Στις 10 Ιουνίου 1822, ο ελληνικός στρατός, αφού πέρασε από τον Καρβασαρά, βγήκε από το Μακρυνόρος και στρατοπέδευσε στο Κομπότι. Επικεφαλής του ήταν ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος. Οι Οθωμανοί, πληροφορημένοι για τις κινήσεις των Ελλήνων, άρχισαν να συγκεντρώνουν δυνάμεις στην Πρέβεζα και την Άρτα. Επικεφαλής των δυνάμεων αυτών ήταν οι Κιουταχής και Ισμαήλ Πασάς Πλιάσας. Ο Πλιάσας, επικεφαλής 500 ιππέων βγήκε στις 10 Ιουνίου από την Άρτα με σκοπό να ανιχνεύσει τις ελληνικές θέσεις και συγχρόνως να παρασύρει τον ελληνικό στρατό προς την πεδιάδα, όπου θα δεχόταν την επίθεση του οθωμανικού πεζικού. Ο Μάρκος Μπότσαρης όμως, αντιλήφθηκε τις προθέσεις του και με σύστασή του οι Έλληνες οχυρώθηκαν σε φυσικές τάφρους της περιοχής. Έτσι, όταν οι ιππείς του Πλιάσα άρχισαν την επίθεση βρέθηκαν αντιμέτωποι με απροσδόκητη αντίσταση, στην οποία πρωτοστατούσε ο ΦιλέλληναςΓερμανός στρατηγός Νόρμαν. Οι Οθωμανοί υποχρεώθηκαν να τραπούν σε φυγή προς την Άρτα κυνηγημένοι από τους Έλληνες, αφήνοντας πολλούς νεκρούς πίσω τους, ανάμεσα στους οποίους ήταν κι ο κεχαγιάς (υπαρχηγός) του Πλιάσα, Μετζάλης, που σκοτώθηκε από τους άνδρες του Γενναίου Κολοκοτρώνη.[1]
