Η ιστορία του διαχειριστή
 Ο διαχειριστής, όπως παρουσιάζεται σε εικονογραφημένο χειρόγραφο των αρχών του 15ου αιώνα | |
| Γλώσσα | Μέση αγγλική γλώσσα |
|---|---|
| Μορφή | ποίημα |
| Προηγούμενο | Η ιστορία του υπηρέτη του παπά |
| Επόμενο | Η ιστορία του πάστορα |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Η ιστορία του διαχειριστή (αγγλικός τίτλος:The Manciple's Tale) είναι μια από τις 24 ιστορίες που διηγούνται οι προσκυνητές στις Ιστορίες του Καντέρμπερυ (1387-1400) του Τζέφρυ Τσώσερ. Έχει ως θέμα του τον μύθο του φλύαρου πουλιού, που έγινε γνωστός στην Ευρώπη από τις Μεταμορφώσεις του Οβίδιου. Η ιστορία καταλήγει σε ηθικό δίδαγμα που επαινεί τα οφέλη της διακριτικότητας και της σιωπής.[1]
Η ημερομηνία συγγραφής είναι αβέβαιη, αλλά στα περισσότερα χειρόγραφα του έργου είναι η προτελευταία ιστορία, πριν την τελική Η ιστορία του πάστορα.
Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στον πρόλογο μαθαίνουμε ότι οι προσκυνητές έχουν φθάσει σε ένα μικρό χωριό λίγο έξω από το Καντέρμπερυ. Ο πανδοχέας ζητά από τον μάγειρα να πει μια ιστορία, αλλά αυτός δεν αισθάνεται καλά επειδή έχει πιει πολύ κρασί και τελικά πέφτει μισολιπόθυμος από το άλογό του, οι προσκυνητές σταματούν και, με μεγάλη προσπάθεια, τον επαναφέρουν στη σέλα του. Ο διαχειριστής[2] προσβάλλει τον μάγειρα αλλά συμφιλιώνονται και του προσφέρει άλλο ένα ποτό που ο μάγειρας δέχεται ευχαρίστως. Στη συνέχεια, ο διαχειριστής διηγείται την ιστορία του.[3]
._The_Canterbury_Tales,_The_Manciple_(1945),_New_York.jpg)
Στην κύρια πλοκή, ο Φοίβος - σπουδαίος πολεμιστής, δεξιοτέχνης μουσικός και πολύ όμορφος και ευγενικός νέος - έχει ένα κοράκι, το οποίο είναι ολόλευκο και είχε μάθει να μιλά και να τραγουδά. Ο Φοίβος έχει επίσης μια σύζυγο, την οποία λατρεύει αλλά την κρατά κλεισμένη στο σπίτι του και τη ζηλεύει υπερβολικά. Ο διαχειριστής παρεκκλίνει από την ιστορία λέγοντας ότι κανείς δεν μπορεί να δαμάσει ένα πλάσμα και να αφαιρέσει την ουσιαστική του φύση και αναφέρει παραδείγματα, όπως ότι, ανεξάρτητα από το πόσο καλά ταϊσμένη μπορεί να είναι, μια γάτα θα επιτεθεί στα ποντίκια ενστικτωδώς. Ομοίως, η γυναίκα του Φοίβου βρήκε έναν εραστή. Το κοράκι, αφού είδε τη μοιχεία της γυναίκας του Φοίβου, του αποκαλύπτει την απιστία της και αυτός εξαγριωμένος σκοτώνει τη γυναίκα του με ένα βέλος. Αμέσως μετά όμως μετανιώνει και στη θλίψη του αρχίζει να κατηγορεί το κοράκι που τον παρακίνησε σε φόνο, και το καταριέται. Σύμφωνα με την ιστορία, από εκείνη τη μέρα τα κοράκια έχασαν τα λευκά τους φτερά και την ικανότητα ομιλίας, μαύρισαν και άρχισαν να κράζουν.[4]
Στο τέλος, ο διαχειριστής συμβουλεύει τους ακροατές του να μη μιλούν απερίσκεπτα και τελειώνει λέγοντας ότι είναι καλύτερο να κρατάει κανείς τη γλώσσα του και να μην λέει τίποτε κακόβουλο ακόμη κι αν είναι αλήθεια.[5]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πρόκειται για την παραλλαγή ενός μύθου για τον Απόλλωνα και την Κορωνίδα, όπως αναφέρεται στις Μεταμορφώσεις του Οβίδιου. Ο Τσώσερ δεν φαίνεται να χρησιμοποίησε μία μόνο πηγή, αλλά βασίστηκε σε διάφορες εκδοχές της ιστορίας. Πιθανότατα γνώριζε αρκετές γαλλικές διασκευές, όπως αυτή του Γκιγιώμ ντε Μασώ.[6] Οι διασκευές της ιστορίας ήταν δημοφιλείς στην εποχή, αναφέρεται μία και στο Confessio Amantis (1389) του Τζον Γκάουερ.[7]
Μεταφράσεις στα ελληνικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Οι ιστορίες του Καντέρμπερυ, μτφ: Δημοσθένης Κορδοπάτης, εκδ. Μελάνι, 2014 [8]
- Οι ιστορίες του Καντέρμπερυ, μτφ: Γιώργος Χαλβατζόγλου, εκδ. Νησίδες, 2018 [9]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ . «gradesaver.com/the-canterbury-tales/study-guide/summary-the-manciples-tale».
- ↑ Διαχειριστής: οικονόμος, υπεύθυνος για την αγορά και αποθήκευση τροφίμων σε κολέγιο, πανδοχείο, μοναστήρι κλ, ταπεινής καταγωγής αλλά μορφωμένος
- ↑ . «cliffsnotes.com/literature/c/the-canterbury-tales/summary-and-analysis/the-manciples-prologue-and-tale».
- ↑ . «coursehero.com/lit/The-Canterbury-Tales/the-manciples-prologue-and-tale-summary/».
- ↑ . «chaucer.fas.harvard.edu/pages/manciples-tale».
- ↑ . «gallica.bnf.fr/ Le livre du voir-dit».
- ↑ . «britannica.com/topic/The-Manciples-Tale».
- ↑ . «biblionet.gr/chaucer-geoffrey-oi-istories-tou-kantermperu».
- ↑ . «politeianet.gr/books/chaucer-geoffrey-nisides-oi-istories-tou-kantermperu-2».
|