1,3-βενζοδιοξόλιο
| 1,3-βενζοδιοξόλιο | |||
|---|---|---|---|
(1,3)dioxole_200.svg)
| |||
| |||
| Γενικά | |||
| Όνομα IUPAC | 2H-1,3-βενζοδιοξόλιο | ||
| Άλλες ονομασίες | 1,3-βενζοδιοξόλιο βενζο-[d][1,3]-διοξόλιο | ||
| Χημικά αναγνωριστικά | |||
| Χημικός τύπος | C7H6O2 | ||
| Μοριακή μάζα | 122,12 amu | ||
| Σύντομος συντακτικός τύπος |
 | ||
| Αριθμός CAS | 274-09-9 | ||
| SMILES | C1Oc2ccccc2O1 | ||
| InChI | 1S/C7H6O2/c1-2-4-7-6(3-1)8-5-9-7/h1-4H,5H2 | ||
| Αριθμός EINECS | 205-992-0 | ||
| Αριθμός RTECS | DA5600000 | ||
| Αριθμός UN | 1993 | ||
| PubChem CID | 9229 | ||
| ChemSpider ID | 13881169 | ||
| Δομή | |||
| Ισομέρεια | |||
| Φυσικές ιδιότητες | |||
| Σημείο βρασμού | 172-173°C | ||
| Πυκνότητα | 1.064 kg/m³ | ||
| Τάση ατμών | 1,6 kPa | ||
| Χημικές ιδιότητες | |||
| Ελάχιστη θερμοκρασία ανάφλεξης |
61°C | ||
| Επικινδυνότητα | |||
| |||
| Κίνδυνοι κατά NFPA 704 |
2
1
0
| ||
| Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa). | |||
Το (2Η-)1,3-βενζοδιοξόλιο[1] (αγγλικά 1,3-Benzodioxole) είναι ετεροαρωματική (δηλαδή ετεροκυκλική και αρωματική) οργανική χημική ένωση, που περιέχει άνθρακα, υδρογόνο και οξυγόνο, με μοριακό τύπο C7H6O2, Δομικά, αποτελείται δύο συμπυκνωμένους δακτυλίους, ένα βενζολικό και έναν 1,3-διοξολικό. Περιέχει μια μεθυλενοδιοξυ (-OCH2O-) δισθενή λειτουργική ομάδα. Το χημικά καθαρό 1,3-βενζοδιοξόλιο, στις κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος, δηλαδή σε θερμοκρασία 25 °C και υπό πίεση 1 atm, είναι άχρωμο υγρό. Αν και το ίδιο το «μητρικό» 1,3-βενζοδιοξαζόλιο δεν είναι ιδιαίτερα σημαντικό, πολλές «θυγατρικές» του ενώσεις, που επίσης περιέχουν τη μεθυλενοδιοξυβενζοομάδα είναι βιοδραστικές, και γι' αυτό περιέχονται σε φυτοφάρμακα και σε φαρμακευτικά προϊόντα.[2]
Παραγωγή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1,3-διοξοδιοξόλιο μπορεί να συνθεθεί από την κατεχόλη, με επίδραση σε αυτήν με κάποιο διαλομεθάνιο (CH2X2).[3][3]
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Παπαγεωργίου Β.Π., “Εφαρμοσμένη Οργανική Χημεία: Κυκλικές Ενώσεις”, Εκδόσεις Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1986.
- Speight J. G., “Chemical and Process Design Handbook”, McGraw-Hill, 2002
- Ηλεκτρονική Εγκυκλοπαίδεια “Επιστήμη & Ζωή”
- Γ. Βάρβογλη, Ν. Αλεξάνδρου, Οργανική Χημεία, Αθήνα 1972
- Α. Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991
- SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999
- Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Δείτε τις εναλλακτικές ονομασίες στον παρακείμενο πίνακα πληροφοριών χημικής ένωσης.
- ↑ Murray, M., "Mechanisms of inhibitory and regulatory effects of methylenedioxyphenyl compounds on cytochrome P450-dependent drug oxidation", Curr.
- ↑ 3,0 3,1 Bonthrone, W.; Cornforth, J. (1969). «The methylenation of catechols». Journal of the Chemical Society: 1202–1204. doi:. http://pubs.rsc.org/en/content/articlelanding/1969/J3/j39690001202#!divAbstract. Ανακτήθηκε στις 28 December 2013.