Θειανισόλη
Θειανισόλη | |||
---|---|---|---|
Γενικά | |||
Όνομα IUPAC | Θειανισόλη (Προτεινόμενη ονομασία) Μεθυλοθειοβενζόλιο (Συστηματική ονομασία) | ||
Άλλες ονομασίες | Μεθυλοφαινυλοθειαιθέρας Φαινυλοθειομεθάνιο | ||
Χημικά αναγνωριστικά | |||
Χημικός τύπος | C7H8S | ||
Μοριακή μάζα | 124,20 amu | ||
Σύντομος συντακτικός τύπος |
C6H5SCH3 | ||
Συντομογραφίες | PhSCH3 PhSMe ΦSMe | ||
Αριθμός CAS | 100-68-5 | ||
SMILES | CSc1ccccc1 | ||
InChI | 1S/C7H8S/c1-8-7-5-3-2-4-6-7/h2-6H,1H3 | ||
PubChem CID | 7520 | ||
ChemSpider ID | 7239 | ||
Δομή | |||
Ισομέρεια | |||
Ισομερή θέσης | >100 | ||
Φυσικές ιδιότητες | |||
Σημείο τήξης | -15 °C | ||
Σημείο βρασμού | 193 °C | ||
Πυκνότητα | 1.053,3 kg/m³ | ||
Διαλυτότητα στο νερό |
Αδιάλυτη | ||
Εμφάνιση | Άχρωμο υγρό | ||
Χημικές ιδιότητες | |||
Επικινδυνότητα | |||
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa). |
H θειανισόλη[1] (αγγλικά thioanisole) είναι αρωματική οργανική ένωση με μοριακό τύπο C7H8S, αν και χρησιμοποιούνται περισσότερο οι πιο αναλυτικοί τύποι C6H5SCH3, PhSCH3 και PhSMe. Η χημικά καθαρή θειανισόλη, στις κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος, δηλαδή σε θερμοκρασία 25 °C και υπό πίεση 1 atm, είναι άχρωμο υγρό, διαλυτό σε οργανικούς διαλύτες. Πιο συγκεκριμένα, είναι ο απλούστερος αλκυλαρυλοθειαιθέρας. Το όνομά της υποδηλώνει ότι αυτή η ένωση αποτελεί το θειούχο ανάλογο της ανισόλης. Μπορεί να παρασκευαστεί με μεθυλίωση της θειοφαινόλης.
Αντιδράσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η θειανισόλη δίνει αποπρωτονίωση με αλκυλολίθια αντιδραστήρια, δίνοντας PhSCH2Li, που μπορεί να αλκυλιωθεί. Ο παραγώμενος θειαιθέρας μπορεί να ταυτοποιηθεί και να χρησιμοποιηθεί με διάφορους τρόπους:[2]
Όπου τα αναφερόμενα υδροκαρβύλια (R) δεν είναι απαραίτητα ίδια. Αν οξειδωθεί η θειανισόλη δίνει το αντίστοιχο χειρόμορφο σουλφιοξείδιο:[3]
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Δείτε τις εναλλακτικές ονομασίες στον παρακείμενο πίνακα πληροφοριών χημικής ένωσης.
- ↑ Μπέιλι, ο Σάιμον "Thioanisole" e-EROS Εγκυκλοπαίδεια των Αντιδραστηρίων για την Οργανική Σύνθεση, 2001, John Wiley & Sons.
- ↑ Carl R. Johnson, Jeffrey E. Keiser "Methyl Phenyl Sulfoxide" Org. Synth. 1966, volume 46, 78.