][16] Τα χρόνια του στην Ρεάλ Μαδρίτης ήταν εξαιρετικά επιτυχημένα, καθώς βοήθησε την ομάδα σε τρεις διαδοχικές νίκες του Ευρωπαϊκού Κύπελλου Πρωταθλητριών, έχοντας μεγάλη επιρροή στο σύλλογο της ισπανικής πρωτεύουσας. Παίζοντας με τους Ισπανούς πρωταθλητές, κατέκτησε τον τίτλο του πρωταθλήματος το 1957 και το 1958, αγωνιζόμενος όμως ως δεξιός ακραίος επιθετικός.[17][18] Ο Κοπά ήταν επίσης ο πρώτος Γάλλος παίκτης που κέρδισε το μεγάλο Ευρωπαϊκό Κύπελλο όταν η Ρεάλ νίκησε τη Φιορεντίνα με 2–0 στον τελικό του 1957. Θα γίνει πρωταθλητής Ευρώπης και πάλι το 1958 και το 1959, ο τελευταίος με αντίπαλο την πρώην ομάδα του Ρενς, όπου έπαιζε ο μετέπειτα συμπαίκτης του Ζυστ Φονταίν.[19] Την πρώτη του χρονιά συνέβαλε στην κατάκτηση τριών τίτλων από τη Ρεάλ Μαδρίτης για πρώτη φορά στην ιστορία της με την κατάκτηση και του Λατινικού Κυπέλλου.[20]

Κατά την αγωνιστική περίοδο 1959–60, επέστρεψε στη Γαλλία για να τελειώσει την καριέρα του στο γαλλικό σύλλογο, όπου κέρδισε το γαλλικό πρωτάθλημα το 1960 και το 1962. Συνολικά σημείωσε 75 γκολ σε 346 αγώνες στην κορυφαία κατηγορία της Γαλλίας και ήταν ο νικητής της Χρυσής Μπάλας το 1958, ο πρώτος από τους τέσσερις Γάλλους στην ιστορία.[15][21] Το 1959 ήταν δεύτερος στο συγκεκριμένο διαγωνισμό.[16]

Με την εθνική ομάδα της Γαλλίας, είχε 45 συμμετοχές και σημείωσε 18 γκολ μεταξύ 1952 και 1962.[22][23] Σε έξι αγώνες ήταν αρχηγός της εθνικής ομάδας. Συμμετείχε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1954 που ήταν αποτυχημένο για την Εθνική Γαλλίας καθώς δεν πέρασε στο δεύτερο γύρο.[24] Έλαβε μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1958 στη Σουηδία, όπου έκανε εξαιρετικές εμφανίσεις και ήταν ένας από τους καλύτερους παίκτες της διοργάνωσης, σημειώνοντας τρία γκολ οδηγώντας τη Γαλλία στους ημιτελικούς,[25] όπου υπέκυψε στην πανίσχυρη και μετέπειτα τροπαιούχο Βραζιλία. Απέναντι στη Βραζιλία οι "τρικολόρ" είχαν ένα ισορροπημένο παιχνίδι στην πρώτη μισή ώρα αλλά ο τραυματισμός του κεντρικού αμυντικού Ρομπέρ Ζονκέ έδωσε σαφή υπεροχή στους λατινοαμερικάνους (οι αλλαγές δεν επιτρεπόταν τότε). Εκείνη η ομάδα ήταν η πρώτη μεγάλη εθνική της Γαλλίας, η οποία μετά τη διοργάνωση του 1954, είχε ανανεωθεί σημαντικά και ήταν από τις πιο νεανικές της διοργάνωσης μη έχοντας υψηλές προσδοκίες. Το επιθετικό ποδόσφαιρο της ομάδας αντικαταπτρίζεται στο συντελεστή τερμάτων της σε σχέση με τις άλλες ομάδες που έφθασαν στους "4" με τη Γαλλία να έχει την καλύτερη επίθεση και τη χειρότερη άμυνα. Ο Κοπά ήταν ο ηγέτης της ομάδας, έδωσε πέντε ασίστ, ενώ στην επίθεση ο Ζυστ Φονταίν σημείωσε ακατάρριπτο ρεκόρ επίτευξης τερμάτων. Οι δυο παίκτες είχαν αγαστή συνεργασία και ήξεραν πως να είναι αποτελεσματική στο γήπεδο.[24][26][27] Η γαλλική ομάδα τερμάτισε τρίτη στη διοργάνωση νικώντας στο μικρό τελικό τη Δυτική Γερμανία με 6–3 με τον Κοπά να σημειώνει ένα γκολ με πέναλτι.[28][29] Ο Κοπά συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης.[30]

Με τη Γαλλία το 1960

Συμμετείχε στην προκριματική φάση του Κύπελλο Εθνών Ευρώπης του 1960 αλλά ένας τραυματισμός δεν του επέτρεψε τη συνέχιση της επιτυχημένης διεθνώς καριέρα του.[6][31] Στις 23 Οκτωβρίου 1963 συμμετείχε ως μέλος της Μικτής Κόσμου στον αγώνα με την Εθνικής Αγγλίας για τον εορτασμό των 100 χρόνων της αγγλικής ποδοσφαιρικής ιστορίας μαζί με τους Αλφρέδο Ντι Στέφανο, Φέρεντς Πούσκας, Λεβ Γιασίν, Εουσέμπιο, Γιόζεφ Μάζοπουστ, Φρανσίσκο Χέντο, Ντζάλμα Σάντος, Ούβε Ζέελερ, Ντένις Λόου κα.[32] Επίσης συμμετείχε στη Μικτής Ευρώπης στον αγώνα προς τιμή του Στάνλεϊ Μάθιους στις 28 Απριλίου 1965.[33]

Μετά το ποδόσφαιρο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με το τέλος της αθλητικής σταδιοδρομίας του ασχολήθηκε με επιχειρηματική δραστηριότητα επιτυχημένα. ενώ το 2006 κυκλοφόρησε την αυτοβιογραφία του.[6] Το 2000 η γαλλική εφημερίδα L'Équipe τον χαρακτήρισε ως τρίτο καλύτερο Γάλλο ποδοσφαιριστή μετά τους Μισέλ Πλατινί και Ζινεντίν Ζιντάν.[34] Το Μάρτιο του 2004 συμπεριλήφθηκε από τον Πελέ στους 125 κορυφαίους ποδοσφαιριστές εν ζωή (FIFA 100). Το 2010 τιμήθηκε από την UEFA με το Προεδρικό Βραβείο.[35] Από το 2018, το γαλλικό περιοδικό France Football απονέμει το Kopa Trophy , στον καλύτερο νεαρό ποδοσφαιριστή στον κόσμο κατά το ημερολογιακό έτος προς τιμή του.[36][37] Μετά την αποχώρησή του από το άθλημα ξεκίνησε τη δική του μάρκα αθλητικών ειδών και τελικά εγκαταστάθηκε στην Κορσική. Απεβίωσε στις 3 Μαρτίου 2017, σε ηλικία 85 ετών.

Σταντ ντε Ρενς

  • Πρωτάθλημα (4) : 1952–53 , 1954–55 , 1959–60 , 1961–62
  • Λατινικό Κύπελλο : 1953
  • Δεύτερη κατηγορία : 1965–66

Ρεάλ Μαδρίτης

  • Πρωτάθλημα (2) : 1956–57 , 1957–58
  • Ευρωπαϊκό Κύπελλο Πρωταθλητριών (3) : 1956–57 , 1957–58 , 1958–59
  • Λατινικό Κύπελλο: 1957

Γαλλία

  • Παγκόσμιο Κύπελλο Τρίτη θέση: 1958

Ατομικές διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Χρυσή Μπάλα : 1958
    • δεύτερη θέση : 1959
    • τρίτη θέση: 1956 και 1957
  • Παγκόσμιο Κύπελλο καλύτερη ομάδα: 1958
  • Etoile d'Or: 1960
  • Γάλλος Παίκτης της Χρονιάς : 1961
  • FIFA XI : 1963
  • World Soccer World XI: 1963
  • World Soccer περιοδικό : Οι 100 καλύτεροι ποδοσφαιριστές όλων των εποχών
  • FIFA 100
  • IFFHS : 43ος ποδοσφαιριστής του 20ού αιώνα
  • IFFHS : 2ος καλύτερος Γάλλος ποδοσφαιριστής του 20ού αιώνα
  • Golden Foot : το 2006, ως θρύλος του ποδοσφαίρου
  • Προεδρικό Βραβείο της UEFA : 2010
  1. «UEFA : Kopa honoured by UEFA President's Award». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2022. 
  2. «FIFA World Cup countdown: Top 10 French footballers of all time». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαρτίου 2023. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2020. 
  3. «The Greatest Of All Time – Rank». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαρτίου 2024. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2024. 
  4. «IFFHS' Century Elections». Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2020. 
  5. «UEFA : European football mourns Madrid great Kopa». Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2020. 
  6. 6,0 6,1 6,2 «Le Monde : Raymond Kopa, figure du football français, est mort». Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2020. 
  7. «The New York Times : Raymond Kopa, the 'Napoleon' of Soccer, Dies at 85». Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2021. 
  8. «FIFA : Raymond Kopa». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Απριλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2011. 
  9. «FRANCE LEGEND PLAYER RAYMOND KOPA PASSED AWAY AGED 85». Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2021. 
  10. «UEFA : 1955 - 56 Parc des Princes - Paris Final». Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2021. 
  11. «Ballon d'Or France Football 1958 : Raymond Kopa». Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2020. 
  12. «LES 50 JOUEURS QUI ONT ÉCRIT L'HISTOIRE DU REAL MADRID». Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2020. 
  13. «Raymond Kopa: The 'Little Napoleon' of Real Madrid dies». Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2020. 
  14. «RAYMOND KOPA, L'HOMME DE DEUX FOOTBALLS». Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2020. 
  15. 15,0 15,1 «Los 7 jugadores que han ganado Balón de Oro, Plata y Bronce». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2021. 
  16. 16,0 16,1 «Every Ballon d'Or winner: A complete list of every men's player to have won the award». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2023. 
  17. «Real Madrid historia : Kopa-Raymond Kopaszewski». Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2020. 
  18. «Las mejores delanteras del Real Madrid: 1950-1982 (2ª parte)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2022. 
  19. «FIFA : Football bids farewell to French legend Raymond Kopa». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Νοεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2022. 
  20. «Con este mismo arranque el Madrid ganó la Liga 56/57». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2023. 
  21. «UEFA : Goals, not coal, for Kopa». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2022. 
  22. «Appearances for France National Team». Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2020. 
  23. «Raymond Kopa, une légende en sept dates». Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2020. 
  24. 24,0 24,1 «Raymond Kopa (France), nouvel épisode de nos 100 joueurs qui ont marqué l'histoire de la Coupe du monde». Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2020. 
  25. «World Football: The 100 Greatest World Cup Players of All Time». Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2021. 
  26. «Remembering France 1958: The National Team History Forgot». Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2020. 
  27. «Quand Kopa racontait les Bleus 1958». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2021. 
  28. «The rare genius of Raymond Kopa». Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2020. 
  29. «Le Monde : Le France-Allemagne oublié du Mondial 1958». Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2020. 
  30. «FIFA World Cup All Star teams». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  31. «Brian Glanville's all-time European Championship XI». Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2022. 
  32. «Όταν η Αγγλία τίμησε ένα αιώνα ποδοσφαίρου!». Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2020. 
  33. «RETRO FOOTBALL: THE INCREDIBLE TEAM SHEETS FOR SIR STANLEY MATTHEWS' FAREWELL TESTIMONIAL, 1965». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2020. 
  34. «Raymond Kopa, el minero que se transformó en el perfecto socio de Alfredo Di Stéfano». Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2024. 
  35. «UEFA : UEFA President's Award». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2024. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2024. 
  36. «Kopa Trophy: what is it, nominees and who has won it before». Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2023. 
  37. «Kopa trophy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]