Η ιστορία του δικηγόρου
.jpg) Ο δικηγόρος, από εικονογραφημένο χειρόγραφο των αρχών του 15ου αιώνα | |
| Συγγραφέας | Τζόφρι Σώσερ |
|---|---|
| Γλώσσα | Αγγλικά |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1387 |
| Μορφή | ποίημα |
| Προηγούμενο | Η ιστορία του μάγειρα |
| Επόμενο | Η ιστορία της γυναίκας από το Μπαθ |
| Δημοσιεύθηκε στο | Οι ιστορίες του Καντέρμπερυ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Η ιστορία του δικηγόρου (Μεσαιωνικά αγγλικά: The Man of Law's Tale) είναι η πέμπτη από τις ιστορίες που διηγούνται οι προσκυνητές στις Ιστορίες του Καντέρμπερι (1387-1400) του Τζέφρυ Τσώσερ και γράφτηκε γύρω στο 1387. Περιγράφει τα βάσανα της κόρης ενός Χριστιανού αυτοκράτορα, που παντρεύεται έναν Σύρο σουλτάνο που έχει ασπαστεί τον Χριστιανισμό.[1]
Υπόθεση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρόλογος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο δικηγόρος αρχίζει την ιστορία με έναν πρόλογο σχετικά με τις ατυχείς συνθήκες που φέρνει η φτώχεια που κάνει τον άνθρωπο να κλέβει, να ζητιανεύει ή να δανείζεται χρήματα, τον κάνει να κατηγορεί τον Χριστό και να ζηλεύει τον πλησίον του. Στη συνέχεια αναφέρεται στους εμπόρους που είναι πάντα χαρούμενοι, επειδή είναι πάντα πλούσιοι: την ιστορία που πρόκειται να διηγηθεί, στην πραγματικότητα, του την διηγήθηκε παλιότερα ένας έμπορος.[2]
Η ιστορία του δικηγόρου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σύριοι έμποροι αναφέρουν τη μεγάλη ομορφιά και την αρετή της Κωνσταντίας, κόρης του αυτοκράτορα τη Ρώμης, στον μουσουλμάνο σουλτάνο της Συρίας, ο οποίος αποφάσισε να μεταστραφεί στον Χριστιανισμό, ο ίδιος και ολόκληρο το σουλτανάτο του, προκειμένου να πείσει τον αυτοκράτορα να την παντρευτεί. Καθώς ο γάμος έχει διευθετηθεί και το ταξίδι ξεκινά, η Κωνσταντία είναι απελπισμένη που εγκαταλείπει την οικογένειά της, τους φίλους της και τη Ρώμη, αλλά όντας υπάκουη και πιστή κόρη, υποτάσσεται και βασίζεται στον «Ιησού Χριστό που πέθανε για τη σωτηρία μας». Εν τω μεταξύ, η μητέρα του σουλτάνου, που προτιμά να πεθάνει παρά να απαρνηθεί τη θρησκεία της, κανονίζει με τους συμβούλους της να προσποιηθούν ότι αποδέχονται τη νέα θρησκεία μέχρι το γαμήλιο γλέντι, οπότε θα επιτεθούν και θα σκοτώσουν τους Χριστιανούς.[3]
Η Κωνσταντία έφτασε στη Συρία με μεγάλη συνοδεία και η μητέρα του σουλτάνου πρότεινε να διασκεδάσει τους Χριστιανούς καλεσμένους σε ένα συμπόσιο πριν από τον γάμο. Εκεί οι άνθρωποί της σφαγίασαν τον σουλτάνο και όλους τους παρευρισκόμενους Χριστιανούς, με εξαίρεση την Κωνσταντία, την οποία έβαλαν σε μια βάρκα χωρίς πηδάλιο και άφησαν στη θάλασσα με τρόφιμα. Μετά από περιπέτειες, η βάρκα ναυάγησε στην ακτή του Νορθάμπερλαντ, όπου ένας καστροφύλακας και η σύζυγός του Έρμενγκιλντ της πρόσφεραν καταφύγιο. Σύντομα, η Κωνσταντία τους προσηλύτισε στον Χριστιανισμό. Ένας νεαρός ιππότης - τις προτάσεις του οποίου η κοπέλα είχε αποκρούσει - για να εκδικηθεί μπήκε κρυφά στο δωμάτιο της Έρμενγκιλντ, τη δολοφόνησε και τοποθέτησε το ματωμένο στιλέτο δίπλα στην Κωνσταντία, η οποία κοιμόταν στο ίδιο δωμάτιο. Όταν ο σύζυγος επέστρεψε, συνοδευόμενος από τον βασιλιά του Νορθάμπερλαντ Αέλα, (βασισμένος στον Αέλα της Ντέιρα) βρήκε τη γυναίκα του δολοφονημένη: έτσι διηγήθηκε την ιστορία της Κωνσταντίας και ο Αέλα άρχισε να νιώθει συμπόνια για τη νεαρή γυναίκα. Αποφάσισε να ερευνήσει τη δολοφονία: μόλις ο δολοφόνος ορκίστηκε ότι η Κωνσταντία διέπραξε τον φόνο, χτυπήθηκε από αόρατη δύναμη και τα μάτια του κάηκαν, αποδεικνύοντας την ενοχή του. Ο ιππότης εκτελέστηκε, ο Αέλα και πολλοί άλλοι βλέποντας το θαύμα ασπάστηκαν τον Χριστιανισμό και ο Αέλα και η Κωνσταντία παντρεύτηκαν.[4]
Όσο ο Αέλα έλειπε στη Σκωτία πολεμώντας, η Κωνσταντία γέννησε ένα αγόρι, τον Μαυρίκιο: Η μοχθηρή μητέρα του Αέλα Ντόνεγκιλντ αντικατέστησε το γράμμα της Κωνσταντίας στον Αέλα με ένα πλαστό, στο οποίο το παιδί περιγράφονταν ως παραμορφωμένο και στοιχειωμένο. Ο Αέλα απάντησε ότι ορκίζονταν να αγαπήσει το παιδί τους όπως κι αν ήταν. Η Ντόνεγκιλντ αντικατέστησε και αυτό το γράμμα, γράφοντας ότι η Κωνσταντία και ο γιος της πρέπει να εξοριστούν με την ίδια βάρκα που η κοπέλα έφτασε στον τόπο τους. Ο Αέλα, επιστρέφοντας από τη Σκωτία, ανακαλύπτει τι έχει συμβεί και σκοτώνει τη μητέρα του.
Μετά από αρκετές περιπέτειες στη θάλασσα, ένας Ρωμαίος στρατηγός, επιστρέφοντας από μια αποστολή τιμωρίας στη Συρία, βρήκε την Κωνσταντία και την οδήγησε στη Ρώμη, όπου ξαναέσμιξε με τον Αέλα που βρισκόταν εκεί σε προσκύνημα, για να ζητήσει συγχώρεση για τη μητροκτονία. Η γυναίκα επανενώθηκε επίσης με τον πατέρα της, τον Αυτοκράτορα. Ο Αέλα και η Κωνσταντία επέστρεψαν στην Αγγλία, αλλά ο βασιλιάς πέθανε μετά από ένα χρόνο, έτσι η Κωνσταντία και ο Μαυρίκιος επέστρεψαν στη Ρώμη όπου ο Μαυρίκιος έγινε ο επόμενος Αυτοκράτορας.[5]
Πηγή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ιστορία βασίζεται σε ένα μοτίβο που ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένο και εξαιρετικά δημοφιλές στη μεσαιωνική λογοτεχνία στον ώριμο και τον ύστερο Μεσαίωνα. Αναφέρεται σε μια ενάρετη πριγκίπισσα της οποίας η μεγάλη πίστη της επιτρέπει να διατηρεί ανέπαφη την αρετή της, παρά τις τρομερές αντιξοότητες.[4]
Η παλαιότερη γνωστή εκδοχή της Ιστορίας της Κωνσταντίας είναι το De la noble femme Custance του Αγγλο-Νορμανδού ιστορικού και χρονικογράφου Νίκολας Τρεβέ, όπως εμφανίζεται στα Χρονικά του και χρησίμευσε ως η κύρια πηγή για την ιστορία τόσο στην εκδοχή του Τζέφρι Τσώσερ όσο και στο Confessio amantis (Η εξομολόγηση του εραστή, 1389) του Τζον Γκάουερ.[6]
Η επόμενη ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Την ιστορία ακολουθεί Η ιστορία της γυναίκας από το Μπαθ.
Μεταφράσεις στα ελληνικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Οι ιστορίες του Καντέρμπερυ, μτφ: Δημοσθένης Κορδοπάτης, εκδ. Μελάνι, 2014 [7]
- Οι ιστορίες του Καντέρμπερυ, μτφ: Γιώργος Χαλβατζόγλου, εκδ. Νησίδες, 2018 [8]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ . «britannica.com/topic/The-Man-of-Laws-Tale».
- ↑ . «cliffsnotes.com/literature/c/the-canterbury-tales/summary-and-analysis/the-man-of-laws-prologue-and-tale».
- ↑ . «sparknotes.com/lit/the-canterbury-tales/summary/».
- ↑ 4,0 4,1 . «shmoop.com/study-guides/man-of-laws-tale/».
- ↑ . «chaucer.fas.harvard.edu/pages/man-laws-introduction-prologue-tale-and-epilogue».
- ↑ . «d.lib.rochester.edu/crusades/text/man-of-law».
- ↑ . «biblionet.gr/chaucer-geoffrey-oi-istories-tou-kantermperu».
- ↑ . «politeianet.gr/books/chaucer-geoffrey-nisides-oi-istories-tou-kantermperu-2».