Αρχιεπίσκοπος Νέας Ρώμης Μακεδόνιος Α΄
| Αρχιεπίσκοπος Νέας Ρώμης Μακεδόνιος Α΄ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Θρησκεία | Χριστιανισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Αρχαία ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιερέας |
| Περίοδος ακμής | 342 - 360 |
| Ποινική κατάσταση | |
| Κατηγορίες εγκλήματος | αίρεση |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως |
Ο Μακεδόνιος διετέλεσε αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως κατά τα έτη 342 ως 346, και εκ νέου από το 351 ως το 360. Με τις διδασκαλίες του δημιούργησε τον Μακεδονιανισμό, ο οποίος κηρύχθηκε αιρετικός το 379.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Μακεδόνιος ήταν διάκονος κατά τα τέλη της ζωής του επισκόπου Αλεξάνδρου και περιγράφεται από αυτόν ως άνθρωπος σεμνός και κόσμιος[1]. Μετά τον θάνατο του Αλεξάνδρου το 336, οι ορθόδοξοι οπαδοί του υποστήριξαν ως διάδοχό του τον Παύλο. Από την άλλη, οι Αρειανιστές συσπειρώθηκαν γύρω από τον Μακεδόνιο. Ο Παύλος χειροτονήθηκε επίσκοπος, αλλά δεν παρέμεινε πολύ στον θρόνο. Ο ημι-Αρειανός αυτοκράτορας Κωνστάντιος Β' ήρθε στην Κωνσταντινούπολη και συγκάλεσε σύνοδο των Αρειανιστών επισκόπων, η οποία καθαίρεσε τον Παύλο Α΄ και, προς απογοήτευση του Μακεδονίου, εξέλεξε διάδοχό του τον Ευσέβιο, επίσκοπο Νικομηδείας. Αυτό πιστεύεται ότι έγινε το 338/9.
Μετά τον θάνατο του Ευσεβίου το 341 επαναλήφθηκαν οι εχθροπραξίες μεταξύ των οπαδών του Παύλου και του Μακεδονίου. Ο Παύλος επανεξελέγη και ενθρονίστηκε στον ναό της Αγίας Ειρήνης. Οι Αρειανιστές επίσκοποι χειροτόνησαν παράλληλα τον Μακεδόνιο στον ναό του Αγίου Παύλου. Οι αναταραχές εξελίχθηκαν σε τόσο βίαιες, που ο Κωνστάντιος έστειλε τον στρατηγό του Ερμογένη να εκδιώξει τον Παύλο για δεύτερη φορά. Οι στρατιώτες του συνάντησαν αντίσταση, ο στρατηγός σκοτώθηκε και το σώμα του σύρθηκε μέσα στην πόλη[2]. Ο Κωνστάντιος επέστρεψε αμέσως από την Αντιόχεια και απέλασε τον Παύλο στη Θεσσαλονίκη. Ο Μακεδόνιος κατηγορήθηκε για το ρόλο του σε αυτές τις ταραχές και για το ότι επέτρεψε να χειροτονηθεί χωρίς αυτοκρατορική συναίνεση, αλλά ο Αρειανισμός θριάμβευσε και ο Μακεδόνιος παρέμεινε στον θρόνο.
Με παρέμβαση του Ορθόδοξου Αυτοκράτορα της Δύσης Κώνστα, ο Παύλος επανήλθε στο Θρόνο το 346 και ο Μακεδόνιος απομακρύνθηκε. Η δολοφονία του Κώνστα το 350 έθεσε την Ανατολή υπό τον αποκλειστικό έλεγχο του Κωνσταντίου και ο Παύλος εξορίστηκε ξανά. Ακολούθησαν αυτοκρατορικά διατάγματα, τα οποία επέτρεψαν στους Αρειανούς να ισχυρίζονται ότι το δόγμα τους επικράτησε στην Εκκλησία[2]. Στον θρόνο επανήλθε ο Μακεδόνιος, ο οποίος συνέχισε με νέα σφοδρότητα τις διώξεις κατά των Ορθοδόξων επισκόπων. «Τα κατορθώματα του Μακεδονίου», λέει ο Σωκράτης Σχολαστικός, «εν ονόματι του Χριστιανισμού, αποτελούταν από δολοφονίες, μάχες, φυλακίσεις και εμφύλιους πολέμους»[2]. Άρχισε όμως με τις ενέργειές του να πέφτει στη δυσμένεια του Αυτοκράτορα[3], η οποία κορυφώθηκε το 359, οπότε ο Μακεδόνιος πήρε την πρωτοβουλία να μεταφέρει τα λείψανα του Μεγάλου Κωνσταντίνου από τον Ναό των Αγίων Αποστόλων στον Ναό του Αγίου Ακακίου, προφασιζόμενος στατικά προβλήματα του ναού[3]. Ακολούθησαν ταραχές με εκατοντάδες νεκρούς.
Με απόφαση του εξοργισμένου Αυτοκράτορα, συνεκλήθη το 360 στην Κωνσταντινούπολη Σύνοδος, η οποία καθαίρεσε Ορθόδοξους επισκόπους, αλλά και το Μακεδόνιο, ο οποίος κατόπιν αποσύρθηκε στα περίχωρα της Κωνσταντινούπολης, όπου συνέχισε να διδάσκει την αίρεσή του μέχρι το θάνατό του το 364[4].
Επί των ημερών του, την 1η Ιουλίου του 356 μεταφέρθηκαν στην Κωνσταντινούπολη, στον Ναό των Αγίων Αποστόλων, τα λείψανα του Αποστόλου Τιμοθέου και στις 3 Μαρτίου του 358 τα λείψανα των Αποστόλων Ανδρέα και Λουκά[5].
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Μανουήλ Γεδεών, σελ. 118.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Fuller 1911.
- ↑ 3,0 3,1 Μανουήλ Γεδεών, σελ. 121.
- ↑ Πασχάλιον Χρονικόν, σελ. 543.
- ↑ Πασχάλιον Χρονικόν, σελ. 542.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Γεδεών, Μανουήλ (1885). Πατριαρχικοί Πίνακες: Ειδήσεις ιστορικαί βιογραφικαί περί των Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως: από Ανδρέου του Πρωτοκλήτου μέχρις Ιωακείμ Γ' του από Θεσσαλονίκης, 36-1884. Κωνσταντινούπολη: Lorenz & Keil.
- Fuller, J. M. (1911). «Macedonius, bp. of Constantinople» (στα αγγλικά). Dictionary of Christian Biography and Literature to the End of the Sixth Century. https://en.wikisource.org/wiki/Dictionary_of_Christian_Biography_and_Literature_to_the_End_of_the_Sixth_Century/Macedonius,_bp._of_Constantinople. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2021.
- Πασχάλιον Χρονικόν, τόμ. Α΄. Weber. 1832.
.svg)