Douglas BTD Destroyer

Douglas BTD Destroyer
Το Douglas BTD Destroyer
Τύπος	τορπιλοπλάνο/βομβαρδιστικό κάθετης εφόρμησης
Κατασκευαστής	Douglas
Χώρα προέλευσης	ΗΠΑ
Παρθενική πτήση	8 Απριλίου 1943
Κύριος χειριστής	Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ
Μονάδες που παρήχθησαν	30

Το Douglas BTD Destroyer ήταν μονοκινητήριο βομβαρδιστικό κάθετης εφόρμησης που αναπτύχθηκε για χρήση με τα αεροπλανοφόρα του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Σχεδιασμός και ανάπτυξη

Στις 20 Ιουνίου 1941 το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ έδωσε στην Douglas παραγγελίες για κατασκευή δύο πρωτοτύπων του νέου διθέσιου βομβαρδιστικού κάθετης εφόρμησης XSB2D-1, που θα αντικαθιστούσε τα Douglas SBD Dauntless και Curtiss SB2C Helldiver. Επικεφαλής της ομάδας σχεδιασμού του XSB2D-1 ήταν ο Ed Heinemann. Αυτός και η ομάδα του δημιούργησαν ένα μεσοπτέρυγο μονοπλάνο μεγάλων διαστάσεων, με πτέρυγες σχήματος γλάρου (αγγλ. gull wing) -ασυνήθιστη διάταξη για τα αεροσκάφη των αεροπλανοφόρων εκείνης της εποχής- και τρίκυκλο ανασυρόμενο σύστημα προσγείωσης. Διέθετε εσωτερική αποθήκη βομβών και μπορούσε επίσης να μεταφέρει οπλισμό στις πτέρυγες. Το ολικό οπλικό φορτίο ανερχόταν στα 1900 kg, ενώ ο αμυντικός οπλισμός αποτελούνταν από δύο πυροβόλα των 20 mm στις πτέρυγες και τέσσερα πολυβόλα των 12,7 mm ανά δύο τοποθετημένα σε τηλεχειριζόμενους πυργίσκους.

Το πρωτότυπο πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση στις 8 Απριλίου 1943 και είχε εξαιρετικές επιδόσεις, όντας πολύ ταχύτερο και ικανό να μεταφέρει διπλάσιο οπλικό φορτίο από το Helldiver. Άμεσα ακολούθησε παραγγελία για 358 SB2D-1. Το Ναυτικό άλλαξε τις απαιτήσεις του, όμως, ζητώντας το νέο αεροσκάφος να είναι μονοθέσιο και χωρίς αμυντικούς πυργίσκους. Η Douglas τροποποίησε το SB2D, αφαιρώντας τους τηλεχειριζόμενους πυργίσκους και τη θέση για το δεύτερο μέλος του πληρώματος, ενώ παράλληλα τοποθέτησε επιπλέον θωράκιση και μία ακόμα δεξαμενή καυσίμου, δημιουργώντας έτσι το BTD-1 Destroyer. Οι παραγγελίες για τα SB2D ακολούθως έγιναν παραγγελίες για BTD-1, με το πρώτο να πραγματοποιεί την παρθενική του πτήση στις 5 Μαρτίου 1944.

Επιχειρησιακή ιστορία

Τα πρώτα BTD-1 παραγωγής ήταν έτοιμα τον Ιούνιο του 1944. Μέχρι την παράδοση της Ιαπωνίας τον Αύγουστο του 1945, που σήμανε το τέλος του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, είχαν παραδοθεί μονάχα 28 αεροσκάφη. Επακόλουθο του τερματισμού της σύρραξης ήταν η ακύρωση του BTD και άλλων αεροσκαφών, όπως το Martin AM Mauler, που εξ αρχής είχαν σχεδιαστεί σαν μονοθέσια. Κανένα BTD-1 δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ σε πολεμικές επιχειρήσεις. Όταν το πρόγραμμα ακυρώθηκε ο Heinemann και η ομάδα του είχαν ήδη ξεκινήσει να εργάζονται σε ένα άλλο μονοθέσιο επιθετικό αεροσκάφος, το BT2D, που εξελίχθηκε στο περίφημο Douglas A-1 Skyraider.

Εκδόσεις

XSB2D-1

Διθέσιο τορπιλοπλάνο/βομβαρδιστικό κάθετης εφόρμησης. Κατασκευάστηκαν δύο αεροσκάφη.

SB2D-1

Έκδοση παραγωγής του XSB2D-1. Παραγγέλθηκαν 358 αεροσκάφη, αλλά η παραγγελία άλλαξε σε ίδιο αριθμό BTD-1, πριν ολοκληρωθεί έστω ένα SB2D-1.

BTD-1

Μονοθέσιο αεροσκάφος παραγωγής. Κατασκευάστηκαν 26 μονάδες.

XBTD-2

Πρωτότυπα με μικτό σύστημα πρόωσης που αποτελούνταν από τον κινητήρα των BTD-1 και επιπλέον εγκατεστημένο στο πίσω μέρος ένα turbojet Westinghouse 19B, μέγιστης ώσης 6,7 kN. Το πρώτο από τα δύο πρωτότυπα που κατασκευάστηκαν πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση τον Μάιο του 1944. Η ώση από τον δεύτερο κινητήρα δεν βελτίωσε σημαντικά τις επιδόσεις.

Χρήστες

ΗΠΑ

• Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ

Δείτε επίσης

Παρόμοια αεροσκάφη

• Blackburn Firebrand
• BTM Mauler
• Curtiss XSB3C

Βιβλιογραφία

• Donald, David· Lake, Jon (1996). Encyclopedia of World Military Aircraft. London: AIRtime Publishing. ISBN 978-1880588246. 
• Francillon, René J. (1979). McDonnell Douglas Aircraft since 1920. London: Putnam. ISBN 978-0370000503. 
• Kowalski, Bob· Ginter, Steve (1995). Douglas XSB2D-1 & BTD-1 Destroyer. Naval Fighters Number Thirty. Simi Valley, California: Ginter Books. ISBN 978-0942612301.