Ονήσιμος Βυζαντίου
Επίσκοπος Βυζαντίου Ονήσιμος | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1ος αιώνας Κολοσσαί |
Θάνατος | 68 Ρώμη |
Αιτία θανάτου | λιθοβολισμός |
Eορτασμός αγίου | 15 Φεβρουαρίου |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | αρχαία ελληνικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ιερέας |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ονήσιμος ήταν Χριστιανός επίσκοπος στο Βυζάντιο από το 54 μέχρι το 68.
Ο εκκλησιαστικός ιστορικός Δωρόθεος τον θεωρεί ως έναν από τους Εβδομήκοντα Αποστόλους. Πέθανε μάλλον από φυσικά αίτια το 68, αφού ποίμανε για δεκατέσσερα έτη την πρόσφατα ιδρυθείσα εκκλησία του Βυζαντίου. Τάφηκε στον πρώτο επισκοπικό ναό της Αργυρούπολης[1][α], όπου είχε αποτεθεί και ο Στάχυς[3].
Άλλες εκδοχές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κάποιοι τον ταυτίζουν με το σκλάβο που αναφέρεται στην επιστολή προς Φιλήμονα[β] του Αποστόλου Παύλου[5], ενώ άλλοι με τον Ονήσιμο που ονομάζει ο Ιγνάτιος Αντιοχείας ως επίσκοπο Εφέσου. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο θάνατός του πρέπει να τοποθετηθεί προς το 95.
Ο Ονήσιμος που αναφέρεται στην επιστολή του Παύλου πιστεύεται ότι ήταν ένας σκλάβος[γ], ο οποίος δραπέτευσε για να αποφύγει να τιμωρηθεί για κλοπή για την οποία κατηγορήθηκε[7] και κατέληξε στον χώρο φυλάκισης του Παύλου (πιθανότατα στη Ρώμη ή στην Καισάρεια[8]). Αφού άκουσε το Ευαγγέλιο από τον Παύλο, ο Ονήσιμος ασπάστηκε τον Χριστιανισμό.
Αν και αμφισβητείται από αυθεντίες[9] μπορεί να ήταν ο ίδιος Ονήσιμος που χειροτονήθηκε επίσκοπος από τους Αποστόλους και αποδέχθηκε τον επισκοπικό θρόνο στην Έφεσο[10] μετά τον Τιμόθεο. Κατά την διάρκεια της βασιλείας του Ρωμαίου αυτοκράτορα Δομιτιανού και του διωγμού του Τραϊανού, ο Ονήσιμος φυλακίστηκε στην Ρώμη και ίσως υπέστη μαρτύριο με λιθοβολισμό (αν και ορισμένες πηγές ισχυρίζονται ότι αποκεφαλίστηκε). Ωστόσο, δεδομένου ότι η βασιλεία του Δομιτιανού ήταν από το 81 μ.Χ. έως το 96 μ.Χ., ο θάνατος του Ονήσιμου θα έπρεπε να συνέβη μέσα σε αυτά τα χρόνια και όχι το 68 μ.Χ..
Η Ορθόδοξη και η Καθολική Εκκλησία τιμούν τη μνήμη του στις 15 Φεβρουαρίου.
Υποσημειώσεις και παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Υποσημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ περιοχή η οποία βρισκόταν κοντά στο σημερινό Φουντουκλί του Μπέγιογλου[2]
- ↑ παρακαλῶ σε περὶ τοῦ ἐμοῦ τέκνου, ὃν ἐγέννησα ἐν τοῖς δεσμοῖς μου, Ὀνήσιμον, τόν ποτέ σοι ἄχρηστον νυνὶ δὲ σοὶ καὶ ἐμοὶ εὔχρηστον, ὃν ἀνέπεμψά (...) τάχα γὰρ διὰ τοῦτο ἐχωρίσθη πρὸς ὥραν ἵνα αἰώνιον αὐτὸν ἀπέχῃς, οὐκέτι ὡς δοῦλον ἀλλ ὑπὲρ δοῦλον, ἀδελφὸν ἀγαπητόν, μάλιστα ἐμοί, πόσῳ δὲ μᾶλλον σοὶ καὶ ἐν σαρκὶ καὶ ἐν Κυρίῳ[4].
- ↑ Το ότι ήταν σκλάβος επίσης αμφισβητείται από ορισμένους σύγχρονους μελετητές[6]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Γεδεών 1884, σελ. 9.
- ↑ Μανουήλ Γεδεών, σελ. 86.
- ↑ Μανουήλ Γεδεών, σελ. 89.
- ↑ Προς Φιλήμονα α΄ 10-16
- ↑ Οικουμενικό Πατριαρχείο. «Ὀνήσιμος». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2020.
- ↑ http://www.scielo.org.za/pdf/vee/v30n1/14.pdf
- ↑ «Saint Onesimus at SQPN website». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Δεκεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2007.
- ↑ Joseph A. Fitzmyer S.J., 'The Letter to Philemon', παρ. 5, σελ. 869-870 The New Jerome Biblical Commentary, 1989, Geoffrey Chapman
- ↑ Joseph A. Fitzmyer S.J., όπ.π., παρ. 4, σελ. 869-870
- ↑ The Epistle of Ignatius to the Ephesians
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Μαθάς Ζαχαρίας, Κατάλογος ιστορικός των πρώτων επισκόπων και των εφεξής πατριαρχών της εν Κωνσταντινουπόλει Αγίας και Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας 2η έκδοση, επαυξηθείσα και μετά τον θάνατον του συγγραφέως συμπληρωθείσα. Εν Αθήναις Εκ των Καταστημάτων Ανδρέου Κορομηλά, 1884
- Γεδεών, Μανουήλ (1884). Χρονικά του Πατριαρχικού Οίκου και του Ναού. Κωνσταντινούπολη: Πατριαρχικό Τυπογραφείο.
- Γεδεών, Μανουήλ (1885). Πατριαρχικοί Πίνακες: Ειδήσεις ιστορικαί βιογραφικαί περί των Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως: από Ανδρέου του Πρωτοκλήτου μέχρις Ιωακείμ Γ' του από Θεσσαλονίκης, 36-1884. Κωνσταντινούπολη: Lorenz & Keil.
- Joseph A. Fitzmyer S.J., 'The Letter to Philemon', The New Jerome Biblical Commentary, 1989, Geoffrey Chapman