Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τύπος Bretschneider

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τετράπλευρο .

Στην γεωμετρία, ο τύπος Bretschneider είναι ένας μαθηματικός τύπος για το εμβαδόν ενός τετραπλεύρου. Πιο συγκεκριμένα, το εμβαδόν ενός τετραπλεύρου δίνεται από[1] :207[2][3]

όπου είναι τα μήκη των πλευρών του.


Ειδικές περιπτώσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε ένα εγγεγραμμένο τετράπλευρο , έχουμε ότι οι απέναντι γωνίες είναι παραπληρωματικές, άρα , και έτσι λαμβάνουμε τον τύπο του Βραχμαγκούπτα,

.

Επιπλέον σε ένα τρίγωνο έχουμε ότι και έτσι λαμβάνουμε τον τύπο του Ήρωνα,

.


Θεωρούμε την διαγώνιο που χωρίζει το τετράπλευρο σε δύο τρίγωνα και . Τότε,

.

Υψώνοντας και τα δύο μέλη στο τετράγωνο,

.

 

 

 

 

(1)

Από τον νόμο των συνημιτόνων στα τρίγωνα και ,

,
.

Σνδυάζοντας τις δύο παραπάνω σχέσεις λαμβάνουμε

,

και υψώνοντας στο τετράγωνο

.

 

 

 

 

(2)

Συνδυάζοντας την (1) και (2), έχουμε ότι

Χρησιμοποιώντας ότι και , έχουμε ότι

όπου χρησιμοποιήσαμε την ταυτότητα για το τετράγωνο του αθροίσματος .

Πρώτα θα αναπτύξουμε τον πρώτο όρο του αθροίσματος, χρησιμοποιώντας την ταυτότητα για την διαφορά τετραγώνων ,[Σημείωση 1]

χρησιμοποιώντας ότι . Για τον δεύτερο όρο, έχουμε ότι

Συνδυάζοντας τους δύο παραπάνω καταλήγουμε στο ζητούμενο

.

 

 

 

 

Ο τύπος παίρνει το όνομά του από τον C. A. Bretschneider που τον δημοσίευσε το 1842.[4][5] Ο τύπος εμφανίζεται και στην δημοσίευση του F. Strehlke[6]

Ένα βασικό πόρισμα αυτού του τύπου είναι ότι το τετράπλευρο με μήκη πλευρών με το μέγιστο εμβαδόν είναι το εγγεγραμμένο τετράπλευρο.[7]

Απόδειξη  

Έστω ένα τετράπλευρο με μήκη πλευρών . Από τον παραπάνω τύπο, έχουμε ότι το εμβαδόν του είναι ίσο με

.

Για όλες τις γωνίες και , ο όρος είναι μη-αρνητικός. Επομένως, το εμβαδόν μεγιστοποιείται όταν αυτός είναι ή ισοδύναμα όταν είναι ή ισοδύναμα όταν το είναι εγγράψιμο.

Περαιτέρω ανάγνωση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Dostor, G. (1868). «Propriétés nouvelle du quadrilatère en général avec application aux quadrilatéres inscriptibles, circonscriptibles». Arch. Math. Phys. (48): 245-348. 
  • Coolidge, J. L. (1939). «A Historically Interesting Formula for the Area of a Quadrilateral». The American Mathematical Monthly 46 (6): 345–347. doi:10.2307/2302891. 
  1. Η απόδειξη είναι ίδια με αυτή στην απόδειξη για τον τύπο του Βραχμαγκούπτα.
  1. Andreescu, Titu· Dorin, Andrica (2006). Complex numbers from A to ... Z. Boston Basel Berlin: Birkhäuser. ISBN 9780817643263. 
  2. Hobson, E. W. A (1957). Treatise on Plane and Advanced Trigonometry. New York: Dover. σελίδες 204–205. ISBN 978-0486441771. 
  3. Beyer, W. H., επιμ. (1987). CRC Standard Mathematical Tables (28 έκδοση). Boca Raton, FL: CRC Press. σελ. 123. ISBN 978-1498777803. 
  4. Coolidge, J. L. (1939). «A Historically Interesting Formula for the Area of a Quadrilateral». The American Mathematical Monthly 46 (6): 345–347. doi:10.2307/2302891. 
  5. Bretschneider, C. A. (1842). «Untersuchung der trigonometrischen Relationen des geradlinigen Viereckes». Archiv der Mathematik und Physik, Band 2: 225-261. https://books.google.gr/books?id=7vxZAAAAYAAJ&pg=PA225&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false. 
  6. Strehlke, F. (1842). «Zwei neue Sätze vom ebenen und sphärischen Viereck und Umkehrung des Ptolemaischen Lehrsatzes». Archiv der Mathematik und Physik, Band 2: 323-326. https://books.google.gr/books?id=7vxZAAAAYAAJ&pg=PA323&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false. 
  7. Hajja, Mowaffaq (14 June 2016). 100.22 The maximal area property of cyclic quadrilaterals. 100. doi:10.1017/mag.2016.75.