Μετάβαση στο περιεχόμενο

Νικηφόρος Β΄ (πατριάρχης)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Για τον ομώνυμο αυτοκράτορα του Βυζαντίου, δείτε: Νικηφόρος Β' Φωκάς.
Νικηφόρος Β΄
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1η χιλιετία
Θάνατος25  Ιουλίου 1261
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
ΘρησκείαΑνατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςμεσαιωνική ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιερέας
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΟικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

Ο Νικηφόρος Β΄ (... - 25 Ιουλίου 1261) ήταν Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως από τα μέσα του 1260 έως τις αρχές του 1261.

Εξελέγη Πατριάρχης το 1260 μετά την παραίτηση του προκατόχου του Αρσενίου και αφού είχε διατελέσει πρωθιερέας του Παλατιού και Μητροπολίτης Εφέσου[1]. Με συνοδική πράξη επέτρεψε στους Μητροπολίτες Τραπεζούντος και Αδριανουπόλεως να εκλέγουν και να χειροτονούν αρχιερείς, παρισταμένου πατριαρχικού επιτρόπου[2]. Ήταν συμπαθής στο λαό, αλλά πέθανε μετά από ολιγόμηνη Πατριαρχία στο Νύμφαιο, όπου και ετάφη[1].


τίτλοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας
Προκάτοχος
Αρσένιος
Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως
1260-1261
Διάδοχος
Αρσένιος