1,3-διβορινίνιο
| 1,3-διβορινίνιο | |
|---|---|
| |
| Γενικά | |
| Όνομα IUPAC | 1,3-διβορινίνιο |
| Άλλες ονομασίες | 1,3-Διβοραβενζόλιο |
| Χημικά αναγνωριστικά | |
| Χημικός τύπος | C4H4Β2 |
| Μοριακή μάζα | 73,70amu[1] |
| SMILES | c1ccbcb1[2] |
| PubChem CID | 195404136[3] |
| Ισομέρεια | |
| Φυσικές ιδιότητες | |
| Χημικές ιδιότητες | |
| Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa). | |
Το 1,3-βορινίνιο[4] (αγγλικά borole) είναι οργανική ετεροκυκλική ένωση, που περιέχει άνθρακα, υδρογόνο και βόριο, με μοριακό τύπο C4H4B2. Πιο συγκεκριμένα, το 1,3-διβορινίνιο είναι ένα ετεροκυκλικό οργανικό βοράνιο με εξαμελή δακτύλιο, αποτελούμενο από τέσσερα (4) άτομα άνθρακα, δύο (2) άτομα βορίου και τρεις (3) διπλούς δεσμούς, εναλλάξ. Στα άτομα άνθρακα ενώνονται, επίσης, συνολικά τέσσερα (4) άτομα υδρογόνου. Σύμφωνα με μια άλλη ταξινόμιση, το βορόλιο είναι ένας κυκλικός βοραιθέρας. Μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι ένα δομικό ανάλογο με την πυριμιδίνη, από το οποίο μπορεί δομικά να προκύψει με την αντικατάσταση των ατόμων αζώτου από άτομα βορίου. Υπάρχουν τα ισομερή 1,2-διβορινίνιο και 1,4-διβορινίνιο. Εκτός από τις «μητρικές» ενώσεις, ο όρος «βορινίνιο» μπορεί, επίσης, να αναφέρεται και σε μια σειρά «θυγατρικών» ή «υποκατεστημένων» παραγώγων ενώσεων, που περιέχουν έναν (τουλάχιστον) διβορινινικό δακτύλιο, δηλαδή εξαμελή δακτύλιο, με τέσσερα (4) άτομα άνθρακα, δύο (2) άτομα βορίου και τρεις (3) διπλούς δεσμούς, εναλλάξ.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Παπαγεωργίου, Β.Π., Εφαρμοσμένη Οργανική Χημεία, Εκδόσεις Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 2005, ISBN 960-260-342-7
- SCHAUM'S OUTLINE SERIES, «ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ», Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999
- «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982
- Αναστάσιου Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991
- Καραγκιοζίδη Σ. Πολυχρόνη, «Ονοματολογία Οργανικών Ενώσεων στα Ελληνικά & Αγγλικά» Β΄ Έκδοση Θεσσαλονίκη 1991
- Νικολάου Ε. Αλεξάνδρου, «Γενική Οργανική Χημεία», Εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη 1985
- Δημητρίου Ν. Νικολαΐδη, «Ειδικά Μαθήματα Οργανικής Χημείας», ΑΠΘ, θεσσαλονίκη 1983
- Νικολάου Ε. Αλεξάνδρου, Αναστάσιου Βάρβογλη, Φαίδωνα Χατζημηχαλάκη, «Εργαστηριακός Οδηγός», Εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη 1986
- Νικολάου Ε. Αλεξάνδρου, Αναστάσιου Βάρβογλη, Δημητρίου Ν. Νικολαΐδη: «Χημεία Ετεροκυκλικών Ενώσεων», Εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη 1985
- Διαδικτυακοί τόποι που αναφέρονται στις «Αναφορές και παρατηρήσεις».
Παραπομπές και παρατηρήσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Υπολογισμός με βάση το μοριακό τύπο και το διαδικτυακό τόπο www.lenntech.com/calculators/molecular/molecular-weight-calculator.htm
- ↑ Υπολογισμένο με βάση τον τύπο της ένωσης
- ↑ Διαδικτυακός τόπος PubChem
- ↑ Δείτε τις εναλλακτικές ονομασίες στον παρακείμενο πίνακα πληροφοριών χημικής ένωσης.