Grumman G-21 Goose
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Grumman HU-16 Albatross | ||
|---|---|---|
 Grumman G-21 Goose | ||
| Περιγραφή | ||
| Αποστολή | Αμφίβια Αεράκατος | |
| Πλήρωμα | 2 | |
| Κατασκευαστής | Grumman Aircraft Engineering Corporation | |
| Διαστάσεις | ||
| Μήκος | 11.7 m | |
| Εκπέτασμα | 14.9 m | |
| Ύψος | 3.7 m | |
| Επιφάνεια πτέρυγας | 34.8 m² | |
| Βάρος | ||
| Άδειο | 2,527 kg | |
| Μέγιστο απογείωσης | 3,273 kg | |
| Πηγή ισχύος | ||
| Κινητήρες | 2× Pratt & Whitney Wasp Junior SB-2 air-cooled radials | |
| Ισχύς | 450 hp (Έκαστος) | |
| Επιδόσεις | ||
| Μέγιστη ταχύτητα | 296 km/h | |
| Αυτονομία | 1,690 km | |
| Μέγιστο ύψος | 21,000 ft | 6,400 m |
| Μεταφορική Ικανότητα | ||
| Μέχρι 10 επιβάτες | ||
| Οπλικό φορτίο | ||
| 2 Πυροβόλα (2 x .50-cal) | ||
| 2 Βόμβες βυθού των 250-lb έκαστη | ||
Η αμφίβια αεράκατος Grumman G-21 Goose σχεδιάστηκε αρχικά σαν ένα δεκαθέσιο επιβατικό αεροσκάφος, για χρήση από τους επιχειρηματίες της περιοχής του Λονγκ Άιλαντ. Σύντομα όμως υιοθετήθηκε από το Αμερικανικό Ναυτικό (US Navy) και την Ακτοφυλακή (Coast Guard) και κατά τη διάρκεια του Β’ παγκοσμίου πολέμου υπηρέτησε στις ένοπλες δυνάμεις των Ηνωμένων Πολιτειών και του Καναδά σε ρόλο μεταγωγικού, αναγνωριστικού, εκπαιδευτικού και διάσωσης και χρησιμοποιήθηκε από την RAF σε καθήκοντα διάσωσης. Κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του στη RAF έλαβε και το όνομα Goose (Χήνα).
Μετά το τέλος του πολέμου τα αεροσκάφη επέστρεψαν σε πολιτική χρήση πετώντας από την Αλάσκα έως τον Αμαζόνιο.
Από τα 345 αεροσκάφη που κατασκευάστηκαν τα 60 βρίσκονται σήμερα σε πτητική κατάσταση, μερικά από τα οποία έχουν υποστεί τροποποιήσεις όπως το Turbo-Goose.
Τροποποιήσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Υπήρξαν αρκετές τροποποιήσεις για το Goose, η πλέον πολυπληθέστερη όμως ήταν εκείνη της McKinnon Enterprises, η οποία έκανε τρεις μετατροπές. Η πρώτη αφορούσε την αντικατάσταση την κινητήρων του αεροσκάφους με δύο Lycoming GSO-480. Η δεύτερη, που ονομαζόταν Turboprop Goose αφορούσε την αντικατάσταση των κινητήρων με δύο Pratt & Whitney PT6A turboprops. Η τρίτη και τελευταία έκδοση ήταν το Turbo-Goose, το οποίο βασιζόταν στο Turboprop Goose, έχοντας όμως μεγαλύτερα παράθυρα και ανασυρόμενους πλωτήρες στα φτερά.
Η εταιρεία Antilles Seaplanes θα ξεκινήσει να κατασκευάζει νέες τεχνολογικά εκδόσεις του Grumman Goose του 2007.
Στρατιωτικοί Χρήστες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αργεντινή
Βολιβία
Βραζιλία
Καναδάς
Κούβα
Γαλλία
Ιαπωνία
Παραγουάη
Περού
Πορτογαλία
Σουηδία
Ηνωμένο Βασίλειο
ΗΠΑ
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Τηλεοπτικές Εμφανίσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Grumman Goose χρησιμοποιήθηκε στην ταινία Commando με τον Άρνολντ Σβαντζενέκερ. Χρησιμοποιήθηκε επίσης στην τηλεοπτική σειρά της δεκαετίας του 1980 Το Μυστήριο του Χρυσού Πιθήκου (Tales of the Gold Monkey) , που αποτελούσε τηλεοπτική μεταφορά της ταινίας Μόνο οι άγγελοι έχουν φτερά (Only Angels Have Wings) με τον Στήβεν Κόλινς.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ιστορική σελίδα για το G-21 στο Antilles Seaplanes (Αγγλικά)
- Σελίδα αφιερωμένη στα αμφίβια της Grumman (Αγγλικά)
- Το Grumman Goose at the Smithsonian (Αγγλικά)
- Πληροφορίες και κατάλογος πολλών αεροσκαφών Grumman Goose (Αγγλικά)
