Μετάβαση στο περιεχόμενο

Χρήστης:Serresmap/πρόχειρο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

{{WikidataCoord}} – missing coordinate data

Καρά Ορμάν
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΚεντρικής Μακεδονίας
Περιφερειακή ΕνότηταΣερρών
ΔήμοςΣιντικής
Δημοτική ΕνότηταΚερκίνης
Δημοτική ΚοινότηταΑνατολής
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΜακεδονίας
ΝομόςΣερρών
δεδομένα

Το Καρά Ορμάν είναι εγκαταλελειμμένος συνοικισμός στον σημερινό Δήμο Σιντικής της Περιφερειακής Ενότητας Σερρών της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας. Βρισκόταν σε υψόμετρο 275 μέτρων στο Δύσωρο όρος της οροσειράς των Κρουσσίων, σε απόσταση 2,3 χλμ. νότια-νοτιοδυτικά από το σημερινό χωριό Ανατολή Σερρών.[1]

Ονομασία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ονομασία Καρά Ορμάν στην τουρκική γλώσσα σημαίνει μαύρος δάσος. Πρόκειται για μια ονομασία που χρησιμοποιούνταν συχνά σε περιοχές με πυκνά δάση κατά την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ο οικισμός αναφέρεται σε ιστορικές πηγές και με τις ονομασίες Οτοϊμάκ,[2] Οτεϊμάκι,[3] Αειτεμάκι,[4] Αϊτεμάκη,[5] Τοτίκ Μαχ και Ερείπια Μαύρου Δάσους.[6]

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οθωμανική περίοδος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ανάμεσα στη βορειοανατολική κορύφωση του Δύσωρου όρους και τον λόφο Δοβά Τεπέ (Πύργος), υπήρχε εγκατεστημένο ένα συγκρότημα συνοικισμών, πολύ κοντινών μεταξύ τους, που συνέθεταν τον ιστορικό οικισμό Ανατολού.[7][8] Πρόκειται για τον αρχικό οικισμό της Ανατολής Σερρών, ο οποίος, στις αρχές τις δεκαετίας του 1920, με την προώθηση και εγκατάσταση προσφύγων, κυρίως από τον Πόντο, ανασυστάθηκε σε νέα τοποθεσία και κατοικείται έως σήμερα.[9]

Η Ανατολού απαρτιζόταν από τους συνοικισμούς Ακ-Κορκ, Καρά-Ορμάν, Οδοτμλή, Πουρντές Μαχαλέ, Τζαμί Γιαχάς και Τζαμί Μαχαλέ.[7][8] Ανήκαν διοικητικά στον Καζά του Αβρέτ Ισάρ του Σαντζακίου της Θεσσαλονίκης του Βιλαετίου της Θεσσαλονίκης. Ο πληθυσμός τους ήταν αμιγώς μουσουλμανικός, όπως αρκετοί οικισμοί στον ορεινό όγκο των Κρουσσίων στα χρόνια της Τουρκοκρατίας.[10][11][12] Η ονομασία Ανατολού, προήλθε από την ελληνική λέξη ανατολή, δηλωτική των τοπικών γεωγραφικών χαρακτηριστικών, λόγω της έκθεσης των πλαγιών προς την Ανατολή, αλλά και κοινωνικοπολιτικών, καθώς η καταγωγή των κατοίκων ήταν από την Ανατολία.

Σύγχρονη ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων και την προσάρτηση των εδαφών στην ελληνική επικράτεια, δεν καταγράφηκε στην ελληνική απογραφή του 1913, ούτε προσαρτήθηκε στην κοντινή κοινότητα Ανατολούς (Ανατολή) κατά τη σύστασή της το 1919.[13][14][15]

Παρ' όλα αυτά, μαρτυράται την περίοδο του Μακεδονικού Μετώπου του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς αποτυπώνεται σε βρετανικούς και γαλλικούς στρατιωτικούς χάρτες. Συγκεκριμένα, τοποθετείται σε απόσταση 2,2 χλμ. βορειοδυτικά του Θεοδώρειου Σερρών, ανατολικά του ρέματος Χότζα Δερέ (Λυκόρεμα), ενώ το 1918 φαίνεται να αποτελούνταν από 12 σπίτια, εκ των οποίων τα 7 ήταν ερείπια.[16][17][18]


Το 1919 προσαρτήθηκε στη νεοσυσταθείσα κοινότητα Ανατολούς (Ανατολή) της Υποδιοίκησης Κιλκίς του νομού Θεσσαλονίκης, μαζί με τους οικισμούς Αλασλή (Ψυχρονέρι), Εζεντζελή, Ερεσελή (Δρυς), Μαχμουτλή (Πηγαδούλια), Παγκαρασλή, Σαρασλή (Αμπελοκόπι) και Τζιν Καγιαλή.[19][20][21] Το 1925, η κοινότητα αποσπάστηκε από την Υποδιοίκηση Κιλκίς και υπάχθηκε στην Υποδιοίκηση Σιδηροκάστρου του νομού Σερρών.[22][23]

Κατά την ελληνική απογραφή του 1920, ο οικισμός καταγράφηκε με την ονομασία «Οδοτμλή ή Ουσεμλή» και πληθυσμό 148 κατοίκων (80 άνδρες και 68 γυναίκες).[24] Λαμβάνοντας υπόψιν την αμφίβολη ονομασία της απογραφής, τη μικρή έκταση του συνοικισμού Οδοτμλή, καθώς και ότι το Ουσεμλή ήταν διαφορετικός οικισμός που απείχε 6 χλμ. προς νοτιοανατολικά, τότε, τα παραπάνω ιστορικά απογραφικά στοιχεία, μάλλον, κρίνονται ανακριβή. Είναι πιθανό κατά την απογραφή του συγκεκριμένου οικισμού, να συμπεριλήφθηκαν και κάτοικοι από άλλους κοντινούς συνοικισμούς, κάτι που ήταν σχετικά σύνηθες σε απογραφές εκείνης της περιόδου, ιδίως σε μικρούς και απομακρυσμένους οικισμούς.

Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή και την ελληνοτουρκική ανταλλαγή πληθυσμών του 1923, στην περιοχή της Ανατολούς προωθήθηκαν και εγκαταστάθηκαν τουλάχιστον 40 οικογένειες προσφύγων, οι οποίοι ίδρυσαν τον σύγχρονο οικισμό της Ανατολής σε νέα τοποθεσία.[9][25] Το Οδοτμλή εγκαταλείφθηκε οριστικά, όπως και οι υπόλοιποι συνοικισμοί της Ανατολούς. Καταργήθηκε τυπικά το 1928, καθώς έπαψε να καταγράφεται στις ελληνικές απογραφές.[26][27] Ίχνη των ερειπίων του συνοικισμού είναι ορατά σε αεροφωτογραφίες της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού από την περίοδο 1945-1960.[28]

Το 1968, στα πλαίσια αλλαγών των γεωγραφικών ονομάτων στην Ελλάδα, το τοπωνύμιο «Τοτίκ Μαχ» μετονομάστηκε σε «Ερείπια Πηγών».[6] Η συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή, άλλωστε, αποτελεί μία από τις κύριες λεκάνες απορροής του ρέματος Μπουτκόβου ή Κερκινίτη, το οποίο τροφοδοτούσε τη λίμνη Μπουτκόβου, πριν την εκτροπή του ποταμού Στρυμόνα και τον σχηματισμό της τεχνητής λίμνης Κερκίνη.[29]

Χάρτης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Χάρτης
Η θέση του εγκαταλελειμμένου οικισμού Οδοτμλή.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Gov.gr - Θέαση». gov.gr. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2024. 
  2. ↑ Todorovo (Edition 1, Scale 1:20.000), British First World War Trench Maps (στα Αγγλικά). Survey Co., Royal Engineers, British Salonika Force. 10 Μαρτίου 1918. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2024. Kara Orman 
  3. ↑ Επιτελικός Χάρτης της Ελλάδος - Πορρόια-Πετρίτσι - Προσωρινή Έκδοσις (Κλίμακα 1:100.000). Ελλάδα: Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού, Ψηφιακή Βιβλιοθήκη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (United Nations Library & Archives). 1928. Οτεϊμάκι 
  4. ↑ Επιτελικός Χάρτης της Ελλάδος - Κερκίνη-Πορρόια (Κλίμακα 1:100.000). Ελλάδα: Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού, Ψηφιακή Βιβλιοθήκη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (United Nations Library & Archives). 1931. Αειτεμάκι 
  5. ↑ Σιμόφσκι, Τόντορ (1998). Населени места во егејска Македонија 2 (στα Σλαβομακεδονικά). Σκόπια: Печатница Гоце Делчев. σελ. 185. 1) АЈТЕМАКИ Αϊτεμάκη 
  6. ↑ 6,0 6,1 Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ) 146Α΄/6-7-1968. Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 1044. 
  7. ↑ 7,0 7,1 Dova-Tepe (Scale 1:50.000) (στα Γαλλικά). French Service Topographique de l'Armée. 1916. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2024. Anadolili 
  8. ↑ 8,0 8,1 Maravigna, Pietro (1923). La 35a Divisione sul Krusa Balkan - Gli Italiani nell'Oriente Balcanico in Russia e in Palestina 1915-1919 (Κλίμακα 1:86.000) (στα Ιταλικά). Ρώμη, Ιταλία: Stabilimento Poligrafico Per L'amministrazione Della Guerra, Biblioteca Universitaria di Genova. Anadolili 
  9. ↑ 9,0 9,1 Ονομαστικόν Ευρετήριον Αγροτών Προσφύγων - Τόμος 1ος. Αθήνα: Επιτροπή Αποκαταστάσεως Προσφύγων. 1928. σελ. XXIX. Αύξων αριθ. υπεύθ. δηλώσεων 106081 - 106120: Ανατολή (πρ. Ανατολού) 
  10. ↑ Μαυρίδης, Δημήτρης (2016). Ο Μακεδονικός Αγώνας στη περιοχή των Ποροΐων (1895-1912). Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. σελ. 25. 
  11. ↑ Carte Ethnographique de la Macédoine Grecque (κλίμακα 1:200.000) (στα Γαλλικά). Αθήνα, Ελλάδα: Λιθογραφείο Γ. Κοντογόνη. 1915. 
  12. ↑ 41° 41° Θεσσαλονίκη (κλίμακα 1:200.000). Αθήνα: Λιθογραφείο Γ. Κοντογόνης. 1910. 
  13. ↑ Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας - Διεύθυνση Στατιστικής (1915). Απαρίθμησις των Κατοίκων των Νέων Επαρχιών της Ελλάδος του Έτους 1913 (PDF). Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 19-22. 
  14. ↑ Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ) 48Α΄/5-3-1919. Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 364-365. 
  15. ↑ «Διοικητικές Μεταβολές Δήμων και Κοινοτήτων - Κ. Ανατολούς (Θεσσαλονίκης)». Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης (ΕΕΤΑΑ). Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2024. 
  16. ↑ Todorovo (Edition 1, Scale 1:20.000), British First World War Trench Maps (στα Αγγλικά). Survey Co., Royal Engineers, British Salonika Force. 10 Μαρτίου 1918. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2024. Akbuzalik 
  17. ↑ Dova Tepe (Edition 4A, Scale 1:50.000), British First World War Trench Maps (στα Αγγλικά). Survey Co., Royal Engineers, British Salonika Force. 3 Ιουλίου 1918. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2024. Akbuzalik 
  18. ↑ Dova-Tepe (Scale 1:50.000) (στα Γαλλικά). French Service Topographique de l'Armée. 1916. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2024. Akbusalik 
  19. ↑ Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ) 48Α΄/5-3-1919. Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 364-365. 
  20. ↑ «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών - Οδοτμλή (Θεσσαλονίκης)». Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης (ΕΕΤΑΑ). Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2024. 
  21. ↑ «Διοικητικές Μεταβολές Δήμων και Κοινοτήτων - Κ. Ανατολούς (Θεσσαλονίκης)». Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης (ΕΕΤΑΑ). Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2024. 
  22. ↑ Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ) 235Α΄/4-9-1925. Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 1521-1522. 
  23. ↑ Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ) 283Α΄/2-10-1925. Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 1869. 
  24. ↑ Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας - Διεύθυνση Στατιστικής (1921). Πληθυσμός του Βασιλείου της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 19 Δεκεμβρίου 1920 - Πραγματικός πληθυσμός (PDF). Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 118. Οδοτμλή ή Ουσεμλή 
  25. ↑ Εποικιστικός Χάρτης Μακεδονίας. Χαράκτης: Λάζαρος Αρχοντόπουλος. Γενική Διεύθυνση Εποικισμού Μακεδονίας - Τμήμα Στατιστικής, Λιθογραφείον-Τυπογραφείον Δ. Γκατένιο, Ψηφιακή Βιβλιοθήκη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (United Nations Library & Archives). 1926. Ανατολή 
  26. ↑ Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας - Διεύθυνση Στατιστικής (1935). Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 15-16 Μαΐου 1928 - Πραγματικός πληθυσμός (PDF). Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. 
  27. ↑ Επιτελικός Χάρτης της Ελλάδος - Πορρόια-Πετρίτσι - Προσωρινή Έκδοσις (Κλίμακα 1:100.000). Ελλάδα: Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού, Ψηφιακή Βιβλιοθήκη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (United Nations Library & Archives). 1928. Αειτεμάκι Ερ. (Ερείπια) 
  28. ↑ «Gov.gr - Θέαση (υπόβαθρο 1945-1960)». gov.gr. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2024. 
  29. ↑ Μπαρτζούδης, Γεώργιος (1994). Τα υδραυλικά έργα της πεδιάδας Σερρών (επανέκδοση Μάρτιος 2021). Σέρρες. σελ. 18-19. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2024. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Χρήστης:Serresmap/πρόχειρο&oldid=10792006"