Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σιδηροδρομικός Σταθμός Λιγνιτωρυχείων Βεύης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σιδηροδρομικός Σταθμός Λιγνιτορυχείων Βεύης
Lignitorichia Vevis Railway Station

Σιδηροδρομικός Σταθμός
Γενικές πληροφορίες
ΙδιοκτησίαΓΑΙΑΟΣΕ
ΔιαχειριστήςΟΣΕ
Είδος σταθμούΣιδηροδρομικός σταθμός
ΓραμμέςΘεσσαλονίκη - Φλώρινα (ΧΣ 176,2)
Λειτουργία
ΚατάστασηΣε αναστολή λειτουργίας
Έναρξη λειτουργίαςΙούνιος 1894
Κατασκευή
Ημ. έναρξης κατασκευής1891
Ημ. ολοκλήρωσης κατασκευής1894
Είδος κτιρίουΣτο έδαφος
Επίπεδα1
Αποβάθρες1

Ο Σιδηροδρομικός Σταθμός Λιγνιτωρυχείων Βεύης αποτελούσε σιδηροδρομική στάση επί της Σιδηροδρομικής Γραμμής Θεσσαλονίκης - Φλώρινας και εξυπηρετούσε την κίνηση επιβατών και εργατών στην ευρύτερη περιοχή των λιγνιτωρυχείων της Βεύης στον Νομό Φλώρινας. Η στάση εγκαινιάστηκε στα μέσα του 20ου αιώνα και έκτοτε συνέδεε τα Λιγνιτωρυχεία Βεύης με την Φλώρινα, την Γιουγκοσλαβία και την Θεσσαλονίκη.

Τις τελευταίες δεκαετίες και ιδιαίτερα μετά την αναβάθμιση της γραμμής και την εγκατάλειψη των συγκεκριμένων πεδίων εξόρυξης λιγνίτη, η στάση τέθηκε εκτός του δικτύου εξυπηρέτησης επιβατικών δρομολογίων.[1]

Στα τέλη του 19ου αιώνα, η Οθωμανική Αυτοκρατορία, επιδιώκοντας να ενισχύσει τη διασύνδεση των περιοχών της, υποστήριξε την κατασκευή μιας σιδηροδρομικής γραμμής που θα συνέδεε τη Θεσσαλονίκη με το Μοναστήρι μέσω ενδιάμεσων σταθμών στα κυριότερα αστικά κέντρα της εποχής.[2] Το έργο ολοκληρώθηκε το 1894 και εγκαινιάστηκαν τα πρώτα επιβατικά και εμπορικά δρομολόγια, εξυπηρετώντας βασικές περιοχές και επαρχιακά κέντρα όπως τη Βέροια, την Έδεσσα και τη Φλώρινα. Στο πλαίσιο αυτής της παρέμβασης, δημιουργήθηκαν εγκαταστάσεις διακίνησης επιβατών πλησίον των λιγνιτορυχείων Βεύης τα οποία αποτελούσαν τόπο εργασίας αρκετών ανθρώπων της ευρύτερης περιοχής. [3][4]

Ορισμένες δεκαετίες αργότερα, η οριστική εγκατάλειψη των λιγνιτορυχείων και η κοντινή απόσταση με τον Σιδηροδρομικό Σταθμό Βεύης έθεσαν εκτός δικτύου τις συγκεκριμένες υποδομές οι οποίες διασώζονται έως και σήμερα.[5]

Την περίοδο 2003-2006, η σιδηροδρομική γραμμή Θεσσαλονίκης - Φλώρινας αναβαθμίστηκε με σκοπό την αύξηση της ταχύτητας και της συχνότητας των συρμών. Έως και σήμερα η Σιδηροδρομική Στάση Λιγνιτορυχείων Βεύης δεν εξυπηρετείται από υπηρεσίες επιβατικών αμαξοστοιχιών.[6][7]

Στον παρακάτω πίνακα απεικονίζεται διαγραμματικά η οργάνωση του χώρου και των αντίστοιχων σιδηροδρομικών ανταποκρίσεων.

Επίπεδο

Ε1

Πλευρική αποβάθρα, πόρτες στα δεξιά/αριστερά
Αποβάθρα προς Φλώρινα (Βεύη)
Αποβάθρα προς Θεσσαλονίκη (Κλειδί)

Ο Σιδηροδρομικός Σταθμός των Λιγνιτορυχείων Βεύης δεν εξυπηρετείται από επιβατικές αμαξοστοιχίες, ούτε διαδραματίζει ρυθμιστικό ρόλο στην κίνηση των συρμών επί του δικτύου.[8]

  1. Γρηγορίου, Αλέξανδρος (5 Μαρτίου 2005). «Ο Σιδηρόδρομος Θεσσαλονίκης-Μοναστηρίου». Ανιστόρητον. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2023. 
  2. Γρηγορίου, Αλέξανδρος (5 Μαρτίου 2005). «Ο Σιδηρόδρομος Θεσσαλονίκης-Μοναστηρίου». Ανιστόρητον. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2023. 
  3. ΣΕΠ - ΔΕΚ 2014, Στρατιωτική Επιθεώρηση. Η συμβολή των σιδηροδρομικών δικτύων στην διάσπαση του Μακεδονικού Μετώπου (PDF). Αθήνα, Ελλάδα: Γενικό Επιτελείο Στρατού (ΓΕΣ). σελ. 43. 
  4. Γρηγορίου, Αλέξανδρος (5 Μαρτίου 2005). «Ο Σιδηρόδρομος Θεσσαλονίκης-Μοναστηρίου». Ανιστόρητον. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2023. 
  5. ΣΕΠ - ΔΕΚ 2014, Στρατιωτική Επιθεώρηση. Η συμβολή των σιδηροδρομικών δικτύων στην διάσπαση του Μακεδονικού Μετώπου (PDF). Αθήνα, Ελλάδα: Γενικό Επιτελείο Στρατού (ΓΕΣ). σελ. 43. 
  6. «Περιφερειακές Γραμμές Θεσσαλονίκης». Hellenic Train. 
  7. Unknown. «ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΡΥΑΔΕΣ ΜΕΣΟΝΗΣΙΟΥ: Ο Σιδηρόδρομος Θεσσαλονίκης-Μοναστηρίου (Salonique à Monastir) και ο σιδηροδρομικός σταθμός του Μεσονησίου». ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΡΥΑΔΕΣ ΜΕΣΟΝΗΣΙΟΥ. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2023. 
  8. «Περιφερειακές Γραμμές Θεσσαλονίκης». Hellenic Train.