Republic P-43 Lancer

Republic P-43 Lancer
Το Republic P-43 Lancer
Τύπος	μαχητικό αεροσκάφος
Κατασκευαστής	Republic Aviation
Χώρα προέλευσης	ΗΠΑ
Παρθενική πτήση	Μάρτιος 1940
Αποσύρθηκε	1944 (Κίνα)
Κύριος χειριστής	United States Army Air Corps United States Army Air Forces Αεροπορία της Κίνας
Άλλοι χειριστές	Βασιλική Αυστραλιανή Αεροπορία (RAAF)
Παραγωγή	1940–1941
Μονάδες που παρήχθησαν	272
Αναπτύχθηκε από	Seversky P-35

Το Republic P-43 Lancer ήταν μονοκινητήριο μαχητικό μεγάλου ύψους. Κύριοι χρήστες του ήταν η USAAC, που παρέλαβε τα πρώτα αεροσκάφη το 1940. και η αεροπορία της Δημοκρατίας της Κίνας. Είχε πολύ καλά πτητικά χαρακτηριστικά σε μεγάλο ύψος και μεγάλη ακτίνα δράσης. Πριν την έλευση των P-38 Lightning στο θέατρο επιχειρήσεων του Ειρηνικού ήταν το μοναδικό μαχητικό των Συμμάχων που μπορούσε να αναχαιτίσει τα ιαπωνικά αναγνωριστικά Mitsubishi Ki-46. Τα P-43 ανέλαβαν επίσης αποστολές αναγνώρισης τόσο με την USAAF όσο και με την Βασιλική Αυστραλιανή Αεροπορία (RAAF) μέχρι την αντικατάστασή τους από τα P-38.

Σχεδιασμός και ανάπτυξη

Η Seversky Aircraft Company, που το 1939 μετονομάστηκε σε Republic, δημιούργησε με ίδιους πόρους σειρά μαχητικών με βάση το P-35, που συνδύαζαν διαφορετικούς κινητήρες και διάφορες τροποποιήσεις. Αυτά ήταν τα: AP-2, AP-7, AP-4, AP-9, XP-41 καθώς και το ναυτικό μαχητικό NF-1 (Naval Fighter 1). Σημαντικότερο εξ αυτών ήταν το AP-4, που αποτέλεσε την βάση για τα μελλοντικά μαχητικά της εταιρείας. Το σπουδαιότερο χαρακτηριστικό του ήταν η χρήση του κινητήρα Pratt & Whitney R-1830-SC2G μαζί με υπερσυμπιεστή, χάρη στον συνδυασμό των οποίων έφτανε τους 1200 hp. Ο υπερσυμπιεστής ήταν βελτιστοποιημένος από την Boeing, που τον αξιοποίησε στο νέο στρατηγικό της βομβαρδιστικό, το περίφημο B-17 Flying Fortress. Ο υπερσυμπιεστής είχε τραβήξει το ενδιαφέρον πολλών άλλων εταιρειών αεροναυπηγικής.

Τα XP-41 και AP-4 ήταν σχεδιαστικά σχεδόν πανομοιότυπα. Το μοναδικό AP-4 συνετρίβη στις 22 Μαρτίου 1939, όταν εν πτήσει έπιασε φωτιά ο κινητήρας και ο πιλότος του αναγκάστηκε να το εγκαταλείψει. Παρά την απώλεια, η USAAC έδειξε ενδιαφέρον για την συνέχιση του προγράμματος ανάπτυξης του μαχητικού με το συγκεκριμένο προωστικό σύστημα, ζητώντας τον Μάιο του ίδιου έτους την κατασκευή 13 πρωτοτύπων YP-43.

Το YP-43

Το YP-43 διαφοροποιούνταν από το AP-4 στην άτρακτο, που είχε razorback μορφή, με επιμήκη ράχη που εκτείνονταν από το πίσω μέρος του πιλοτηρίου μέχρι το ουραίο. Η εισαγωγή αέρα του κινητήρα μεταφέρθηκε στο κάτω μέρος του, με αποτέλεσμα το μαχητικό να έχει κάλυμμα κινητήρα με χαρακτηριστικό οβάλ σχήμα. Το YP-43 προωθούνταν από αερόψυκτο 14-κύλινδρο αστεροειδή κινητήρα R-1830-35 με υπερσυμπιεστή General Electric B-2. Η μέγιστη ισχύς ήταν 1200 hp. Ο κινητήρας έστρεφε τρίφυλλη έλικα μεταβλητού βήματος. Ο οπλισμός αποτελούνταν από δύο συγχρονισμένα πολυβόλα των 12,7 mm στην άτρακτο και από ένα πολυβόλο των 7,62 mm σε κάθε πτέρυγα.

Το πρώτο από τα 13 YP-43 παραδόθηκε τον Σεπτέμβριο του 1940 και το τελευταίο τον Απρίλιο του επόμενου έτους. Κατά την διάρκεια των δοκιμών τα μαχητικά πολύ συχνά ανατρέπονταν στην προσγείωση και την απογείωση, πρόβλημα που λύθηκε με τον επανασχεδιασμό του ουραίου τροχού. Παρόλο που το αεροσκάφος είχε καλύτερες επιδόσεις από αυτές που ζητούσε η USAAC, το 1941 ήταν σαφές ότι είχε πια ξεπεραστεί τεχνολογικά από τις εξελίξεις στις ΗΠΑ και στο εξωτερικό. Δεν ήταν ευέλικτο, δεν διέθετε θωράκιση για προστασία του πιλότου, ούτε αυτοφρασσόμενες δεξαμενές καυσίμου. Η USAAC έκρινε ότι το αεροσκάφος και το προγενέστερο P-35 είχαν εξαντλήσει σχεδιαστικά το δυναμικό τους και επικεντρώθηκε στην ανάπτυξη του σύγχρονου και πολλά υποσχόμενου P-47 Thunderbolt.

Παραγωγή

Τα αεροσκάφη παραγωγής ονομάστηκαν Lancer και ήταν πανομοιότυπα με τα YP-43. Οι παραδόσεις ξεκίνησαν στις 16 Μαΐου και ολοκληρώθηκαν στις 28 Αυγούστου 1941. Καθυστερήσεις στην ανάπτυξη του Thunderbolt οδήγησαν την USAAC στην παραγγελία επιπλέον 80 P-43J, με κινητήρα Pratt & Whitney R-2180-1 Twin Hornet των 1400 hp. Οι επιδόσεις σε μεγάλο ύψος ήταν καλύτερες με αυτόν τον κινητήρα. Επίσης ενισχύθηκε ο οπλισμός, που πλέον αποτελούνταν μόνο από πολυβόλα των 12,7 mm (τα ελαφρύτερα των 7,62 mm στις πτέρυγες αντικαταστάθηκαν). Η USAAC έδωσε νέα ονομασία σε αυτή την έκδοση, καλώντας το αεροσκάφος P-44 Rocket. Παρόλα αυτά η επιχειρησιακή εμπειρία από την Ευρώπη, όπου ο πόλεμος μαίνονταν από το 1939, έδειχνε ότι το P-43 και το προτεινόμενο P-44 ήταν ήδη ξεπερασμένα τεχνολογικά, με συνέπεια την ακύρωση του δεύτερου πριν ακόμα κατασκευαστεί το πρωτότυπο.

Ο Alexander Kartveli και οι ομάδα του εστίασαν τις προσπάθειές τους στο προηγμένο AP-10/XP-47, που εξελίχθηκε στο περίφημο μαχητικό P-47 Thunderbolt. Μέχρι να καταστεί διαθέσιμος ο κινητήρας Pratt & Whitney R-2800 των P-47, αποφασίστηκε η κατασκευή ακόμα 54 P-43 για να παραμείνει η γραμμή παραγωγής της Republic ανοικτή. Σε αυτά προστέθηκαν 125 P-43A-1 που παραδόθηκαν στην Κίνα στα πλαίσια του προγράμματος Lend-Lease. Επί της ουσίας ήταν πανομοιότυπα με τα P-43A και εξωτερικά δεν μπορούσε κανείς να ξεχωρίσει τις δύο εκδόσεις. Σε πολλά προστέθηκε θωράκιση, όμως το κατά πόσον αυτή προέρχεται από την κατασκευάστρια ή τοποθετήθηκε αυτοσχέδια μετά την παράδοση τους παραμένει ασαφές. Μέχρι το 1942 κατασκευάστηκαν συνολικά 272 P-43 όλων των εκδόσεων.

Επιχειρησιακή ιστορία

Συντήρηση ενός P-43A στην Κίνα, περ. 1943

Τα P-43 του προγράμματος Lend-Lease παραδόθηκαν στην Κίνα μέσω της περίφημης αεροπορικής μονάδας Flying Tigers, η οποία αποτελούνταν από Αμερικανούς εθελοντές που πολεμούσαν τους Ιάπωνες στην Ασία πριν την είσοδο των ΗΠΑ στον πόλεμο. Διοικητής των Flying Tigers ήταν ο περίφημος Claire Chennault. Οι Αμερικανοί πιλότοι πετούσαν τα P-43 από τα σημεία παραλαβής στα κινεζικά αεροδρόμια. Έκαναν θετικά σχόλια για τις επιδόσεις των P-43 σε μεγάλο ύψος καθώς και για τον αερόψυκτο κινητήρα τους, που ήταν λιγότερο ευάλωτος συγκριτικά με τον υδρόψυκτο των Curtiss P-40. Από την άλλη πλευρά, ο υπερσυμπιεστής αποδείχθηκε αναξιόπιστος και υπήρχαν συνεχώς διαρροές καυσίμου. Το Ιούνιο του 1942 ο πιλότος Robert L. Scott πετώντας με P-43 φωτογράφησε τις κορυφές του όρους Έβερεστ 13000 m, επιδεικνύοντας για ακόμα μία φορά τις ικανότητες του αεροσκάφους σε μεγάλα ύψη. Σε κινεζική υπηρεσία τα P-43 δεν απέδωσαν καλά διότι ήταν ευάλωτα στα εχθρικά πυρά, με αποτέλεσμα να αποσυρθούν από την ενεργό δράση το 1944. Η στοιχειώδης θωράκιση των P-43A-1 αποδείχθηκε ανεπαρκής. Επιπλέον είχαν ίδιους κινητήρες με τα απολύτως αναγκαία μεταγωγικά Douglas C-47, με συνέπεια τα εναπομείναντα να καθηλωθούν.

Η USAAC θεωρούσε εξ αρχής το P-43 απαρχαιωμένο και το αξιοποίησε μόνο σαν εκπαιδευτικό. Το φθινόπωρο του 1942 όλα τα P-43 σε υπηρεσία με την USAAF (η USAAC έγινε USAAF τον Ιούνιο του 1941) μετονομάστηκαν σε RP-43, με το γράμμα "R" να υποδηλώνει ότι ήταν ακατάλληλα για πολεμικές επιχειρήσεις. Σχεδόν όλα τα αεροσκάφη που δεν στάλθηκαν στην Κίνα μετατράπηκαν σε αναγνωριστικά ενώ παράλληλα συνέχισαν να χρησιμοποιούνται και σαν εκπαιδευτικά. Η USAAF δάνεισε το 1942 οκτώ αναγνωριστικά (τέσσερα P-43A-1 και τέσσερα P-43D) στην Βασιλική Αυστραλιανή Αεροπορία (Royal Australian Air Force, RAAF). Η RAAF τα αξιοποίησε εκτενώς σε αποστολές αναγνώρισης μεγάλης ακτίνας και ύψους πτήσης, μέχρι να επιστρέψει τα έξι που είχαν απομείνει στην USAAF το 1943.

Εκδόσεις

YP-43

Αεροσκάφη προπαραγωγής. Κατασκευάστηκαν 13 μονάδες.

P-43

Πρώτη έκδοση παραγωγής. Ήταν πανομοιότυπα με τα YP-43. Κατασκευάστηκαν 54.

P-43A

Έκδοση με κινητήρα R-1830-49 και δύο πολυβόλα των 12.7 mm στις πτέρυγες στην θέση των δύο ελαφρύτερων πολυβόλων των 7,62 mm της προηγούμενης έκδοσης. Κατασκευάστηκαν 80 μονάδες.

P-43A-1

Έκδοση για εξαγωγή στην Κίνα στα πλαίσια του προγράμματος Lend-Lease.

P-43B

Αναγνωριστικό με φωτογραφικές μηχανές τοποθετημένες στην ουρά. Σε αυτή την έκδοση μετατράπηκαν 150 υπάρχοντα P-43A και P-43A-1.

P-43C

Αναγνωριστικό, που διέφερε από το P-43B μόνο στον εξοπλισμό. Δύο P-43B και δύο P-43Α αναβαθμίστηκαν σε αυτό το επίπεδο.

P-43D

Αναγνωριστικό με κινητήρα R-1830-47. Έξι P-43A μετατράπηκαν σε P-43D.

P-43E

Έκδοση αναγνώρισης με κινητήρα R-1830-47 που θα βασίζονταν στο P-43A-1, αλλά τελικά δεν υλοποιήθηκε.

RP-43

Το 1942 όλα τα P-43 της USAAF μετονομάστηκαν σε RP-43. Tο γράμμα "R" να υποδηλώνει ότι ήταν ακατάλληλα για πολεμικές επιχειρήσεις.

P-44 Rocket

Πρόταση δημιουργίας ενός μαχητικού με βάση το Lancer και τον ισχυρότερο κινητήρα Pratt & Whitney R-2180-1 Twin Hornet των 1400 hp, που δεν υλοποιήθηκε.

Χρήστες

Αυστραλία

• Βασιλική Αυστραλιανή Αεροπορία (Royal Australian Air Force, RAAF)

Δημοκρατία της Κίνας

ΗΠΑ

• United States Army Air Corps
• United States Army Air Forces

Δείτε επίσης

Αεροσκάφη που σχετίζονται με την ανάπτυξη του P-43

• Seversky P-35
• Republic P-47 Thunderbolt

Παρόμοια αεροσκάφη

• Brewster F2A Buffalo
• Curtiss P-36 Hawk
• Nakajima Ki-44
• PZL.50 Jastrząb
• Polikarpov I-180

Κατάλογοι

• Κατάλογος μαχητικών αεροσκαφών

Βιβλιογραφία

• Angelucci, Enzo and Peter Bowers. The American Fighter: the Definite Guide to American Fighter Aircraft from 1917 to the Present. New York: Orion Books, 1987. ISBN 0-517-56588-9.
• Davis Larry. P-35: Mini in Action (Mini Number 1). Carrollton, Texas: Squadron/Signal, 1994. ISBN 0-89747-321-3.
• Green, William. Warplanes of the Second World War, Volume Four: Fighters. London: Macdonald & Co.(Publishers) Ltd., 1961 (6th impression 1969). ISBN 0-356-01448-7.
• Jones, Lloyd S.U.S. Fighters: Army Air-Force 1925 to 1980s. Fallbrook, California: Aero Publishers, Inc., 1975. ISBN 0-8168-9201-6.
• Swanborough, Gordon and Peter M. Bowers. United States Military Aircraft Since 1909. Washington, D.C.: Smithsonian, 1989. ISBN 0-87474-880-1.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Republic P-43 Lancer σε κινεζική υπηρεσία (Αγγλικά)
• Republic P-43 Lancer (Αγγλικά)